LANET Mİ? MUCİZE Mİ?

5.

bugün yaşadığım tuhaf olayları düşünerek gözlerimi tahmin bile edemiyeceğim derin bir kabusa kapattım.

Etrafımda birden fazla siyah gölgeler vardı tam ortalarındayım sanki ayin yapıyorlar gibi etrafımda biseyler konuşarak dönüyorlar ben sadece üstümde her yanı yırtık olan bazı yerlerinde kan olan beyaz gelindiğimle onları izliyordum.

Artık alışmıştım hep böyle oluyordu etrafımda siyah siluet ler dolaşıp anlamadığım bir dilde konuşup bazen de gülüyorlar dı. Bense etrafa bakıyordum dilim tutulmuş gibi dudaklarım birbirine yapışmış gibi hiç bisey yapmadan öylece korkak gözlerle bakıyordum. Ardından onların efendisi geliyor gibi bir turda her gece bana elini uzatan siyah gölgenin etrafında dönüp ikimizi de çember içine alıp susuyorlar dı.

Etrafımda biraz daha döndükten sonra hepsi aynı anda kayboldu ve ağaçların arkasına saklandılar sanki bi dk ilk kez etrafa göz atıyordum burası bir orman mı evet ve ilk kez o siyah siluet gelmeden etraftan yok olmuştu lar daha önce hiç nerde olduğuma bakmadım.

Her yer sık ağaçlarla kaplıydı ve hava kapalıydı her an yağmur yağabilir miş gibi. Etrafta kimse yoktu gözle görülür hiç bisey yoktu.

Gelinliğin eteklerinden tutup kaldırdım yürümeye başladım bir iki adım attım ki sert ve bi o kadar kalın bir erkek sesi duydum.

-Sakın bir adım daha atma

Yerimde mıhlanmış gibi durdum hâla dudaklarımı oynatamıyorum dua etmek istiyorum ama hiç bisey hatırlamıyorum
Tekrar aynı sesi duydum

- dön arkana bana bak hemen

Sesi hem sert hemde sinirli gibiydi yavaşça sese doğru döndüm kalbim yerinden çıkıcakmış gibi atıyordu.

Arkamı döner dönmez siyah bir gölge gördüm bir çift ateş gibi yanan gözlerle süslenmiş gibiydi ateş vardı bu gözlerde ateş ne sarıydı ne kırmızı ateş di bu. Şok olmuş gözlerle ona bakıyordum.

Sadece gözlerini görüyordum ilk kez sanki kendi vücudunu siyah sislerle kaplamış gibiydi ama gözleri ateş ti resmen.

Çok sinirliydi bariz ortadaydı bianda bana yaklaşık etrafımda bir tur attı Korkudan gözlerimi bile kıpırdatamıyordum.

-Gül' üm
Sanırım yine beni kendiyle götürmek için uğraşacaktı

- günlerdir benimle gelmen için seni çağırıyorum neden gelmiyorsun?

- Ne
Dudaklarımı çok hafif kıpırdata bildim

- NEDEN BENİMLE GELMİYORSUN

Bianda havalanıp yere çakıldım ne olduğunu anlayamadan saçlarımda bir el hissettim yüzümü sadece ateşten bir parça olan gözlerine çevirdi

- İLLA ZORUMU KULLANMALIYIM HAA

Gözlerimden yaşlar akıyordu kulağım patlayacak gibi hissediyordum
Saç diplerimden kan aktığına eminim.
Saçlarımdan sarsıp bağırmaya başladı

- GÜNLERDIR SENİN İÇİN ÇABALIYORUM SENİ KORKUTMAK İSTEMİYORUM AMA SEN NANKÖRSÜN TOPRAKTAN YARATILMIŞ ACIZ VARLIK

Bu hakaretleri hiç bir şekilde anlayamıyorum saçımı çeken el buna izin vermiyordu

- SEN SADECE BENİMSİN NE OLURSA OLSUN HIC BIR ERKEKTEN ETKİLENEMEZSİN

diyip tekrar sanki bir çöp poşeti fırlatıyor muş gibi beni saçlarımdan tutup bir ağaç dibine savurdu nasıl hâla ölmedim ben? Saçlarımdan kan akıyordu bunu hissediyorum.

Yerde cenin pozisyonu alarak ağlamaya başladım kalkacak halim yoktu etrafta yırtıcı bir hayvan misali nefes alıp veren o varlık vardı bir kaç dakika öylece yerde durdum onunda sert solukları susmuştu.

Gözlerimi yavaşça açtım kafamı bile kaldırmadan gördüğüm ilk şey bir çift siyah bot yavaşça kafamı kaldırıp botun sahibine baktım yine aynı gözlerle karşılaştım ateşten bir parça olan gözleriyle bana bakıyordu ama insan vücudundaydı sanki çok tuhaf bir görünümü vardı bembeyaz teni, kapkara gür saçı ve ateş parçası gözleri.

Bana üstten üsten bakıyordu hâla yerimden kalkmış değildim. Canım çok acıyordu daha ne olduğunu anlamadan karnıma bir tekme yedim.

- Sen her önüne geleni böyle süzüyor musun?

Öksürüklerimin arasından ne dediğini anlamaya çalıştım

ağlayarak
-Ne istiyorsun benden?

Sesim o kadar aciz çıkmış ti ki
Bana doğru çöküp saçlarımı okşamaya başladı

- Seni istiyorum Gül' üm

- kimsin?

- Ecelinim

Gözlerimi kaldırıp yüzüne baktım igrenç bir sırıtış ile bana bakıyordu bi anda yüzüme yediğim tokatla artık ölmek istedim

- adam akılı şeyler düşün

Bu benim ne düşündüğümü nerden biliyor çenemden tutup yüzüne bakmam için zorladı beni

- gözlerimin içine bak ve sakın unutma artık çok göreceksin ve hiçbir şey eskisi gibi olmicak Gül'üm

- lütfen bırak beni

-KIZIM
-Kalksana Gül aaaa
- tövbe estağfurullah bayıldın mı?
Kolumdan sarılarak gözlerimi açtım baş ucumda oturan annem korkulu gözlerle bana bakıyordu

-noldu ne ?
Hafif doğrularak etrafa baktım elimi alnıma koyduğumda terlemiştim

- Kızım saat kaç uyan artık baban geldi yemek yiycez sen yine kabus mu gördün

- yok odam çok sıcak terlemişim
Yalan yok çok sıcaktı kafamı yastığıma çevirdiğimde su gibi olmuştu

- evet ya senin odan niye bu kadar sıcak anlamış değilim hasta olacaksın terlemekten

Başımı sallayıp anneme hak verdim gözümün önünde kesik kesik sahneler beliriyor du.

-Ben gidiyorum sofrayı serdim seni bekliyorum gel yemeğini ye önce üstüne değiştir.

Baş ucumdan kalkıp odadan çıktı hâla ter basıyordu yine ve yine izlenme hissiyle doluydu içim.

Elimi alnıma götürüp tekrar sıvazladım
Ne gördüm diye düşünmeye başladım.
Gözlerimi bian kapattıp hatırlamaya çalıştım önüne sadece bir çift ateş gibi gözler belirdi...