Bölüm Şarkısı : Çimen Yalçın - Uyan Zeynebum Uyan
Keyifli okumalar kurtlar 🐺
————————————————————————————————
YAZAR BAKIŞ AÇISI ;
Helikopterin karargaha inmesiyle Emin'i almak için ayağa kalktı Alp timi, tim için kardeşlerini son yolculuğuna uğurlamak onların içini yakıp kavururken Önder albay yüzündeki pişkin gülümsemesiyle piste doğru yaklaştı amacına ulaşmıştı hain olduğunu anlamayan bu askerlere artık tahammül etmesine gerek kalmamıştı bir ölü bir ölüdür diye düşünüyordu onların kendi tarafından aldıklarına bedeldi yaptıkları kızlarını kurtarmak için gerekirse tüm tugayın canını alırdı nasıl olsa bu aptallar hiç birşey anlayamayacaktı yakında bunların hepsinden kurtulacaktı nede olsa. Kendine doğru yaklaşan Arca'yla yüzündeki pişkin gülümsemeyi sildi Önder bu kadından uzak durması kendi kârınaydı önünde tekmil için duran Arca çok sakin görünüyordu
bakışlarında hiçbir duygu olmayan sakin birisi gibi duruyordu bir adım geriye attı Önder bu kadından uzak durması gerekliydi aksi olursa son zamanları olurdu önderin
————————————————————————————————
ARCA ÜLGEN'DEN
Albayın karşısına geçip tekmil vermek için durdum bakışlarımda ne gördü bilmiyorum fakat bir adım geriye doğru gitti
"Yüzbaşı Arca Ülgen 6 subay ve 1 şehitle görev başarısızdır komutanım" dedim sakin bir şekilde içimde fırtınalar koparken sakinliğimi korumak okadar zordu ki Albayın yüzünde oluşan saniyelik tebessümle bir an sakinliğimi kaybedecek gibi oldum söylediği cümleler yüreğimdeki koru öyle bir yaktı ki nefesim kesilecek gibi oldum.
"Şehitin evine sen gideceksin Arca haberi sen ve timin verecek tüm bu olanlar senin suçundu emir komuta sendeydi, sen ise Zilan'a karşı olan öfken yüzünden kardeşim dediğin adamı tabuta koydun şimdi sen söyleyeceksin onlara" dedi alay eder gibi şimdi ben nasıl gidecektim o kapıya nasıl derdim Zeynep'e düğün için gün saydığın adam kara toprağa girecek diye Zeynep'in hasta kalbi nasıl kaldıracaktı olanları söz vermiştim ben o kıza şahidiniz olucam diye şimdi nasıl taşırım kardeşimin tabutunu toprağa.
"Emredersiniz komutanım" dedim son demlerimde time doğru dönüp gidiyoruz anlamında bir işaret verdim hızla odalarımıza gidip resmî tören kıyafetlerimizi giymemiz lazımdı odalara doğru giderken Rüzgar yanıma yaklaştı durumu kötü görünüyordu
"K-komutanım Emin evlenecekti haftaya b-biz nasıl yapıcaz Zeynep'e bunu kız zaten hasta nasıl dayanır buna ben dayanamıyorum da bu kız nasıl dayanacak komutanım nasıl" acıyla konuşuyordu.
"Bilmiyorum Rüzgar'ım ben şuan hiçbirşey bilmiyorum şimdi yapmamız gereken şey kardeşimizi gururla uğurlamak olacak herkesin hazırlanmak için yarım saati var hadi" diyerek yolladım onları Bigeyle birlikte odamıza doğru yol almıştık Bige'nin hali normal değildi aklında babası vardı şuan.
Odaya girdiği gibi yatağına oturdu direkt ellerini saçlarına doğru koyarken ağlamaya başladı birden bu zamana kadar kendini tutması bile iyiydi onun için hızla yanına gidip sarıldım ona ağlaması şiddetlenirken bir yandan saçlarını seviyordum.
"A-abla Emin babam gibi gitti o-oda babam gibi vuruldu abla ben bir an onu babam sandım ben babamı kaybettim şimdi kardeşim gitti abla b-biz dağılıyoruz gittikçe" ağlayarak konuşuyordu onu en son ne zaman böyle gördüm hatırlamıyorum bile içi çıkar gibi ağlıyordu onu sakinleştirmek için biraz daha sıkı sarıldım ona kulağına doğru eğildim sakinleşmesi gerekiyordu.
YOU ARE READING
ʏüᴢʙᴀşɪ ᴛᴀᴍᴜ (Askıda)
Action"1" İnsan doğar, yaşar ve ölür. "2" Bazı insanlar yaşarken ölür. "3" Bazıları ise başkaları yaşayabilsin diye ölür. "4" Karşımda şınav pozisyonunda olan alplerimde gözümü gezdirdim Hepsi birbirinden cesur birbirinden deli birbirinden gözü kara...
