"სიცოცხლის ბოლომდე"

"ჩემი ანგელოზი ხარ "

ჯონგუკი იღვიძებს, როდის დაეძინა არ ახსოვს მაგრამ, სითბოს რომელსაც ,როგორც ფიზიკურად ისე სულიერდ გრძნობს, არაფერი ჯობია, სრულიად არაფერი .

დიდიხანია ასე მშვიდად არ ძინებია.

თეჰიონი ის არის რომელიც მის სიმშვიდესა და გულს განაგებს .

არ იცის ეს მათი კავშირის გამოა რომელიც ჭეშმარიტებამ არგუნა თუ უბრალოდ ინტერესით დაწყებულმა და საკმაოდ გაღვივებულმა გრძნობამ.

ეს არსება მკლავებში რომ ყავს მომწყვდეული და მუცლით მის შვილს ატარებს ,ჯანდაბა არ სჯერა ის მამა გახდებ ეს საოცარი გრძნობაა და თან უცხო ცოტას ღელავს .

თეჰიონი დაეხმღება ,სწორედ რომ ,ის გამოიყვანს და გაუნათებს გზას ბნელეთიდან ,თეჰიონი ანგელოზია .
თეჰიონი მისი ანგელოზია იღიმის ჯონგუკიც  .

-ჩემი ანგელოზი ხარ -ჩურჩულებს ჯონგუკი და თეჰიონს ეფერება, თმას რომელიც თვალებზე ჩამოსვლია ყურს უკან უმწყვდევს და ცხვირით ცხვირზე ელამულება.

-გუკ..-თეჰიონის ხმა ნაზია და მკრთალი .
-გისმენ პატარავ -ჩურჩულით პასუხობს .
-გუკი-ისეთი  ნაზია და მონოტორიული თეჰიონის ხმა ,თითქოს მისი არსებობას ადასტურებს სანამ თვალებს გაახელს .
-აქ ვარ თე აქ... შემომხედე -ჩურჩულებს თან ეცინება ,როგორ შეიცვალა მისდამი დამოკიდებულება თეჰიონისადმი .

-მშია -არსაიდან იძახის თეჰიონი და ნუკრის თვალებით ჯონგუკს აშტერდება.

ჯონგუკი ჯერ იაზრებს და მერე გულიანად იცინის .

-რაუნდა ჩემს პატარას და უფრო პატარასაც -ამბობს და თეჰიონის მუცელს ეხება მაისურის შიგნით .

თეჰიონი თვალებს ხუჭავს ნაზი შეხებისგან და სითბოსაგანაც .

-არვიცი ... უბრალიდ მშია -თქვა თეჰიონმა და თვალების გახელა არც უცდია უბრალოდ მიენდო ჯონგუკის ხელს რომელიც მის მუცელზე წრიულებს და ნახაზებს აკეთებს .