Epilogue

196 21 2
                                    

Papasok nako sa elevator nang tumunog ang cellphone ko kaya tinignan ko kung sino ang tumatawag. Napa iling nalang akong sinagot ang tawag.

"What do you want? I'm busy you know." Diretsang sabi ko dito. Tumawa lang ang nasa kabilang linya kaya pinatay kona yung tawag.
Ngunit tumawag ito ulit. Naiinis na sinagot ko ito.  "What?!" Naiinis na tanong ko.

"Ang aga-aga highblood kana?" Nang iinis na tanong nito.

"What do you want jason?" Seryusong tanong ko dito.

Yeah Jason, the one i meet in the airplane. Nung Nag aaral na ako dito sa manila,I didn't expect na same kami ng pinasukan na school kaya nag kita ulit kami. Ito nga yung unang lumapit. At parang babae dahil ang daldal.

Wala daw siyang kilala ron kaya ako yung nilapitan niya kahit diko siya kilala. Tsk. But
I feel comfortable when he's around kaya naging mag kaibigan kami.

Pareha kami ng course na pinili, kaya Hindi kami nahihiwalay. Tapos nung college kami he confessed about his feelings but I just dumped him dahil ayokong masira yung pag ka kaibigan namin.

Akala ko magagalit ito sakin pero hindi, sabi niya kahit ayaw ko raw liligawan parin niya ako. Sinabihan ko siyang bahala na siya  basta alam na niya yung sagot ko pero okay lang daw.

Naging lawyer kami ng magkasabay, nakapagpatayo ako ng bahay kasama siya, Nakapagpatayo den ako ng restaurant para kay mama kasama siya. 

Mama likes him pero ako hindi -,-
Pasensya hahaha

Natatakot kasi akong mag mahal ulit.

Last time nung sinama ko siya pauwi pinakilala ko siya sa mga kabanda ko dati. Nakakagulat nga na Bigla silang naging close ni jazel At dexter. Pag pumupunta kami kela mama ay parang siya ang tunay na anak, tapos ako hindi. :)

Tinulungan niya akong maka bangon sa pagkakadapa ko in the past. I'm so grateful that i meet him. If I'm sad he'll make me happy he will buy me anything just to make me happy, he will make jokes para lang mapapatawa ako.
Nag mamaldita ako palagi sakanya pero okay lang sakanya. He's my best buddy.
He became my light when darkness swallowed me up.

"Sabi ko sayo sabay tayo papasok diba? but you didn't wake me up! Wala akong sasakyan!" Pag mamaktol nito sa kabilang linya kaya napapailing nalang ako habang napapangiti. Para siyang bata.

And yeah I forgot, we're in the same roof. Sabi kasi niya iisang bahay nalang raw kami para sabay kaming pupunta sa Trabaho namin. UmOo nalang ako kasi kawawa den naman wala pang sasakyan HAHAHA. At first i feel uncomfortable Naging comfortable lang nung sinabi niyang wala siyang gagawin. He have lots of money pero ayaw niyang bumili ng sasakyan.

"Kasalanan ko?" I answered, while walking inside the elevator and pressed the 16th floor.

"Oo, kasalanan mo"sabi nito.

"Ahh, kasalanan ko? Sige lumayas kana sa bahay ko huh! Dapat pag uwi ko wala na yung mga gamit mo don" i said Jokingly to him.

"Okay, sino ba naman ako diba?" Madramang sabi nito. Naiisip ko yung mukha nito habang nagdadrama kaya napatawa ako.

"Shut up jason. Btw where na you?" I asked.
Tumunog na ang elevator hudyat na nandito na ako, kaya lumabas na ako.

Pumunta ako ng aking opisina at ng ma daanan ang aking sekretarya ay senenyasan ko ito na ipapa templa ng kape.
Nang makapasok na saaking opisina ay diretsa akong umupo sa aking upuan while talking parin kay jason na dada ng dada.

I was just listening to jason hanggang sa naisipan nitong pumunta dito para mag trabaho na kaya napailing nalang ako.

