Chapter 38

984 38 25
                                    

I get my inhaler sa bag at naginhaler na.

A few minutes passed at nakita ko na siyang pabalik, i stopped using the inhaler at binalik ko na rin sa bag ko.

'You're so sweaty.' he said and he held a bottle of water.

Uminom muna ako tsaka pinunasan yung pawis ko.

Ang sakit na rin ng paa ko.

A minutes passed at inaya ko na siyang umuwi.

I remove my shoes at nagdecide na mag paa nalang na maglakad papunta sa Car niya.

He stopped.

Pumunta siya sa harap ko and he suddenly said

"Ride my back."

Napangiti nalang ako at pumusan sakanya.

Can't believe he can do this, ang bigat ko kaya.

Nandito na kami sa Car niya and it's already 10:30pm.

Nandito na kami sa Bahay at i asked him na dito nalang ulit matulog dahil late na.

Bibili na rin pala kami ng Toys for kids bukas.

Akala ko madali lang yung ganitong mga nagpeprepare either packing foods, ang hirap pala.

Were in my room na, nandito ako sa Bed nakahiga and he's on his gadgets naman sa may Couch ko.

I'm just waiting for him na tabihan ako para matulog na.

"Love, sleep ka na." He said.

I know you're waiting for me, but this takes long pa." He added.

Hindi ko nalang siya pinansin at hinintay parin siya.

A minutes passed and he caught me staring at him.

He suddenly off his phone at tinabihan ako sa Bed.

"Ok, let's take a rest na." He said and he cuddles me.
........

The next day. It's my birthday.

I woke up 5:30am and i saw Sandro na nasa couch, nagla-laptop.

"Did you sleep? Or hindi pa?" Tanong ko sakanya.

Baka dahil sa Sobrang busy niya hindi na siya nakatulog.

"I slept.' he said.

He stood up at lumapit naman sakin.

He sat beside me and he's hugging me, at the same time he's kissing my cheek.

"Happy birthday." He said while still kissing my cheek.

'I have a question.' he suddenly said.

"Anong food ni Superman?" He said.

'Beef borguignon with ketchup?' i said.

"No, ask me what is it." He said.

I just look at him confused.

'What?' i said.

'Shriiiiiiimmpppp." He said and he raised his eyebrows.

I just huh?

'ang slow mo naman." He said.

Pilit kong iniisip kung bakit shrimp.

Bahala na rin kayong intindihin kung bakit Shrimp.

I didn't bothered him to ask, bumaba na kami and we ate breakfast.

Kaming dalawa palang ni Sandro yung Gising, tulog pa sila Mama.

7am, umalis muna kami ni Sandro sa bahay at pumunta kami dito sa mall.

The waiting heart of Sandro Marcos.Where stories live. Discover now