Chapter 4

16 1 0
                                    

Vermoeid wrijf ik over mijn hoofd, ik was zo moe van alles dat ik in slaap viel. Ik heb, schat ik, twee uur geslapen. Gapend rek ik me uit en blijf ik even zo liggen om te relativeren. Een rilling van het relaxte gevoel gaat over mijn rug. Ik pak mijn mobiel en zie gelijk wat berichten, waaronder één van Nate. Ik schrik, oh ja, hij zou vanavond komen! Ik ga straks eten, hij kan elk moment komen.
Met tegenzin loop ik naar beneden, ik wil helemaal niet dat hij komt. Nee, dan veel liever Zach. Zo lief, zo teder.. zo.. anders. Weer krijg ik rillingen, maar nu van verliefdheid.
Als ik beneden kom zie ik dat mijn vader bijna klaar is met het eten. Ik loop naar de keuken en zie spitskool in de pan liggen. Niet bepaald waar ik van hou, dan eet ik maar wat minder. Somber staar ik uit de ramen. Ik zie ontzettend op tegen vanavond, ik wil alleen nog maar Zach bij me. Niemand, alleen Zach.

^*^
De bel gaat, snel slik ik het kauwgumpje door waar ik op aan het kauwen was. Ik trek mijn oortjes uit en stop mijn telefoon in mijn zak. Met een neppe glimlach trek ik de deur open. 'Hey!' Probeer ik spontaan te zeggen. Nate stapt naar binnen, en begroet me. Zijn wangen zijn rood, evenals hij puntje van zijn neus. Het ziet er lief uit, maar bij Zach zou het nog veel liever staan. 'Het is echt heel koud!' Deelt Nate mede. Daarop volgen een paar scheldwoorden. Het doet me pijn, niet dat ik niet tegen scheldwoorden kan, dat niet. Ik voel me alleen zo zwak vandaag. Ik wil nu een film aan het kijken zijn, met Zach naast me. Onder een fleecedeken. Dan zou hij me weer zo geweldig kussen als vanmiddag, en ik zou met mijn hand door zijn prachtige blonde haar gaan. Ik ben ziek van verliefdheid. En ik wil hem zo graag. Nog nooit heeft een jongen me zó betoverd als hij! 'Hey, Saar! Ben je er nog wel bij? Sjonge..!'
Ruw trekt Nate me uit mijn heerlijke gedachten. Bijna met afschuw kijk ik hem aan, als ik besef waar ik mee bezig ben. Ik verman mezelf en verbied mezelf nog over Zach te denken.
'Ja, alles gaat prima! Zullen we.. naar boven gaan?'

^*^
Ik heb Nate's shirt met beide handen vast, en hij kust me. Hij duwt me tegen de muur aan, en kust me ruw. Hij duwt zijn tong in mijn mond en ik slik geschrokken. Met mijn hand ga ik door zijn haar terwijl hij zich wat dichter tegen me aan duwt. Hij kreunt zachtjes, terwijl hij mijn rug streelt. Maar niet zachtjes, nee, meer alsof hij zo alle kleren van mijn lijf kan rukken. Zach.. ik wil alleen dat Zach dit doet. 'Ik heb.. je zo erg gemist..' fluistert hij tussen een heftige kus door. En dan beweegt zijn hand over mijn rug naar mijn bh bandje. Er zit dan wel een shirt tussen, maar ik weet precies wat hij bedoeld. Weer drukt hij zijn lippen hard op de mijne. En terwijl hij zich steeds meer opwind, voel ik me steeds onbehaaglijker.
En dan maak ik er abrupt een eind van. Ik duw met mijn handen tegen zijn brede borstkas zodat hij van me afgaat. Zijn lichaamswarmte is in één klap van me af, en een koude windvlaag laat me rillen. Mijn mond word een streep, en ik wend mijn blik van hem af. Mijn wenkbrauwen komen dichter naar elkaar toe, en ik voel tranen in mijn ogen. 'Wat..?'
Vraagt Nate verbaast. Naast het verbaasde is ook teleurstelling te horen. Bijna boosheid. 'Saar? Wat is er? Ik dacht dat je..'
begint hij zielig.
'Dat wat?'
Roep ik hem opeens fel toe.
'Nou. Dat je.. dat ik.. dat je me gemist had.'
Gaat hij verward verder. Ik begin overal nog harder te rillen, van boosheid misschien.
'Nou, weet je Nate? Ik heb je niet gemist.. en..'
Ik kalmeer, en kijk hem recht in de ogen aan. 'Dat zal ik ook nooit doen.'
Vervolg ik ijzig.
De woorden verlaten mijn mond voordat ik er erg in heb, maar ik heb er geen spijt van. En de woorden komen bij hem als klappen aan.
'Verdwijn.'
Spreek ik met vastberaden stem uit.
Hij aarzelt geen moment, en tien seconden later hoor ik de voordeur hard dichtslaan.
Nu voelde ik me sterk dat ik hem eindelijk duidelijk had gemaakt hoe ik over hem dacht. Maar binnenkort zou ik ontdekken dat dit één van de grootste fouten van mijn leven was geweest.

^*^
Uit verveling belde ik Gigi, en al snel nam ze op. 'Hey schatt!' Riep ze enthousiast. Ik fronste, normaal was ze nooit zo enthousiast. Het zal wel, dacht ik. 'Hai..' antwoordde ik mat. Waarover belde ik haar ook alweer? Oh ja, het feest! 'Ik zat te denken.. morgen is Georgia haar feest. Zullen we.. shoppen?' Zei ik vrolijk. Ze aarzelde, en dat verbaasde me. Maar no way dat ze me zou afwijzen, ik kreeg wat ik wilde. En nu was dat een gezellig middagje shoppen met Gigi. 'Oké! Dat is dan afgesproken. Ik spreek je morgen schatje!' Zei ik al voor ze iets kon zeggen. Ik hoorde een vaag afscheid aan haar kant. Ik rolde met mijn ogen, whatever. Snel hing ik op en opende ik Instagram. Ik plaatste een selfie van Gigi, ik, en Georgia. Dat kon in elk geval niet meer misgaan. Al snel stroomden de likes binnen, niet dat ik er veel om gaf. Ik hoefde me er nooit zorgen om te maken. Likes kwamen vanzelf wel, zelfs al plaatste ik lelijke foto's. Al etend van een chocolade reep viel mijn oog op mijn yoga matje. Het was inderdaad wel weer eens tijd voor een work-out.

Heeyy guysss!
Ik ben niet helemaal tevreden over het hoofdstuk, maar ik kan het altijd nog aanpassen. Waarom denken jullie dat Sarah een hele grote fout heeft gemaakt om Nate af te wijzen?
Xx🍕

Game On (On Hold)Where stories live. Discover now