Ç𝗂𝖿𝗍𝗅𝗂𝗄 [+18]

31.

____________________________________

-31-

"Israr ediyorum"

Gözleri gözlerimden hiç ayrılmazken, cevabımı merakla bekliyordu. Dikkat çekmemek için tekrar kalktığım yerime oturdum.

"Pekii... Ama sadece beş dakika"

"Kabul"

İçimden bir ses birazdan kötü şeylerin olacağını söylüyordu. Acaba hemen kalkıp gitsemiydim?

"Haluk beyin kızı olduğunu bilmiyordum"

"Kızıyım demedim, konuğuyum dedim. Kendisi bir tanıdığım." diyerek konuya açıklık getirdim, bir yandan da çaktırmadan saatimi kontrol ediyordum.

"Peki... nasıl hoşuna gitti mi parti?"

Yüzümü inceleyerek sorduğu soruya etrafıma bakarak cevap vermek istedim. Eylenen genç ve güzel bayanlar, onları izleyen genç erkekler. Hepsinin elinde birer kadeh gülüp eyleniyorlardı.

"Güzel" dedim gözlerimi etraftan ayırmadan.

"Beğenmene sevindim"

Zoraki bir gülümseme ile yüzüne kısa süreli bir bakış attım. Daha sonra bakışlarımı tekrar saatime getirdim.

" 22:29 "

Bu sefer hızlıca ayağa kalktım.

"Bak gerçekten gitmem gerek, sana iyi eylenceler, tanıştığımıza memnun oldum" diyerek çantamı aldım.
Yanından geçip gidene kadar sessiz kalmıştı. Arada ki mesafe çok artmadan oturduğu yerden hiç dönmeden seslendi.

"Seni bir daha ne zaman görebilirim?"

Cümlesi olduğum yerde durmamı sağlasada, sessiz bir mırıltı vererek yoluma devam ettim.

"Belkide bu son görüşündür... "

Parti noktasından ayrılarak koşar adımlarla odaların numaralarını kontrol ettim.

"199"

Koşarak ilerliyordum uzun koridorda.

"200"

Adımlarım kalp ritmimle aynı anda hızlanırken, gözlerim yeni kapıyı arıyordu.

"201"

Merakla hedefimi arayan gözlerim 202 sayısı ile buluştuğunda, derin bir nefes vererek soluklandım.

"Çantanın önündeki küçük cepte bir anahtar var. O anahtar, 202 numaralı odanın kapısının anahtarı."

Aynen söylediği gibi, çantanın önündeki küçük cepte anahtarı elime geçirdiğim de sevinçle kıvrıldı dudaklarım. Anahtarı deliğe sokarak kapıyı açtım ve içeriye bir adım attım. Karanlık olan odayı aydınlatmak için elimle duvarı yokladım. Sonunda bulduğum ışıkların tuşuna bastığımda odayı büyük beyaz florasanlar aydınlatmıştı. Etrafa inceleyen bir bakış atarak hızlıca yatak odasını aradım. Yatak odasını bulmuştum fakat arkamdan gelen ayak sesleri beni tedirgin etmişti. Arkamdan beni birilerinin takip ettiğine yemin edebilirdim ama ne yapacağımı bilmiyordum. Eğer biri beni takip ediyorsa da büyük ihtimalle çantanın içindeki şeyin peşindeydi. Öylece durup beklediğimde, ayak sesleride benimle birlikte durdu. Yatak odasının kapısını kapatarak çantayı açtım ve içindeki malı elime aldım. Elimdeki kırmızı poşedi hızla karnıma sıkıştırırken, silahıda kürkümün yeni fark ettiğim iç cebine koydum. Çantayı da öylece kapatarak çekmeceye koymuştum.

Malı şuanda alarak büyük bir mallık yaptığımın elbette ki bende farkındaydım, ancak kaptırmaktan çok geri götürmek daha mantıklıydı. Diğer mallardan farklı bir maldı. Hayatımda ilk defa kırmızı bantla sarılı, çok ağır olan bir uyuşturucu görüyordum. Sanki hayatımda kaç kere uyuşturucu gördüysem? Ama haberlerdeki mallardan farklıydı.