"სიცოცხლის ბოლომდე"

"ბედნიერების სხივი"

- ხომ გითხარი უკვე სკოლას დავამთავრებთ თუ არა , მეორე დღესვე დავქორწინდებით-მიუგო სკოლის კაფეტერიაში მყოფ ჰოსოკს ჯონგუკმა .
-სკოლიდან ვის პატიჟებთ-კითხა პირგამოტენილმა ჰოსოკმა თვალებ გაშტერებულ ჯეონს.
-არავის შენს გარდა-მიუგო და თვალი გააყოლა მის ომეგას, რომელიც კაფეტერიაში ამწამს შემოვიდა.
-რა კარგად გამოიყურება შენი ფეხმძიმე ომეგა-მიუგი ჰოსოკმა თვალების თამაშით და ისევ შეივსო ახალი ლუკმით პირის ღრუ.
-შენი თქმის გარეშეც ვხედავ და ვიცი-თქვა არსაიდან მოტანილი გაღიზიანებით ჯონმა.
-ხო რათქმაუნდა მაგრამ საკვირველი ისაა ამას აქამდე რომ ვერ ამჩნევდი და ჩაგრავდი-სუსტ წერტილზე დააჭირა გახალისებულმა ჰოსოკმა უმცროს ჯონს.
-ჰიონ უსამართლოდ მექცევი-თქვა ჩურჩულით.
-შენც უსამართლო იყავი-მიუგო და თვალებით თეჰიონზე ანიშნა, რომელიც პოდნოსზე დალაგებული საკვებით ბედნიერი მაგიდებს შორის მიაბიჯებდა ისე რომ ჯონგუკი არც კი შეუმჩნევია.
-მსუნაგი-ჩაიდუდუნა ალფამ და მის ომეგას თვალი არაფრის დიდებით მოაშორა, ას თითქოს იცავდა სხვისი  უარყოფითი მზერისგან.
-მიდი რას უცდი მარტოს ამყოფებ აქ ამდენ გაუმაძღარ ალფასთან-ისევ მიაჭირა ის ოხერი თითი სუსტ წერტილზე ჰოსოკმა და წამშივე მიიღო რეაქცია მისგან .
-ამას ვერავინ გაბედავს ,ხომ იცი ჩემი შიშით მოძრაობს აქ თითქმის ყველა-თქვა ისეთი მედიდურობით თითქოს ამაში რაიმე კარგი ყოფილიყო ,გამოუსწორებელი ალფაა ჯონი მაინც ,თავისი მაცდუნებელი ენერგიითა და აურით.
-მე კი ვიცი მარა მათი ქცევა სხვას მოასწავებს-თქვა და ხელი იმ მაგიდისკენ გაიშვირა სადაც თეჰიონი იმყოფებოდა და რომელსაც თავზე ორი ნერწყვებ მომდგარი ალფა ედგა.
-დავხოცავ ამ ნაბი*ვრებს-იღრიალა და წამის მეასედში უკვე ომეგასთან იდგა .
-რა ჯანდაბაა სი*ებო ვერ ხედავთ რომ ნიშანი აქვს თანც იცით რომ ის ჩემიომეგააა როგორ ბედავთ საერთოდ მის შეხედვასაც კი-უღრიალა ალფეს თანაც ისე რომ თეჰიონიც შეაშინა და აატირა ომეგა.
-გვეგონა უარყავი და სხვისი ნიშანი ჰქონდა გვაპატიე-რიგრიგობით იხდიდნენ ბოდიშ ლაჩრები .
-დამეკარგეთ აქედან-ისევ უღრიალა და უფრო დააფრთხო შეშინებული ომეგა.
-ჯონგუკ-ამოიჩურჩულა გულამოსკვნით მტირალმა და ფრთხილად ახედა  გაბრაზებულ ალფას.
-რატომ ტირი თეჰიონ-ხმა დაირბილა შეძლებისდაგვარად და სკამზე ჩამოჯდა ომეგა კი კალთაში ჩაისვა და სულ ყველას მზერა დაიკიდა ფეხებზე ,ახლა მხოლოდ მის ომეგას სჭირდებოდა ყურადღება .
-შემეშინდა მეგონა იჩხუბებდი-ამოაყოლა კრუსუნს ომეგამ და ხელები მუცელზე მოიხვია.
-სად აქვთ ამათ ამდენი გამბედაობა მეჩხუბონ , არიტირო საყვარელო შენს ცრემლებს ვერვუძლებ-თქვა ქნეშით და გულში ჩაიკა პატარა სხეული.
