Simula

25 6 1
                                    

Hinawakan ko ang aking dibdib matapos ng isang mahabang takbo galing sa bahay namin. Alam kong walang kasiguraduhan ngunit hindi naman masama kung umasa diba? I tried to calm myself as I slowly run away from the house. Alam kong makikita ko siya, hanggang ngayon kumakapit parin ako sa mga pangako niya. Nagbago man ang sitwasyon namin hindi parin magbabago na mahal namin ang isa't isa.


Sumilay ang ngiti sa aking labi ng makita siyang nakatayo malapit sa silong ng mangga. Nakasuot ng itim na maong at isang plain tshirt na gray. Marahil ay madalang nalang kaming magkita pero hindi maipagkakaila na gwapo siya, noon pa man.

"Anton.."

Unang una palang gusto kona siyang yakapin.

"Kamusta? Bakit nga-"


Madilim niya akong tinitigan. May kung ano akong naramdaman, kinakabahan ako. Galit ba siya? Naniniwala ba siya kay cristine kaysa sakin?

"shut up! Ayoko ng makinig pa sayo"


I clear my throat as I walk towards him but he step away. Naguguluhan ko siya tinignan


"At kanino ka makikinig sa babaeng yun? Si cristine ba? Ano! Sumagot ka Anton, totoo ba yung sinasabi nila. Kayo na ba?" I shout back


I tried to calm myself and stop from crying. Ayokong nakikita niya akong nasasaktan.... Mahina.


"Tsk! Huwag mong baguhin ang usapan becca. Ano ngayon kung kami na?" he smirked without humor


Akala ko ay itatanggi niya ngunit hindi. Totoo ba ang relasyon nila ni cristine? Masyado ba akong tanga para hindi mapansin 'yun? O gusto mo lang akong nakikitang nasasaktan?


My heart hurts at the moment. This is my first time to experience this kind of emotion I can't spell it.



"Ide magsama kayo!! Walang hiya ka! Tangina mo!"


I want to hurt him as my heart wounded. I give small punch to his chest but I'm so weak to hurt him. Pinunasan ko ang luha ko


"You are the one to blame! Ikaw ang unang sumira Sating dalawa Becca. Don't expect me to open my arms after what you did to me!. You make me stupid while I was busy trying to be better for you!" I slap him



He's bluffing



"Better? Kaya ba kalat na kalat na lagi kayong nagkikita? Sobrang proud pa nung babaeng yun. Kasama ba yun sa plano natin?! Ang mangbabae".



Masakit para sakin na malaman na ang taong mahal mo ay may iba na, sa iba ko pa nalaman. Nag mukha akong tanga dahil ako mismo ay walang alam



I thought I know him too well... I thought my faith for him would be enough for our relationship. I thought he loves me like I do


"Kahit ano namang explain ko kung hindi ka magtitiwala sakin diba? At ikaw? You think your clean?" dumaan ang sakit sa kanyang mga mata "let's end this. I don't want to see or meet you again."


Tumalikod na siya, handa na akong iwang mag isa. Can you imagine that? He promised to me about our future but end up leaving


"Iyun ba ang pumunta mo dito ha? Kaya kaba nandto para sabihin sakin iyan?" hindi kona mapigilang humagulgol dahil sa bigat ng nararamdaman ko. Ganon nalang ba kadali na iwan ako dito??



Akala ko ba mahal mo 'ko? Bakit ang dali para sayo na iwan akong maisa



"You don't even hear my side Anton...at least give me a chance to speak " I smiled painfully


Maybe his determine to break up with me and those promises that he said will be buried to this place like our relationships.

Your PromisedWhere stories live. Discover now