Bölüm Şarkısı: Çağan Şengül : Bir Deli Hasret
İyi okumalar kurtlar 🐺
Uçsuz bucaksız denizin ortasında alevlerin içinde kalmış gibi hissediyorum kendimi.
————————————————————————————————
ARCA ÜLGEN'DEN
Gözlerimi açalı yaklaşık bir saat oldu, fakat kendimi öylesine yorgun ve bitkin hissediyordum ki yattığım sedyeden kalkmak revirden dışarıya adımımı atmak bile istemiyorum. Odada Ata'da vardı fakat uyandığım andan beri tek kelime etmemiştik, uyandığımın bile farkında değildi belkide bilmiyorum.
Yattığım yerden yavaşça doğrulup karşıma baktım direkt Ata gözleri kapalı bir şekilde sandalyede oturuyordu. Atalay bey ise sürekli gelmiş gelemediği anlarda ise postasını yollamıştı. Bir süre dinlenmem için kimse birşey dememiş soru sormamıştı. Hoş sorsalar ne cevap verecektim ki.
İki yıldır şehit bildiğim sevdiğim adam aslında yaşıyormuş ve bunu en güvendiğim insanlardan birisi benden saklıyormuş bende bunu öz abimle konuşurlarken kazayla öğrendim mi diyecektim insanlara.
Ata kalktığımı anladığı gibi gözlerini açmıştı. Gelip yanıma oturdu, ikimizde birşey konuşmayıp sessizce oturduk öylece bir süre.
"İyi misin" dedi sessizliği bozarak.
"Nasıl hissetmem gerektiğini bilmiyorum" dedim dürüst bir şekilde.
"Benim sana birşey söylemem lazım fakat nasıl demem gerekiyor bilmiyorum Arca" dedi gergince. Sessiz kaldım sadece söylemesini bekledim aradan beş dakika geçti ki söylemeye karar verip doğruldu oturduğu yerde.
"Ben abimleri konuşurken duydum..."
"Uygar Alp yaşıyormuş Arca" dedi tek solukta.
"Senin yanına geliyordum söylemek için ama sen birden bayılınca ne yapacağımı şaşırdım" diye devam etti. Dudaklarımda buruk bir gülümseme oluştu.
Daha yeni tanıştığım adam beni üzeceğini bilmesine rağmen birşey saklamıyordu benden.
"Biliyorum oyüzden şuan buradayız" dedim yüzüme anlam veremiyor gibi bakıyordu.
"Kemal Ülgen ve abini konuşurken duydum ve sanırım bunu kaldıramadım ağır geldi gerçekler birisini babam yerine koydum diğeri ise her ne kadar yeni tanışmış olsakta öz abim benden bunu saklamaları ağır geldi" diyerek açıkladım olanları. Ata şaşırmış bir şekilde baktı, bir süre sonra ayağa kalkıp önümde dizlerinin üzerinde oturup ellerini uzatıp ellerimi tuttu.
"Nasıl hissediyorsun bilemem Arca fakat ne yapmak istiyorsan yanındayım senin"
"Bırak ağır gelsin olanlar yaslan bana beraber taşıyalım yüklerini ben senin ikizinim Arca kardeşler bunun için var sen iste ölüme kadar beraber olur ikimiz taşırız tüm yükleri"
Dürüsttü hislerinde gözlerinde gördüm bunu hissedebildim. Ve benden beklenmeyecek şekilde sıkıca sarıldım birden, içimden ağlamak geliyordu ama yapamadım sadece sımsıkı sarıldım ona.
"Yaslanalım birbirimize, birlikte güçlü duralım kardeşim"
"Teşekkür ederim Can özüm" dedim sessizce. Ata öyle sıkı sarılmıştı ki, yeniden ayağa kalkacak gücü buldum sanki sessizce saatlerce böyle dursak karşıma tüm dünyayı alabilecek gibi güçlü hissettim kendimi tekrardan.
•••••••••••
Günün geri kalanında kimseyle konuşmamıştım Ata arada yanıma gelip nasıl olduğuma bakmış Atalay beye ise uzun bir aradan sonra ağır bir eğitim yaptığımız için yorgunluktan bayıldığımı söylemişti, ne kadarına inandı bilemem fakat gün içinde sürekli yanıma gelmişti oda.
YOU ARE READING
ʏüᴢʙᴀşɪ ᴛᴀᴍᴜ (Askıda)
Action"1" İnsan doğar, yaşar ve ölür. "2" Bazı insanlar yaşarken ölür. "3" Bazıları ise başkaları yaşayabilsin diye ölür. "4" Karşımda şınav pozisyonunda olan alplerimde gözümü gezdirdim Hepsi birbirinden cesur birbirinden deli birbirinden gözü kara...
