CHAPTER 10

6 0 0
                                    

MEAVE'S POV

"Comfort room." Paalam ko kay KC.

"You want me to accompany you?"

"No. It's fine. I can manage."

"Okey." Sagot nya saka ako umalis papuntang comfort room.

Habang naglalakad ay may mga nakakasalubong akong  mga tipsy na at pagewang gewang na din kung maglakad. Nababangga pa nga ako eh. Anong oras na din pero madami pa ring tao dito sa bar. Karamihan dito mga kabataan. Typical walwalan time. Buti nalang talaga sabado bukas at walang pasok.

Pagkalabas ko ng cubicle, haharap sana ako sa may salamin para mag-ayos ng makita ko siyang nakatayo bahagyang nakayuko

Is she okey?

She seems waisted.

I can't see her eyes na naman because of her bangs. Ang haba na kase talaga. Idagdag mo pa yung mahaba nyang buhok na may mga highlights. Ang ganda.

Yung pananamit nya. Ang cool, lahat nalang ata ng isuot nya babagay pa rin sa kanya. She's wearing a black skirt dress half sleeve paired with black martin boots. While her hair is in siopao style. How can someone be beautiful like this young lady in front of me?

But despite all those compliments she has, by her looks and charisma. There's this something that hides behind those. It's unknown and too mysterious. She's way too different from the other students na nakikita ko. Yeah, I know. She's kind of a person who wants a distance from everyone.

There's this feeling inside me the urging to come near her and to ask if she's fine. But why?

Akmang hahakbang ako papunta sa tabi nya ng may biglang dumating kaya napalingon ako dito. Agad ko namang binalik kay An ang paningin ko at ganon pa rin naman ang itsura nya. Ang planong lapitan sya ay hindi ko na tinuloy. Tumalikod na lamang ako at umalis na.

'And what are you even thinking Meave?! Really?! You're going near her?!'

I just want to know if she's fine.

Nabalik ako sa wisyo nang may makabanggaan ako.

"Sorry, Miss." The man said. Hindi ko nalang ito pinansin at lalampasan na sana sya pero bigla nya akong hinawakan sa wrist ko para pigilan.

"Are you alone, Miss?" He ask still holdin' my wrist.

Marahas kong tinanggal ang pagkakahawak nya sa kamay ko at sinagot sya, "No."

Bigla naman itong ngumiti at hindi ko nalng ito pinansin at tinalikuran sya. Pero bigla namn itong pumunta sa harap ko.

"Can I join you, Miss. You know, if you want some fun?" Tch! Ang kulit!

"No. I can manage, so...if you'll excuse me?" Medyo kalmado komg sabi. Hangga't maaari ayaw kong gumawa ng ikakatingin ng mga tao dito.

But this man being a dickhead, argh! Hinila nya naman this time yung siko ko.

"Come on, miss? You'll be enjoying this." Sabi nya while smirking.

I'm getting pissed already. Ayaw ko sa lahat yung basta basta akong hinahawakan ng kung sino sino lang, especially a man like this...disgusting.

Marahas ko uling tinanggal ang kamay nya at akmang sasampalin na sana ito ng may biglang humawak sa bewang ko at tinago sa likod nya para tuhurin yung lalaki. Nakita ko namang umaray yung lalaki pero bigla naman akong hinila nung nanghawak sa akin sa bewang.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Dec 24, 2023 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

BEYOND WHAT IF'S AND SECOND CHANCEWhere stories live. Discover now