Chapter 07

53.7K 2K 302
                                    

Chapter 07

Dumating na iyong food namin. Hindi ko alam kung bakit parang biglang sobrang aware ako na pinapanood ni Pablo iyong bawat galaw ko. I wanted to tell him to stop but also... I kinda liked it? Pero ang hassle lang kasi bigla akong na-conscious.

"Wait," sabi ni Pablo dun sa may nagdala nung food namin. "Thanks," dugtong niya after niyang abutan ng pera iyong lalaki. Napahinto siya nang nakita niya na nakatingin ako sa kanya. "What?" he asked.

I simply shook my head, but for some reason, he just got like a thousand times hotter in my eyes. One of my rules kasi is never date someone who's rude to service staff. For me, that just speaks about the character of a person. Ayoko rin sa mga tao na masama ang ugali sa mga matatanda. I mean, given naman na na iyong ibang matanda ay asshole talaga kaya siguro maximum tolerance as much as possible?

"Aren't you hungry?" tanong niya nang nakaupo na siya.

"I am," I replied as I sat on the chair adjacent to him.

I took a deep breath before I started eating. For god's sake, I needed to calm down. He's just a guy, Cerise—hot, yes, but nonetheless, still just a guy. Hold your freaking horses.

"Are you okay?" he asked nang tumayo ako after a minute.

"Yup," I replied as I gave him a small smile bago ako naglakad papunta sa CR. Sinubukan ko naman na kumalma dahil wala namang ginagawa iyong tao at kumakain lang, but for heaven's sake, every time his Adam's apple would move, it was like the heaven was challenging me. And I was only human!

Huminga lang ako nang malalim at pinakalma iyong sarili ko dahil ayoko naman na magtagal sa CR dahil baka kung ano na ang isipin nun na ginagawa ko roon. Paglabas ko, salamat naman dahil tapos na siyang kumain.

"You're done eating na?"

He nodded. "Yeah. I was hungry," sagot niya.

"We could've stopped along the way," sabi ko habang bumabalik sa upuan. Thankfully ay nakatayo na siya ngayon at mukhang may hinahanap sa bag niya.

"I wasn't that hungry," sabi niya tapos ay nakita ko na kinuha niya iyong parang hygiene kit niya. Hindi ko alam kung signs of aging na ba 'to kasi ito na iyong mga bagay na hot sa paningin ko—iyong walk-in closet niya, iyong pagiging organized niya, iyong hygiene kit niya. Parang dati magandang ngiti lang okay na ako—iba na ang standards ko ngayon.

Habang nasa CR si Pablo para mag-toothbrush, binilisan kong kumain dahil ayoko na panoorin niya akong kumain. Halos mabulunan ako pero okay lang dahil mas mase-stress ako kung maco-conscious ako na pinapanood niya akong kumain.

Nang lumabas siya ay may hawak siya na towelette and he was drying his face kasi kakatapos niya lang mag-toothbrush.

Damn it—bakit literal na lahat ng gawin niya ay hot sa paningin ko? This must be stopped.

"What?" he asked.

Fuck.

Nahuli na naman akong nakatingin.

I shook my head as casually as I could muster. "Nothing," I said. "Received a text from my mom. We should be there by 1PM daw for some picture."

He nodded. "Yeah, sure."

"Do you think we can be late?"

Tumingin siya sa akin. "Do you want to be late?"

I shrugged. "Undecided that's why I'm asking you."

He sat on the bed with the towelette still in his hand. "I don't want to decide for you," sabi niya.

"It's a simple yes or no."

All For Show (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon