HELLOOOO
LUTFEN FİKİR VERİN CUNKU BU MAL ANLIK SEYLER YAPIP SONRA NE YAPSCAGINI BILMIYOR
IYI OKUMALARRRRR
-
"Böyle daha iyi mi sevgilim?"
"İyi..."
Başının altındaki yastığı düzelttikten sonra gülümsemeye çalışarak oturdum yerime. Elini avuçlarım arasına alıp öptüm defalarca.
Uyanmasının ardından 1 hafta,normal odaya alınmasının ardından ise 3 gün geçmişti. Felç durumunu anlattığımda tepki vermeden sessizce onaylamıştı beni. O günden beri birkaç kelime dışında bir şey duymuyordum ağzından.
Tuttuğum eline parmaklarımı bastırarak masaj yaparken yüzünden çekmiyordum gözlerini. Benimle konuşmaması canımı çok yakıyordu.
"Bir sürü çiçek gönderdiler sana. Çok kıskandım."
"...."
"Ama sen bana daha çok alırsın değil mi aşkım? Bir sürü papatya!"
Gözlerini kapatıp başını diğer tarafa çevirdi. Bozuntuya vermeden yutkunup gülümsemeye devam ettim. Hafifçe çenesinden tutup kendime çevirdim tekrardan. Konuşmasada bana bakması yeterdi.
"Üzme bu kadar kendini. Biz nelerin üstesinden geldik,bu ne ki? Bunları da atlatacağız."
Elimi yanağına çıkarıp okşadım usulca. Gözleri gözlerime değindiğinde heyecanlandım bir şey diyecek diye. Ama söylediği şey kalbimi parçalamaktan başka işe yaramamıştı.
"Biraz yalnız kalabilir miyim?"
"T-tabii ki sevgilim. Dışarıda beklerim ben. İ-istediğin zaman seslen gelirim hemen."
Boğazıma oturan yumru konuşmamı zorlaştırsa da elimi yanağınden çekip ayağa kalktım. Tekrardan başını çevirdiğinde gözümden ilk yaş süzüldü.
"Görüşürüz..."
Dudağımı ısırıp görmeyeceğini bile bile elimi kaldırıp kısacık salladım. Arkamı dönüp gözümden akan yaşı sildim, sonra çıktım odadan. Bedenim bunu bekliyormuş gibi sendelenirken uzun süredir kendini tutan göz pınarlarım patlamıştı. Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlamışken kapının önünde nöbet tutan askerlerin yardımıyla koltuğa oturdum. Taehyung uyandıktan sonra Kang babamın gelip kalmasına izin vermiyordum. Görmeye geldiğinde ise yanından ayrılmıyordum.
"İyi misiniz? Doktor çağırmamı ister misiniz?"
"İ-iyiyim teşekkür ederim."
Taehyung uyandığından beri hiç ağlamamıştım. Çünkü iyiydi,uyanmıştı. O zaman da konuşmuyordu ama yanında oluyordum yine de. Elini tutuyordum...
Taehyung 'her şeyin üstesinden birlikte geleceğiz' sözümüzü bozmuştu sanırım.
Ama sorun değil. Sadece kötü bir dönemden geçiyor ve böyle hissetmesi çok normaldi. Vücudunu hareket ettirememesi onun için çok çok kötüydü.
"Buyurun,kusura bakmayın ama... Komutan iyi mi?"
Başımı kaldırıp su şişesini uzatan askere baktım. Tüfeğini tek eliyle tutup eğilmişti önümde. Titreyen ellerime rağmen suyu alıp birkaç yudum içtim. İçeriden beni duyabilirdi,ağladığımı bilsin istemiyordum.
