chapter 1: our first meet

1K 9 0
                                    

Scott's pov

When you meet me, you probably will hate me,why? Ayaw ko sa mga tao, and I don't want to be with all the people around me. Lagi ko sila sinusungitan,Hindi pinapansin, kung kakausapin nila ako hindi ko kinakausap or minsan kinakausap ko pag may importante bagay kailangan pag usapan sa school pero wala ako gana kakausapin sila. Kaya mas pinili nalang nila ako iwasan, and that's all i wanted. Hindi ako kulang sa attention or nagpapapansin,mas mabuti pa na layuan nila ako, baka masaktan ko lang sila. Mas pipiliin ko nalang sila saktan ng mas maaga kaysa,kung kailan huli na do'n pa kung kailan malalim yung relationship namin. At ayoko na maulit yung gabi gabi ako nasasaktan.

Until I've been met this girl. Si sasha. How can i describe her? Sapat na ba yung word na cute s'ya? No.

Yes she's cute, maliit hangang balikat ko lang ata, makulit,medyo pikunin,masiyahin. Marami s'ya pinagdaanan bago n'ya ako maging Kaibigan. And that day when i saw her crying in the rain because of me, I can't see someone suffering because of me. Oo nasaktan ko s'ya,yet she's still not giving up on me. Kahit na pagtulakan ko s'ya. Paano hindi s'ya marunong makiramdam. Or maybe there's a reason,ba't n'ya ako gusto maging Kaibigan. Okay lang naman ako magisa pero noon'ng araw araw ko na s'ya nakakusap, nakikita. Nagbago lahat.Mas pipiliin ko nalang makasama s'ya,makausap s'ya Araw araw,hindi kumpleto araw ko pag hindi s'ya nakikita. I love her,pero sobrang mapaglaro si tadhana.

Pero siguro, unahin ko muna paano kami nagkakilala,ano pinagdaanan namin parehas. This our first meet was the one i never forget.

Sakalakuyan ako nakaupo sa sulok Dito kasi pwesto ko sa sulok at pinaka dulo ng line ng bangkuan,bored. Ganto naman araw araw. Walang bago. Nagsasalita sir sa harapan namin,sobra ingay ng classroom namin kaya ayun pinatahimik ng class president namin yung maiingay. Sakit kasi sa tainga. May mahalaga daw kasi ia-announced si sir.

Class, eto activity na'to ay need ng may partner. Kaya pwede kayo mag hanap ng partner n'yo. " Maawtoridad na sabi ng subject Teacher namin sa Filipino.

Hindi ko kailangan ng partner. Kahit ako lang mag-isa kakayanin ko. Mas mahirap pa kasi pag may kasama ka pa.

Lumingalinga ako. Nakita ko lahat ng classmate ko may partner na. And still wala ako partner. Akala ko wala na ako magiging partner,akala ko lahat may partner na pero may kumalabit sa aking likod,at tinawag yung pangalan ko. Nilingon ko naman ito upang malaman kung sino 'yun.

"hi.... pwede ba kita maging partner sa activity kasi halos ng mga classmate natin may sarili na partner kaya sinubukan ko mag hanap ng ka-partner sa activity kaya ayun ikaw nalang yung nakita ko"

since wala naman din ako ka-partner sa activity pumayag na din ako, kailangan daw kasi. Hindi ko na narinig yung sunod na sinabi ni sir. Basta alam ko gagawin theme sa poster  ' wikang ng pagkakaisa ng Filipino '

" ahh sige"Sabi ko

"ayy! hindi pa pala ako nag papakilala ako pala si sasha nice to meet you"

" nice to meet you too," I smiled bitterly

"okay class dismiss, sa friday pass ng poster nyo hah wag kakalimutan." sabi ni sir bago umalis

okay po sir, sagot ng mga classmate ko.

"paano ba yan ahhmm..... ano yung name mo "  tanong sa akin ni sasha

"scott..." Tawag n'ya"ahh okay scott,thank you sa pag payag na maging ka partner ko sa activity. maya natin pag usapan yung tungkol sa poster bye mauna na ako." Aniya nya

" ah okay" i smiled

nag ayos na din ako ng mga gamit ko,at umuwi para mag pahinga na din.
pag kadating ko pumasok agad ako sa kwarto para humiga at magpahinga hanggang maka tulog ako.
nagising nalang ako sa notifications ng cellphone ko.
may notification ako sa facebook ng friend request ng galing kay sasha
at 4 unread messages sa messenger
cinofirm request ko ung friend request nya sa fb
at inopen ko yung messenger app ko para basahin yung mga unread messages.

Untold feelings High-school Series 1Where stories live. Discover now