Light is greater than darkness
-Zeyannah, ALLTR
Zeyannah
Nakakasilaw na ilaw ang bumungad sakin pag ka mulat ko ng mga mata ko hanggang sa unti unting luminaw ang paningin ko at nakita ko sa tabi ng kama ko si Mama at Daddy, nasa may paanan ko naman si Kuya at naroon din si Leigh.
Anong nangyare?
"Yannah anak! Buti gising kana" emosyonal na sabi ni Mama.
"Anong nangyari, Ma?" Nanghihinang tanong ko.
"Inatake ka nanaman ng sakit mo" si kuya ang sumagot, napatingin naman ako sakanya. Bigla ko namang naalala yung nangyari kanina.
Parang biglang bumalik yung kaba na nararamdaman ko kanina, naiiyak nanaman ako!.
"Shh wag ka nang umiyak, anak andito na kami" emosyonal paring sabi ni mama.
I have a Nyctophobia since I was a kid. Kaya ayoko sa dilim, takot ako sa dilim. Bigla bigla nalang akong nanghihina kapag nasa dilim ako, kinakabahan, nanginginig, natatakot, hindi makahinga ng maayos at umiiyak. Kailangan ko lagi ng liwanag, kapag nasa madilim ako dapat may konting liwanag para malabanan ko ang takot ko, dapat may ilaw kahit konti manlang o dapat may kasama ako.
I know na Light is greater than darkness. Kaya kahit konting ilaw lang, nalalabanan ko kahit papano yung takot ko.
I tried many times to cope up with this phobia pero nabibigo lang ako kaya hindi ko nalang pinilit ulit.
"Yannah, I'm sorry" napatingin ulit ako kay kuya nang mag sorry sya.
"Bakit ka nag s-sorry?" Tanong ko.
"It's my fault, hindi ko nasabi sayo na maaga akong umuwi" hindi sya makatingin saakin.
"Pero andon pa yung kotse mo" sabi ko.
"Anak, maiwan na muna namin kayo" biglang singit ni Mama.
"Mag uusap pa tayo mamaya Akhi" seryosong sabi ni Daddy kay kuya.
"Leighton tara muna sa labas" aya ni Mama, teka bakit nga ba andito si Leigh?
"Leigh ano palang ginagawa mo dito?" Tanong ko bago sila makaalis pero tinignan nya si kuya.
"Ako na ang mag papaliwanag" sabi ni kuya kaya tumango nalang si Leigh at nag paalam na umalis.
"Kuya.." na miss ko si kuya!
"Princess" yan lang sinabi ni kuya pero alam kong okay na kami. Yan yung tawag nya saakin dahil ako lang ang kapatid nya at prinsesa ang turing nya saakin nung bata pa kami, hanggang ngayon.
Agad akong lumapit sakanya at niyakap siya. Hindi ko alam pero umiiyak nanaman ako.
"Tahan na Princess, andito na si kuya" sabi nya habang hinahagod ang likuran ko.
"Sobra yung takot ko kanina, buti dumating ka kuya" hindi ko na alam kung anong nangyare sakin kanina kung hindi siya dumating. Humiwalay sya sa pag kakayakap at tinignan ako.
