CHAPTER 10

94 5 1
                                    

Chapter 10: Weird



I FORCEFULLY opened my eyes and roamed my sight to find where Levin is. Is he okay?

Tanging puting kwarto lang ang natagpuan ng mata ko.

Napasapo ako sa ulo nang maramdamang may masakit doon at natagpuang may benda roon. Hindi ko rin magalaw ang kanang kamay kaya napatitig ako roon.

Oh, shit! My arms have cast!

Gustuhin ko mang bumangon ay parang ayaw ng katawan kong gumalaw sa ngayon. Napadapo ang paningin ko sa pintong kabubukas lang at sumalubong sa 'kin ang mga kaibigan ni Agon.

Nick was wearing a white polo shirt with a candian leaves pattern paired with his favorite khaki shorts. Ardeen wa swearing a black plain v-neck shirt and paired it with a black jeans. Raji on the other hand was wearing his gray hoodie jacket with an earpods on his ears. Nakashort din ito ng puti na penarisan ng puting nike snickers.

"You're up, babe, finally. It's been two days since you slept. Welcome to the outside world!" Nag-unat-unat ito anino'y pagod na pagod sa kinalalagyan, eh kakapasok pa nga lang ni Nick sa kwartong 'to.

That annoying babe again!

"Sleeping beauty is finally awake!" Ardeen said at nagtungo sa kinalalagyan ko para guluhin ang buhok ko.

I glanced at Raji, he smiled slighlty at naglakat patungo sa sofa habang nakapamulsa.

I remembered how concerned he was when he saw me with that state. It was like a new Raji for me. He always wear a blank look on his face, parang bato na nga ang mukha at kalimitan lang ngumiti. May pagkapilyo minsan pero kapag kasama at nagkakatuwaan sila nitong ni Nick at Ardeen.

I can't understand his expression sometimes, they are more alike of Agon. He seems like a second version of him.

"2 days?" My eyes widened as I shouted out of shocked when it finally sinked in my mind what he just said.

Nick walked towards me while his hands on his pocket. Kumibit-balikat ito at nilagay ang mga rosas sa isang vase sa side table.

Nick shrugged his shoulder while arranging the flowers. When he glanced at me, he arc his brows. "You're not deaf. You heard me, babe."

I rolled my eyes. "Bakit ka ba nandito? And quit calling me that babe thing," matabang na salita ko.

Bakit ba siya narito? Na saan si Levin? He held his hand on his chest at tila nasasaktan. "Ouch! Matapos kitang bantayan dito, ganiyan isusukli mo sa napakagwapo kong pag-aalala sa 'yo? That's sad. How unfortunate of me."

Napangiwi ako sa tinuran nito at pinilit na tumayo. Napaungol ako sa sakit ng katawan pero hindi ko ininda 'yon.

"Woah! Woah! Stop pushing yourself too hard, babe. I'm sorry, magiging mabait na ako!" Nick rushed at me out of concern.

Napairap ako.

Tinabig ko ang kamay niyang nakahawak sa braso ko. "Don't you dare touch me," inis na asik ko.

"Hey, hey. Don't stand up. Hindi ka pa magaling!" Pagpapanick ni Ardeen. "Patay tayo nito kay bossing! Raji!"  tawag niya sa kaibigan na nakaupo lang sa sofa.

Raji eyed me and arc his brow.  Nawala ang ngiting nasa mukha niyo kanina at napalitan ng inis. "Why stop her? Hayaan niyo siya."

Napakamot si Nick at Ardeen sa sinabi ng kaibigan.

"But—" Nick argued, however Raji cut him off.

"That's what she want. Hayaan niyo siya. Huwag niyong tulungan." Raji smirked. "Go on. Stand if you can. Tingnan natin hanggang saan ang katigasan ng ulo mo," he challenge me.

Mafia Society #1: Chained to the Ruthless Mafia BossWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu