Mafirite World(Under Editing)

Kabanata 5:Hirap

Makalipas ang sampung taon ay dalaga na ang batang si Clara. Pinalaki siya ng Angfly na may mabuting kalooban kahit hindi niya tunay na anak.

Nakatira sila sa lungsod ng Mayet.Mapayapa ang pamumuhay nila roon dahil mahigpit ang bantay at malalakas ang mga nanirahan,pinuno at kawal.

Mahimbing natulog ang dalaga habang ang Angfly ay hindi mapakali sa kanyang kina upuan. Naramdaman niya may panganib sa pinagmulan niyang mundo.

Lumitaw sa kanyang harapan ang nag liwanag na libro. Napag pasiyahan niya ibuklat ang libro kasabay lumiwanag ang mga mata nito.

"Sandali lamang dadalaw ako."

Ang libro ay nag karoon ng bibig na parang hangin lamang hindi mahawakan.

"Dadalaw? Bukas ang lagusan Mahal na hangga't kailan mo gusto."

Sa pagsira ng libro kasabay nag laho ang Angfly. Samantala ang dalaga ay mahimbing parin natulog ngunit sa loob ng silid niya ay umulan ng niyebe.

May nabuong bolang niyebe sa paligid ng dalaga na parang sumayaw. Nabalutan ang pader ng yelo na tumaas ang temperatura na subrang lamig

Namutla ang balat ng dalaga at dahan-dahan pumuti ang buhok nito sa dulo.

Sa pagmulat ng mga mata ay kasabay nag laho ang lahat na parang na walang nangyari. Ang kanyang balat at buhok ay bumalik sa dati.

Habol hininga pawisan habang nakatingin sa kesami. Hindi niya maipaliwanag sa kanyang sarili ang naramdaman niya kanina.

Parang may malamig na dumanpi sa kanyang balat na tela na parang yelo. Itinukod niya ang dalawang kamay sabay sa pagbangon pa upo.

Biglaan lumamig ang mga mata niya nang ikinahiyaw niya. Napakagat labi sa ibaba sabay tinakpan ang mga mata.

Tumayo siya ng matuwid habang nanginignig ang buong katawan. "An-," hindi niya natuloy ang sasabihin.

May tumama sa kanyang ulo na bolang liwanag nang ikinahimatay niya. Lumutang ang katawan ng pahiga. "Buti na lamang ay nakabalik ako. Hindi pa siya handa kontrolin ang kapangyarihan. Hindi pa kaya ng katawan niya ang pwersa nito," malungkot na saad.

Dahan-dahan lumapag ang katawan ng dalaga sa kama. Sa pagbaba ng kamay ng Angfly ay kasabay tuluyan na lumapag ang dalaga.

Kaawa-awa ang kalagayan ni Clara. Walang alam sa paligid,kapangyarihan, at higit sa lahat ang tungkol sa nakaraan.

Humakbang ang Angfly patungo sa bintana. Huminto. Nakatingin sa daanan na maraming mga bantay ang nag pa gala-gala. Napangiti ng mapait at pumatak ang luha na bumagsak sa sahig.

Gusto sanayin ng Angfly ang dalaga na mag palabas ng kapangyarihan ngunit sa tuwing mag palabas ito ay lumamig ang mga mata na parang asido ang sakit naramdaman niya kaya palagi na uwi sa pagkahimatay o di kaya ay gamit ang bolang liwanag ng angfly na pinatama sa ulo ng dalaga nang makatulog ito.

Sampung taon na siya namalagi sa mundo ng mafirite at kahit gusto niya mayakap ang anak niya ngunit hindi pwede sa ka dahilanan hindi pa tapos ang kanyang pag tulong sa dalaga.

Naniwala siya nadarating ang araw na kanyang mag palabas ng kapangyarihan at makontrol ng dalaga.

Ang tanging hiling niya para sa dalaga ay makabalik ang mga magulang nito ng ligtas.

Napagpasiyahan niya na lumabas ng silid. Biglaan siyang nag laho lumitaw sa katabing silid. Umupo sa kama na may ngiti sa labi at dahan-dahan humiga sabay pikit ng mga mata.

