Oy verip satır arası düşüncelerinizi benimle paylaşırsanız çok mutlu olurum.
_________________________________________________
Haftalardır kütüphaneye gidip onu izliyordum . Tüm özellikleri ile mükemmel biriydi.
Adını bile bilmediğim bu adam bende farklı duygular uyandırıyordu. Hiç hissetmediğim , farkına varmadığım . Kapısına kilit vurarak terk ettiğim odaları bir bir açıyordu.
Üniversteler açılmıştı yoğun bir tempo ile son seneme başlamıştım.
Kütüphaneye birkaç gündür gitmiyordum Evren yüzlü 'yü özlemiştim .Derinlere kaldırılan duygularımı gün yüzüne çıkaran bu adamı...
" Bir elimde cımbız bir elimde ayna umurumda mı ki bu dünyaaa." Elimdeki cımbızı masaya bırakıp aynadan kendime bir öpücük fırlattım.
Üniversteniz hangisi olursa olsun kendinizi en güzel şekilde hazırlamalıydınız ayol .
Kendimi aynadan son kez kontrol ederek çantamı alıp evden çıkmıştım.
Annemi babam okula bıraktığı için annemin arabası yine bana kalmıştı. Mutluluk diye buna derdim.
Ablam şahsiyetsizi çalışmak için Arapların revaçta olduğu Trabzon'a geri dönmüştü.
Trabzon'da yeni açılan bir restoranda çevirmen olarak iş teklifi almış ve Ankara 'yı terk etmişti.
Amaan ev bana kaldı ne üzülecem gitmesine .
Diyerek güldüm.
Vestiyerden anahtarı kapıp hızla otoparka indim.
Arabayla yirmi dakika olan yolu Ayça ablanın kafesine de uğrayarak bir saatte gelmiştim.
Buğlem Bursa'dan dün akşam gelmişti. Kendisi yurtta kalıyordu. Tabi bizde kaldığı kaçamakları saymaz isek.
Üniverstenin otoparkına arabayı park edip bahçesine çıktım. Buğlem'i arayıp hızlı adımlarla üniverstenin kafeteryası'na çıktım.
Buğlem aranıyor...
Birkaç calıştan sonra telefon açılmıştı.
"Alo Ay -ırmak " kendisi ne kadar nefret etsem de bana bu şekilde sesleniyordu. Diğer ismim olan Ay ile Irmak ismimi hızla söylediğinde ayırmak kelimesi ortaya çıkıyordu.
"Buğlem neredesin sen" Neşat ertaş tonlamasıyla konuştum.
" Yoldayım geliyorum." Arkadan sesler geliyordu sanırsam otobüsteydi.
" Gelince kafeterya 'ya gel hemen bir saate dersim başlayacak ." Arkadan sesler gelmeye devam ederken Buğlemin cevap vermesi biraz uzun sürdü.
"Yav teyze çek şu çantanı kafamdan . Bunaldım yahu." Buğlemin konuşmalarına kahkahayı patlattım. Kafeteryadaki birkaç kişi bu salak neye gülüyor bu kadar diye bakış attılarsa umursamadım.
Anksiyete benden korkuyordu şahsen...
"Konuşamıyorum Irmak inince gelirim kafeterya 'ya " diyerek telefonu kapatmıştı.
Cidden sabah otobüs sıkıntılı birşeydi hele birde tıklım tıklım doluysa...
Buğlem gelmeden içecek birşeyler söylemedim .Telfonda takılırken WhatsApp 'tan bir bildirim düştü ekrana .
Kaan mesaj atmıştı. En son görüşmemiziden bu yana epey samimi olmuştuk hatta birlikte tenis maçına bile gitmiştik.
Kankağan: günaydın ufaklık.
YOU ARE READING
KÜTÜPHANE AŞKI (Doktor Kurgusudur)
ChickLitKütüphanede sessiz olunmalıydı tek bir ses bile onlarca insanın tüm motivasyonunu kaybettirebilirdi. Neredeyse parmak uçlarımda ilerlediğim kütüphane koridorlarında ablamı arıyordum . Dikkatim sadece ablamı bulmaya yönelikti .Ansızın ayaklarıma dol...