-მშია გუკ-თქვა ხანმოკლე დუმილის შემდეგ და ახლოს მოიჩოჩა საჭმლით სავსე პოდნოსი რასაც ჯონგუკის მხიარული სიცილი მოჰყვა და ომეგას წუწუნი იმაზე რომ არუნდა დაცინოს ახლა ორნი არიან და სულ შია რაქნას.
-რათქმაუნდა პატარებს კარგად კვება გჭირდებათ -თქვა და კალთაში კომფორტულად მოითავს მსუბუქი ომეგა შემდეგ კი  საკუთარი ხელით დაიწყო მისთვის სალათისა და მარცვლეულის ჭმევა.
-ჯონგუკ დღეს ხომ გამომყვები გენეკოლოგთან -კითხა და დიდი თვალები მიანათა ისედაც მასზე გაგიჟებულ ალფას.
-რათქმაუნდა ჭამე და წავიდეთ პატარავ-უთხრა და კისერში ნიშანზე აკოცა .
-მერე ხომ წამიყვან პიცის სახში-კითხა და არაფრის დიდებით არ მოაშორა ის დიდრონი თვალები ჯონგუკს რომ სუნთქვის ან უარყოფითი პასუხის ფიქრის საშვალება არ მისცეს მაგიტომაც.
-ვიყიდოთ და სახში ვჭამოთ-უთხრა და შემდეგი ლუკმაც მიაწოდა რაც მალევე დააქუცმაცა ომეგამ.
-მაგრმა მამა ამიკრძალა შენთან დარჩენა ხომიცი მაშინდელზე ისევ გაბუტულია და ნაწყენიც-თქვა ბურდღუნით თეჰიონმა.
-კარგი შენთან წავიღოთ და ჯინიც გავახაროთ რაიმე ვუყიდოთ-თქვა და დაფიქრდა რა შეიძლება ეყიდათ მისთვის.
-მართლა-თქვა გაბადრულმა თეჰიონმა.
-რათქმაუნდა -დაემოწმა და გაუღიმა კიდეც.
-კარგი მაშინ უკვე წავიდეთ თან მინდა გულისცემა მოგასმენინო პაწაწუნასი -თქვა სიყვარულით გაჟღენთილი ნოტებით თემ.
-ერთისულიმაქ როდის მოვისმენ -თქვა და ფეხზეც წამოდგა პოდნოსი ცარიელ დახლებზე დააბრუნა მანამდე კი საკუთარი ნივთების ასაღებად წასულ ომეგას დაეწია და გულზე მიიკრა .
-უშენოდ უკვე ვეღარ ვძლებ ამჩნევ-ჩაეკითხა ჯონგუკი და კარგად შეისუნთქა ომეგას გამაგიჟებელი არომატი.
-ხო სულ მომეწებე ჯონ სუნთქვის საშვალებას აღარ მაძლევ-უთხრა და გაიცინა ისე ლამაზად ჯონმა ვერც კი უსაყვედურა დაცინისთვის .
-მაგიჟებ-თქვა და მიეტანა თეჰიონის ტუჩებს ისე რომ ბევრის ყურადღებაც მიიქცია .
კოცნის გაწყვეტის თანავე ახიკეს საკუთარი ნივთები და ჯონის მანქანისკენ გაეშურნენ ,სკოლა გემოვნებიანი სიმღერის და მასზე აყოლილი ომეგას თანხლებით დატოვეს.
ასეთი ხალისითვე შიაბიჯეს საავადმყოფოში და მოიკითხეს მინ იუნგის კაბინეტის ამჟამინდელი თავისუფალი მდგომარეობა, დაუმოწმა შემოსასვლელში მჯდომმა ექთანმა თუ არა მაშინვე გაუყვნენ კალიდორს და მეორე სართულზე მუხისფერი კარი შეაღეს დაკაკუნების და ნებართვის მიღების შემდეგ .
-გამარჯობა მე ჯონ ჯონგუკი ვარ თეჰიონის მეწყვილე და ბავშვის მამა-უთხრა კარგ განწყობაზე მყოფმა და მიესალმა სათვალეებიდან მოცქირალ ექიმს ,რომელსაც თეჰიონთან უკვე მოესერო გამოლაპარაკება მდგიმარეობაზე .
-მიხარია თქვენი აქ ხილვა, ახლა უფრო ვრცლად გაგაცნობთ თქვენი ომეგას და შვილის მდგომარეობას , აქეთ გადმოინაცვლეთ -უთხრა და აპარატთან ჩამოჯდა .

