Part-10 (Unicode)🥟
"အဲ့တာက ဘယ်လဲ!"
ကုတင်ပေါ်က ငြိမ့် ခေါင်းအုံးကို ဆွဲယူကာ အခန်းထဲက ထွက်မည်အပြု အကိုကထ၍ လှမ်းအော်သည်။
"ဟို....ကျွန်တော်...နောက်အခန်း..."
"ဘယ်မှမသွားရဖူး!မင်းငါနဲ့ အတူအိပ့်ရမှာ!"
"ဗျာ...."
ငြိမ့်ရမလားဆိုပြီး အကန်ငြင်းပါသော်လည်း
"မဗျာနဲ့!အခုချက်ချင်းလာ!"
အကိုက ကုတင်ပေါ်ကနေ မထပဲ ထိုင်လျက်လှမ်းအော်သည်။
"ဟို...."
"မင်းလာမလား....ငါမင်းကို လာချီခေါ်ရမလား"
"ဗျာ....."
အား!
တဗျာဗျာလုပ်နေပြီး အနားသို့ရောက်မလာသေးသည့် စောက်ကလေးကို တော်၀င်ဆတ်ခနဲထပြီး ကောက်မလိုက်သည်။မလို့မလိုက်မှန်းတောင်မသိ ပေါ့ပါးနေသည်။
ဘုတ်!
"အိပ့်!"
အကိုက သူ့ပုခုံးပေါ်ငြိမ့်ကို ဆတ်ခနဲ ကောက်မလိုက်တော့ ငြိမ့်ခနတာ လေဟာနယ်ထဲရောက်သွားပြီး အိပ့်ယာပေါ်သို့ ဘုတ်ခနဲ ပစ်ချခံလိုက်ရသည်။
မွေ့ယာပေါ်ဆိုပေမဲ့လည်း ကျောတစ်ခုလုံး စပ်ဖြင်းဖြင်း ဖြစ်သွားရသည်ကအမှန်။
"ကျွန်တော်...."
"ငါကအိပ့်ဆို အိပ့်လိုက်ပေါ့။အရပ်ပုသလောက်တော်တော် စောက်စကားများတယ် မင်း!!
ဘာ။သူများအရပ်ပုတာကို လှောင်နေတာ။ဘယ်သူကပုလို့လဲ။သူ့အရပ်ကြီးကိုက အရှည်လွန်ပြီး မိုးထိုးနေတာကို!
"အကို...ခဗျားနော်!အိပ့်ဆိုရင်ရပြီလေ။ဘာလို့ အရပ်ပုတာကို ထည့်ပြောနေတာလဲ!"
"........"
"ကျွန်တော်က ပုနေတာမဟုတ်ဖူး။အကိုက ရှည်နေတာသိရဲ့လား!"
သူ့ကို အရပ်ပုတယ်ပြောတာကို ဆတ်ဆတ်ထိမခံဖြစ်နေပြီး ခုတင်ပေါ်တွင် ခြေချိတ်ထိုင်ကာ ကတ်ကတ် ကတ်ကတ်နှင့် ရန်လှမ်းတွေ့နေသော လူကိုကြည့်ပြီး တော်၀င်အသည်းယားလာကာ စချင်သေးတာကြောင့်
YOU ARE READING
My Possessive Lovely
FanfictionWarning+ အပိုင်းတွေ ပါလာမှာမို့ အဆင်ပြေမှဖတ်ဖို့ကြိုပြောချင်ပါတယ်။🥟 Warning+ အပိုင္းေတြ ပါလာမွာမို႔ အဆင္ေျပမွဖတ္ဖို႔ႀကိဳေျပာခ်င္ပါတယ္။🥟
