Your Promised

Kabanata 5

Madalas akong dalhin ni faith sa mga puno ng mangga dahil dun naman ang tambayan ng mga tao dito. Bukod sa tahimik at relaxing ang paligid ay bawas narin sa kuryente dahil libre ang sariwang hangin, hindi na kailangan pa ng electric fan.

Tita Riza doesn't intervene me anymore about whereabouts  because she knew that faith is a good friend. Dumaan naman ang loob ko dahil akala ko ay hindi na ako papayagan pang makalabas ng bahay, she's very strict to me unlike my parents. Ayaw niyang kung kani kanino lang ako sumama.

Naka upo ako sa katre na gawa sa kahoy, ka tapat ko naman si faith. Pinapanood ko siyang maghiwa ng mangga, gusto kong mag balat ngunit ayaw naman niya dahil baka masugat lang daw ako. Nag prepare naman ako ng alamang na may sili para sa manga, naglalaway nako habang hinihintay siyang matapos.

"Bilisan mo. Natatakam na ako faith, ang bagal mo naman"

"Aba! Nagrereklamo kapa. Ide kumuha kana kung naglalaway ka dyan"

"Syempre naman! Nakakahiya sayo noh! Hindi kapa tapos magbalat kakain na'ko baka pag naubos 'to ako naman ang balatan mo"

"Ayaw mo?? Sige, Maghintay ka"

"Joke lang!! Nagpapakipot lang yung tao e" inirapan niya ako.

Napadami naman ang naubos ko dahil sa anghang at sarap. Hindi mawawala ang tubig sa tabi ko. Samantalang si faith naman ay humingi ng kanin sa mga tao at pinang ulam ito.

"Mamaya ikaw naman ang magsungkit ng mangang kakainin natin mamaya para kwits" I thumbs up

Medyo nabitin pa nga ako kaya kinuha ko ang panungkit na nakasandal sa isang puno at nagtingin ng mangga sa taas.

"Hoy!! Si Becca kukuha ng mangga pre" Sabi ng isng lalaki

Actually this is my first time I use this and I don't know how to hold it. It's kinda heavy but I still manage, sometimes it's shaky. I'm afraid to fall down

"Tulungan na kita dyan, Becca" lumapit ang isa saakin

Hindi ko gusto ang pag lapit niya. Kaya ko naman! Imbis na makapag concentrate ay mas lalo lang akong na distract.

"Ako na ang kukuha ng mangga para sayo..." inagaw niya ang panungkit sa kamay ko. Hinawakan niya ang mismong kamay ko kaya bigla ko itong nabitawan, na bigla ako sa nangyari.

The hook was fell to someone. Nanlaki ang mata ko dahil natumba ang tinamaan nito. I cover my mouth when I see some bruise from her head! Lumapit ako pag mag sorry, hindi ko sinasadya.

Mika was crying so hard cause of some people come to check what's going on. Hindi tumigil si mika sa pag iyak

Lumapit ang grupo nila Anton para tignan ang nangyari. He's eyes was full of concern, chineck niyang maigi ang katawan ng dalaga.

"Anton... ang sakit" she cry like a baby and hug him tight. He tap her back trying to comfort her while he's eyeing on me. He looked furious

"Pasensya na Mika. Gusto ko lang sanang tulungan si Becca na manungkit ng mangga kaso nabitawan niya" sabi ng lalaking gustong tumulong sakin. Kinakabahan dahil kay anton na mukhang badmood

"I'm s-sorry..." I know, I should be blame

But it's accidental. I didn't mean to hurt her!

"Let's go. Gagamutin natin yang sugat mo" binuhat niya ito habang inaalalayan naman siya ng ibang lalaki.

"Anong nangyari Becca?? Napano 'yun??" tanong ni faith dahil nakatalikod ito samin. I slightly bow my head feeling so guilty, kasalanan ko ba? Hindi ko naman sinasadya ang nangyari pero bakit na g-guilty ako?

Humingi din ng paumanhin ang lalaki sakin dahil gusto niya lang daw talaga akong tulungan. Tinanggap ko nman ito at humingi din ng sorry sa nangyari

Ibinalik ko nalang ang panungkit at hindi na kumuha pa. Nagsisisi tuloy akong kumuha ng mangga

"Bakit ba kase nandun siya mismo, alam niyang baka mahulugan siya ng mangga diba? Common sense ba"

Naglalakad na kami ni faith pauwi sa bahay. Hanggang ngayon nakokonsensya padin ako sa nangyari kay Mika, kaya pati sa daan ay bukambibig ko siya. Nag aalala ako sa sitwasyon niya, hindi rin maalis sa isip ko ang galit sa mukha ni anton.

"Faith, alam mo ba kung saan dinala si Mika?"

"Bakit? Anong gagawin natin dun?? Dadalawin? Naku hindi pa yun patay!" nakatikim naman ng sapak si faith galing sakin

"Baliw! Gusto ko lang siyang kamustahin, kung okay naba siya"

Baka hindi ako makatulog kapag hindi ko siya nakamusta. Kahit hindi maganda ang tingin ko sakanya noong una dahil magkasama sila ni anton, nag aalala padin ako sakanya.

"Sabi ni Erwin sa bahay daw nila e"

"Tara. Samahan mo'ko faith" hinila ko siya tara tumigil sa pag lalakad.

Hindi ko alam kung saan ang tirahan nila anton. Ganunpaman, nakaramdam ako ng kunting kirot sa dibdib dahil sa narinig. Sa bahay nila mismo ni anton siya dinala? Akala ko ba ay walang namamagitan sakanila? Bakit ganun nalang kadaling dalhin ni anton sa bahay nila samantalang hindi naman siya ang naka aksidente dito??

Bago pa kami magtungo doon ay dumaan din kami ng mga gamit sa pag gagamot tulad ng bulak, betadine, alcohol at iba pa. Mabilis naman kaming napa dating dahil ilang bahay lang ang dadaan bago ang bahay nila anton.

Simple lang ito, gawa sa bato pero hindi pa napapa finishing. May maliit din na bakuran sa gilid at mga bahay ng manok doon

Nagwawalis ang isang batang babae sa harapang ng kanilang bahay, may upuan sa gilid nito.

"Kapatid yan ni Anton, bunsong babae" bulong ni faith

Maya't maya naman ay lumabas si Mika sa loob ng bahay nila hawak ang isang basong tubig. Namumula ang ilog neto, namamaga din ang mata niya dahil sa pag iyak.

Hindi pa ako nakakalapit kita kona ang sugat sa noo niya at maliliit na gasgas sa braso niya. Sinod na lumabas si anton, may hawak itong clear na storage box na may lamang gamit sa pag gagamot. First aid kit, yumuko ni anton sa harap ni mika upang suyuin ang sugat sa noo niya ng bigla siya niyakap nito.