Bago siya makatulog ay nag pakawala ng konti enerhiya na tumagos kabilang silid. Ito ang paraan niya sa pag bantay sarado upang maramdaman niya ang kapangyarihan ng dalaga baka naman ay kusang nag pa kawala naman ito na hindi nito alam.

Sa panaginip ng dalaga ay naka tayo siya sa harap ng bahay na maraming nakapalibot na deferno.

Sabay nag pakawala ang lahat ng apoy na tumama sa bahay. Habang nakatingin ay naramdaman niya ang malungkot na enerhiya na mula sa bahay na iyong.

Umikot ng mabilis ang paligid hanggan sa nag laho ang mga imahe at napalitang ng kadilaman.

Na tanaw niya sa malayo ang apoy na umalon patungo sa kanya ngunit nag laho. Napaatras siya ng bumuhos ang malakas na ulan sabay may narinig siya na mga boses. No'ng una hindi niya maunawaan ang gusto iparating ng kung sino man. Habang tumagal ay malinaw naunawaan niya.

"Anak patawad sa'min pasya. Hindi ka namin gustong iwan sa gabing iyong wala na kaming pag piliaan nang maligtas tayo ng pareho sa kamay ng kalaban."

Hindi niya maunawaan ang sarili. Bakit siya napaiyak sa sinabi ng kung sino man.

"Anak malapit makabalik."

Umikot ang paligid kasabay lumitaw ang mga ibon na apoy na pumalibot sa kanya at paikot-ikot na lumipad. Kung pagmasdam ng mabuti parang buhawi ang nagawa ng mga ibon apoy.

Sumigaw siya ng malakas kasabay may naramdaman siya na malamig na dumanpi sa kanyang balat.

Sa pagmulat ng kanyang mga mata ay bumangad ang maliwanag na bolang yelo. Akmamg hahawakan niya ngunit nalusaw ang yelo kasabay sa paglaho ng liwanag.

"Clara!" Malabing na boses ang kanyang narinig mula sa labas ng pinto.

Nagmadali siya tumayo at tumakbo patungo sa pinto. Pag bukas ng pinto sumalubong sa kanya ang mabangon amoy.

Nilanghap pa niya. "Asan si Mama Sea?" Akala niya si Mama Sea ay nag dala ng pag kain.

Humakbang siya patungo sa kusina. Pagkarating niya ay bumangad ang kanyang ina na nag hugas ng mga pinggan habang umawit.

"Maganda umaga Mama Sea," masayang bati niya.

"Magandang umaga din Anak. Bago ka kumain mag sanay ka muna mag palabas ng kapangyarihan."

Tumago ang dalaga at lumbas ng kusina. Nag tungo sa hardin. Umupo siya sa damuhan sabay pilot ng mga mata. Pinadaloy niya ang enerhiya patungo palabas ng palad ngunit napahiyaw na lamang siya ng maramdaman niya subrang lamig ang kanyang palad.

Kaya pinigilan niya lumabas ang enerhiya sa palad. Dahan-dahan tumayo sabay kinumpas ang dalawang kamay. May lumitaw na isang maliwanag na bolang yelo ngunit hindi rin nag tagal ay nalusaw at nag laho.

Hirap pa din siya sa pagpalabas ng kapangyarihan at kontrol nito.

"Anak kakain na tayo!"

Nagmadali siya lumabas ng hardin at nag tungo sa kusina. Naka upo ang kanyang ina habang uminom ng tubig.

Umupo siya na may ngiti as labi.

"O kumusta may pag babago ba?"

"Meron pero ang nalikha ko lamang ang isang maliwanag na bolang yelo at agad naman nalusaw at naglaho," malungkot niyang sagot.

"Ayos lang yan."

Masayang kumain ang mag-ina habang nag kwentuhan ng nakakatawa.

A/N:Dinagdag ko ang kabanatang ito para mas maunawain niyo ng mabuti ang takbo ng kwento.