თეჰიონი დაწვა და ახედა იქვე მცქმუტავ ალფას ,რომელიც მოლოდინით დაპატარავებულიყო .
-აი ნაყოფიც-თეჰიონი იუნგის ხმამ გამოაფხიზლა და მონიტორს დააკვირდა სადაც ნაყოფი წინისგან შედარებით უკეთ ჩანდა სახის ნაკვთებით.
-გაიზარდა-თქვა გულაჩუყებულმა თეჰიონმა და წყლიანი თვალები ჯონს მიანათა ,რომელიც დაბნეული აშტერდებოდა მონიტორს ნაყოფის კარგად შესწავლის მიზნით.
-გინდათ გულისცემა მოგასმენინოთ-იკითხა ექიმა იუნგიმ და წყვილს შეხედა ,რომლებიც უთქმელად ,თვალებითვე თხოვდნენ ამას .
ჯონმა აქამდე გაურკვევლად ყოფნის ჟამს შვილის გულისცემა მოისმინა თუ არა ისეთი სიამაყით აღივსო ,ისე გაიმართა მხრებში თითქოს მასზე გავლენიანი და ძლიერი არავინ დაიარებოდეს ირგვლივ .
-ნაყოფი ათი კვირის არის ,მას მოფრთხილება და სწორად კვება სჭირდება ,თეჰიონ მოერიდე მკვეთრ მოძრაობებს ჯერ პირველი ფეხმძიმობაა და ჭიპლარის მოწყვედის დროული საშიშროება ყოველთვის არსებობს -გააფრთხილა და ამაღლებული განწყობა სიფრთხილის მოტივაციით ჩაანაცვლა შიშით.
-გასაგებია ყველაფერი სხვა ხომ არაფერია საჭირო-იკითხა გონს მოსულმა ჯონმა და თეჰიონს ბლანტი სითხე სალფეთქით მოაშორა მუცლიდან .
-არა ამჟამად არანაირი უბრალოდ ხელი უნდა მომიწეროთ თუ ჩემთან რჩებით კონსულტაციებზე სასიარულოდ-უთხრა და ფურცლებს გადახედა ხელახლა .
-დიახ თქვენთან გააგრძელებს კონსულტაციაზე სიარულს თეჰიონი-დაემოწმა თეჰიონმაც თავის ქნევით და ფეხზე წამოდგა შემდეგ კი  გამოწვდილი კალამი გამოართვა და ხელი მოაწერეს  მათ ანკეტას ,ასლიც თან გამოიყოლეს ბავშვის ეხოს ფოტოს თანხლებით და გაბრწყინებულებმა მანქანაში კომფორტულად მოეწყვნენ.
წასვლამდე ჯონგუკმა თეჰიონს ღვედი თავად შეუკრა და მუცელზე აკოცა იქვე მუცელთან კი ამოიჩურჩულა.
-გამარჯობა პატარავ ,შენ ამიერიდა ჩემი პირადი ბედნიერების სხივი ხარ-უჩირჩულა და მისთმაზე ჩავლებული თეჰიონის ხელები  ხელებში მოიქცია და ნატიფად აკოცა .
-მიყვარხარ თე და მადლობა რომ ჩემთან ხარ-უთხრა და დაუკოცა ნაზად მომღიმარ თეს ხელის მტევნები ხელახლა სიყვარულით აღვსილმა .
საავადმყოფოს ეზო ისეთი ბედნიერებით დატოვეს ეს ამაღლებული განწყობა აუცილებლად გაყვებოდათ მთელი დღე წყვილს.

!!!!!!!!!!!!_!_!/!/!/!!/!_!//!_!!_!/!_!//!/!/!/!!//!/

გაგრძელება იქნება....

..........🌅☀️🪄🔮..........