05.10.2018
Wattys 2018 Kazananı
(Kalp Kıranlar Kategorisi)
Rengarenk Serisi'nin ilk hikayesidir. Tiyatro, müzik ve dans ekibinin farklı farklı hikayelerini içeren dört kitaplık bir seri. Mavi Lavinia'nın finalinden sonra ikincisine devam edeceğim...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
♪Karsu - Jest Oldu♪
kişisel instagram: zynepguvercin
ask.fm: graecuss_
twitter: zeynepguvercin_
Spotify: mitolojik.biri (Mavi Lavinia için bir liste var)
🌸
BÖLÜM SINIRI 900 OY BOL BOL YORUM DA BEKLERİM♥
(Yeni bölüm yukarıda sınır geçtikten sonra gelecektir.)
Bölüm içinde yetişkin içerik sahnesi var italik olarak işaretleyeceğim rahatsız olanlar atlayabilir.
🌸
Aşk hiç şüphesiz korkutucu bir şeydi ama kalbinizi korkudan sıkıştıran bu duygunun aynı zamanda sizi pamuklara sarması ise kesinlikle delilikti. Göğsünüzden başlayarak vücudunuzu yavaş yavaş ele geçirip boğazınıza dolanarak nefesinizi kesen bu duygunun size hem yerin yedi kat dibine çarpıp hem de gök kubbenin sonsuzluğuna ulaştırma hissi ise vazgeçilmez.
Aşk kaçınılmazdı ve ondan kaçmak sadece kendi ayaklarınıza dolanarak düşmekten geçerdi. Aşktan kaçmış, doğup büyüdüğüm şehre adım atan yabancının kollarına düşmüştüm. Hissettiğim duygular önce zihnimi mi yoksa kalbimi mi ele geçirdi diye düşünürken aslında ikisini de aynı anda mağlup edebilecek kadar güçlü olduğunu anlamıştım. Kalbimden geçen düşüncelerle, zihnimde doğan hayaller beni çepeçevre sarmış ve hepsi Ares'e adanmıştı.
Ares...
Bir insanın ismini anmak bile göğsünüzü nasıl sıkıştırıp iç çekmenize sebep olabilirdi? Oluyordu işte ve bu deliliğin sınırına ulaşan bir yoldu ben o yolda ilerliyordum.
Ona kaçınılmaz bir şekilde âşık oluşum öyle sinsice damarlarımı sarmıştı ki kanıma karışarak benimle bir bütün olurken onu bedenimden kovamamıştım.
Okuduğum kitaplar ve izlediğim filmleri düşündüğümde her insanın benim kadar şanslı olamayacağını da biliyordum. Benim ilk aşkım, kalbimin sahibi biliyordum ki bütün korkularıma rağmen kaderimde ismi defalarca kez yazılan kişiydi. Onun elini bir daha bırakamazdım aynı şekilde o da benim elimi bırakmazdı. Bir şekilde yollarımız ayrılsa bile kader bizi bir araya getirirdi buna inanıyordum.
Bazı insanların ise yolu kesinlikle buradan geçmiyordu, aşkın en acı halini tadarak gözyaşlarıyla adım attıkları toprakları ıslatırken göğüslerinde kaç yara açılıyordu bilemezdim. Sadece onlar içinde nefes aldıklarında gözlerinin dolmamasını umut etmekten başka şansım yoktu.
