Your Promised

Kabanata 1

Malakas ang kabog sa dibdib ko dahil sa kaba, I was lost in place where you can only see are the big mango trees around it.

Nabibingi ako sa katahimikan ngunit nagiingay naman ang puso ko sa kaba. Hindi ko alam kung bakit hindi halata sa mukha ko ang pagka taranta gayong hindi na ako makahinga!

Wala bang tao dito ni isa??

Sana pala hindi na ako umalis sa bahay ni tita kahit naiinis na ako. Hindi ko naman inaasahan na maliligaw ako sa lugar na ito. I know this is my first time to get here

Malas lang talaga dahil naiwan ko pa ang cellphone ko pero malabo ko itong nagamit dahil obvious naman na walang signal sa lugar ko. Nagsasayang lang ako ng oras. I need to get out of here

"Tao po! May tao ba dito?... Kailangan ko po ng tulong, nawawala po ako at hinahanap na ako saamin" alam kong mukha akong tanga dahil nag sasalita akong mag isa pero umaasa akong may makakarinig sakin

Maingat ang bawat hakbang ko dahil sa takot na may maapakang iba. I've seen a lot of movie and I hope that it wouldn't happen to me

"Ano ba kasing naisip ko at bakit ako umalis! Hindi tuloy ako maka uwi, the hell of this place" I'm really annoyed

There's no one of here at the same time I'm losing my chance to escape. Naglakad pa ako nung ilang munito sa kung saang direksyon, hindi ko alam!

Madungis ang boung damit ko dahil sa pinaghalong pawis at dumi habang naglalakad at tumatawid sa malalaking ugat ng puno. Domuble ang kabog ng dibdib ko dahil masama ang pakiramdam ko, there's something weird.

I need water!!

Saglit akong nagpahinga sa upuang gawa sa kahoy. Inilibot ko ang mata sa paligid, unlike kanina na madilim at puno ng katahimikan. Dito ay may kunting pag asa dahil sa sinag ng araw...

"Sino ka??! Taga rito kaba??" nahuli ko ang matangkad na lalaking hindi siguro nalalayo ang agwat sa edad ko na nakasulyap kanina saakin. Ngunit ipinagpapatuloy lang ang ginagawa pagkatapos nito.

He looked serious on what he's doing, naka sideview siya sa akin kaya't hindi ko maiwasang mamangha sa kagwapohan niya. It takes seconds before I let go of adoring he's figure

Obvious naman na matangkad siya at tanned skin kabalitaran naman ako neto dahil 5'1 lang ang height ko at mala gatas naman ang balat ko. His hair looks good too lalo na't basang basa dulot ng pawis, medyo mahaba din ito. Matangos din ang ilong at manipis na labi

I suddenly gulped. Ngayon ko lang napansin na masyado akong napogian sakanya

Well... Don't get me wrong, I've seen a lot of handsome guy way back noong nasa syudad pa ako. Kung maikukumpara ay mas di hamak na gwapo ang mga taga syudad na lalaki pero hindi ko parin maiwasang ma amaze sa itsura ng lalaking ito. Hes effortlessly handsome!

Nanlaki ang mata ko ng makitang papaalis na ito. Hindi maaari! Pano ako dito? Kailangan kong makauwi

"Teka lang!! Wait! Tulungan mo ako" I plead

He stopped and look at me. Napatuwid ako, sinuri niya muna ang boung katawan ko bago tignan sa mata. Alam kong bago lang ako sa lugar na ito, hindi dapat ako umalis kay tita pero sadyang nanguhan lang ako ng inis.

"Anong kailangan mo?" binaba niya ang kahoy na nasa balikat niya atsaka pinunasan ang pawis sa noo niya gamit and balikat. I get it alright! He's not only handsome.... A masculine too

As I said earlier... I need help, can't you see

"Nawawala ako and I need to go to tita.. Hinahanap na ako samin. Bago lang ako sa lugar na 'to taga nalsian ang tita ko"

"Pano ka naman napadpad dito?" tinaasan niya ako ng kilay. Interrogative ahh

"I can't say it to you..."

"I wouldn't help you then"

"That's personal... You can't do about it." I crossed my arm around in front of him

Hindi ba pwedeng sabihin niya nalang kung saan ang nalsian? Bakit ba tanong ng tanong ito?

"Hmm... Ang sabihin mo ay may kikitain kang tao dito" he accused me

I tried to calm myself to depend on what hes saying about me. That's not true! How dare him

"Masyadong madilim at liblib ang lugar na ito. Hindi ka basta basta makakapunta kung wala kang sadya dito" kumunot ang noo ko dahil mukha siyang disappoint sa sinabi niya.

"Pinaparatangan mo ba akong gumagawa ng milagro dito??" my god halos sumabog na ang ulo ko sa taong 'to "How could you say-"

"oh Anton, sino yang kasama mo?" lumapit ang medyo may katandaang lalaki sa kinaroroonan namin. Nagtataka niyang pinagmasdan kaming dalawa

"Talaga namang matinik ang isang' to pagdating sa babae"sabat din ng isa. Malapad ang ngisi niya sa kausap ko, Anton ang ngalan

Lumayo ako ng kaunti, masyado silang namamangha base sa mga mukha nila. Hindi ko namamalayan na naglalakad na pala paalis ang kausap ko kanina.

"Syota ata ni Anton.."

"Gago, nakita ko sila ni rose yung anak ng teacher sa bayan. Grabe talaga ang isang 'to"

Wala sa sarili ko itong sinundan. Napansin niya naman ang presensya ko sa likod niya kaya't tumigil siya sa gilid ng puno, harap nito ang malawak na taniman ng palay.

Itinuro niya ang upuan sa tabi niya at tinapik ito, gusto niya umupo ako sa tabi niya. I obligated. Humarap ako sakanya, saglit kaming nagtitigan pero hindi ko nakayanan. Umiwas din ako

"Doon ang daan papunta sa mga nalsian" Itinuro niya daan nito. Ang layo naman

"Short cut ang dinaanan mo kanina papunta dito sa bukid, madalas doon magkita ang mga magkasintahan" umubo siya bigla "marami ang ibat ibang klaseng hayop doon kaya't pasalamat ka dahil ligtas ka"

"Huwag ka ng pupunta dito ng mag isa. Babae kapa naman, hindi kaba natatakot sa sarili mo? Like what you said bago ka palang dito, hindi safe ang lugar na 'to"

"Osige, thank you sa payo mo. But let me clear to you... I'm not seeing someone here, umalis lang ako kay tita dahil naiinis ako but I'm not really revealing" Sabi ko

"My name is Becca Elaiza and you?" I smiled friendly

I want to be nice to him since I need to gain more friends here, hindi siguro masamang makipag kaibigan sakanya hindi ba?

I remember the guy called him Anton but I pretend that I didn't here that. I want to say his name to me

He looked at my hands in front of him but he didn't reach it. "Anton" he said