CHAPTER 4

87 7 0
                                    

Chapter 4: Useful tool



IT WAS A good timing to escaped but why? Why did I've failed? I brushed the wave of regrets on my system that allow me not to breathe for seconds. Mag-iisip na lang ako ng panibagong plano and I will assure that I will escaped here without any damage!

Nilibot ko ang buong k'warto at inispeksiyon ang bawat sulok no'n. Baka sakaling may lihim na lagusan ang k'wartong ito.

I will escaped here no matter what!

Paulit-ulit ko itong sinasabi sa isip ko habang kinakalkal ang bawat sulok at baka may magamit akong armas.

Pagbukas na pagbukas ko ng drawer sa malapit sa bedside table ay bumungad sa 'kin ang nakahimlay na gunting sa isang panyo. Walang alinlangan ko itong kinuha at sinuksok sa bulsa ng jeans ko.

Nakarinig ako nang pagkatok kaya para akong hangin naupo sa kama at nagkunwaring kumportable.

"Pasok," ani ko.

"Ma'am, ito po ang pananghalian ninyo. Tawagin ni'yo lang po ako kapag may kailangan o gustong ka pa pong kainin. Pindutin ni'yo lang po ang intercom dito." Tinuro nito ang tinutukoy sa gilid ng pinto. Yumuko ito saglit sa akin at umatras bago isara ang pinto. Rinig ko rin ang pag-locked ng kwarto kaya napairap ako sa ere.

They are treating me like a prison here!

Lumapit na ako sa nilapag niyang tray sa isang mini table sa gilid ng pinto. Sinimulan ko na itong kaininin dahil bigla akong natakam sa pagkain na alam ko namang walang lason.

Infairness, kahit binalik nila ako rito ay magaganda at ang sasarap ng pagkain. O sadyang na-miss ko lang talagang kumain? I didn't eat proper meals these past few days.

Mabilis kong tinapos ang pagkain at bumalik ulit sa pag-inspiksiyon sa paligid. Napabalik ako roon sa glass wall na kapag lumabas ka ay bubungad ang veranda.

I tried to look like I'm relaxing without giving them a hint that I was planning for an escaped. Nagkunwari akong nagpapahangin nang may lumingong tauhan sa direksiyon ko.

Sh*tty hell! Bantay-sarado ako!

Alam kong pinagbigay alam ng tatlong lalaking iyon na mas lalo akong higpitan ang pagbabantay sa 'kin.

May mga punong nakapalibot sa mansion at mataas na steel gate. Mataas rin ang pader na nakapalibot dito at hindi basta-bastang mapapasok o malalabasan ng kanino man.

Nang makuntento sa pag-aanalisa sa paligid ay pumasok na ako sa loob ng k'warto.

Sh*t! Sh*t! Sobrang dami nila! Paano ako makakalampas doon? Mukhang dinagdagan ang mga taong nagbabantay sa paligid hindi kagaya noong dinala ako rito.

There were seven armed men guarding the gate, twenty one on the frontyard, at hindi pa kasali ang mga tauhang nasa likod ng bahay nakabantay pati sa loob ng mansion.

Nagulo ko ang sariling buhok. Kung tatakasan ako ngayon ay baka ilang segundo lang ang lumipas ay baka nasa ilalim na ako ng lupa nakaburol.

What to do? Jeykcil, you need to do something!

I frustratedly sighed at bumalik ulit glass wall. Sinilip ko sa pangalawang beses ang mga tauhan and to my surprise, there was a black limo entering the gate.

Ini-escort-an ito ng mga itim rin sasakyan at unang bumaba ang mga nasa loob nito bago ang taong nasa loob ng limo na 'yon.

Curiosity began to crawled in my system as I saw a man na kinakaladkad ng mga tauhan ni Agon. From this distance, I can't clearly tell if he's in good condition based on how their mafia boss behave infront of me.

Mafia Society #1: Chained to the Ruthless Mafia BossWhere stories live. Discover now