I was sitting in the swivel chair on my office while reading some documents habang nakatalikod.
Nang may kumatok.Hinarap ko ito.

I looked up at the woman who just entered my office.

"Good morning attorney, Nandito na po yong taong naghahanap sayo." Natatarantang Sabi ng aking sekretarya.

"Papasukin mo." I said coldly to my secretary at binalik ang tingin sa Mga documents at tumalikod ulit.

"Pasok ka na raw sir." Dinig na dinig na sabi ng aking sekretarya na nasa labas na ngayon. Nakatalikod ako kaya hindi ko nakita ang pinapasok ng aking sekretarya

Ng narinig ko ang tunog ng pagsara ng pinto ay Humarap na ako dito.

I'm just staring at a man's back who's standing at the door.

Unti unti itong humarap at ng makaharap ay Pumikit muna ito at pagkatapos ay nagsalita.

"Hi Attor~" Napatigil ang lalaki sa pagsasalita habang hindi nakangangang nakatingin sakin.
I was shocked den pero nawala den ito kaagad
I looked at him smirking like a bitch.

"Ohh...Long time no see." I said calmly while smirking paden. I saw him gulp kaya napangisi ako.

Tinignan ko ito head to foot. He's different na, he's handsome naman pero parang kulang ito sa tulog.

We discussed some of his case dahil ako yung pinili niyang lawyer and i accept it.
We talked a lot and nagkamustahan rin, at nagpaalam na kasi pupuntahan niya padaw si Bella.

Him and bella are married na pala, And they have babies! He seems so very happy, Good for Him.

MAAGA akong lumabas nang office ko ngayon dahil Maaga kong natapos yung isa kung Kaso.

Nasa labas na ako nang humarang agad si jason saaking harapan habang nakangising parang baliw.

Tinaasan ko ito nang kilay at nag cross arm sa kanyang harap. "Anong kailangan mo? At bakit nakangiti ka?"

"I brought something for you Lon!" Magiliw na sabi nito at tinapat saaking mukha ang cellophane, yung ma fefeel mo yung init sa loob nang cellophane dahil sa lapit nito.

Kinuha ko ito at tinignan siya ng masama. Ngumisi lang ang loko.

"Ano nanaman ba ito?"

"Ulam"

"Bakit moko binilhan nang ulam?" Tinaasan ko ito nang kilay.

"Kasi isa kang Tamad na Tae este Tao" binatukan ko ito ng malakas kaya napa 'aw' ito sa sakit.

I looked at Jason na nakahawak sa kanyang ulo.
I ask myself kung bakit,hindi si jason.
We've been in the same roof in many years.
Andaming nag sasabi na mag jowa raw kami at hinahayaan ko lang ito, And i don't know why.
I thank God, dahil nagkakilala kami ni Jason.
Siguro ito na ang panahon.

"It's not bad to Love again, Right?" I asked him without blinking.  He looked at me confused.

"Hindi naman, bakit?" He Said while nothing emotions on his face. I smiled at Him ngunit tinaasan lang niya ako nang kilay.
"May nagustuhan ka? Sino? Who?" Tanong nito, still confused.

"Ikaw" deretsang sabi ko dito. Napa Hinto naman ito.

Nakatingin lang ako sakanya na parang pinipigilan ang kanyang sarili na ngumiti. Napailing nalang ako at saka tinalikuran nalang siya Dahil alam ko na susunod ito. Ngunit nang nagsimula akong maglakad ay wala akong naramdamang sumunod kaya Tinignan ko ito.

I saw Him standing parin, kaya napatawa ako nang malakas at saka siya tinawag. Natauhan naman ito at tumakbo papalapit saakin habang nakangiti.

At sa araw nayon Umuwi kaming masaya, Umuwi ako nang masaya,Masayang Masaya. Yung Saya na iba sa nararamdaman ko nung nagmahal ako.

End.....

THE BEGINNING (Series 1)Onde histórias criam vida. Descubra agora