1. Bölüm: İfade 4. Gün

28 19 0
                                    

Ben Betül Kuzu. Bu benim hikayem. Kocamı ben öldürdüm. Her gün içten içe ölmesi için dua ederek kocamı ben öldürdüm. Hakime Hanım bebeğimi kaybettikten sonra çok ağladım. Çok değiştim, bir ruh gibi ortalıkta dolanıyordum. Ya da ruhu bedeninden alınmış boş bir beden gibi... Kendimi toparladım eski işlerime döndüm. Evden atıldık. Yeni bir semtte yeni bir ev bulduk. Kendimi işe verdim. Yeni evler de buldum. Haftanın yedi günü sabah demeden, akşam demeden temizlik yapıyorum. Hem faturaları ödüyor, hem kirayı ödüyor hem de evi gecindiriyorum. Kocam da iş aramayı bıraktı. Hem niye arasındı ki ben yeterince para kazanıyordum. Üstüne üstlük bir de kenara para bırakıyordum. Kocam kahvehanede herkese çaylar ısmarlıyor, oradakilere babadan zengin olduğunu söylüyor. Benim çalıştığımı sır gibi saklıyor. Kendine yediremedi herhalde karısının eline bakmak ağır geliyordu. Ama bunu değiştirmek yerine yalan söylüyordu. Kahvedeki arkadaşlarım dediği insanlar onu tavuk gibi yoluyordu ama onun umrunda değildi. Yeter ki havası sönmesindi. Temizliğe gittiğim evlerden biri kahvedekilerden birinin akrabasının öğretmeniymiş. Arifeden bayram temizliğine gitmiştim. Onlar da memlekete gideceklermiş bayramın sonunda döneceklermiş. Arifeden bayramlaşmak için bir iki akrabaları geldi. O arada adam beni görmüş ama ben adamı tanımıyorum. Kahvede akşam kocamın ağzını yoklamış. Kocam da ben karımı çalıştırmam demiş. Adam üsteleyince de kavga etmişler. Yani kavga etmişler dediysem adam benim herifi bir güzel dövmüş. Ellerine sağlık valla, iyi de yapmış. Öfke ile eve geldi o akşam kocam. Mutfakta yemek hazırlıyorum. Artık çalışmayacaksın, dedi. Sevindim ben de iş buldu, diye. İşe mi girdin, diye sordum. Yok girmedim, dedi. Nasıl geçineceğiz, o zaman diye sordum. Hem beni rezil ettin hem de üstüne bin tane soru soruyorsun diye bağırıp vurdu bana bir kaç kez. Sonra hıncını alamadı tezgahtaki bulaşıklıktan bıçağı kaptığı gibi savurdu bana. Öldürmekle tehdit etti. İşi bıraktım ben de. Evdeki yiyecek ve para bitince daha da sinirlendi. İşe girmeye de niyeti yok. Her akşam dövüyor beni. Evden çıkmıyorum. Hem insan içine nasıl çıkacaktım ki o halde. Yediğim dayaktan ben utanıyordum. Başkasının yerine utanmak nedir bilir misin Hakime Hanım. Ben kocamın bana yaptıkları için onun adına utanç duyuyordum. İşte kocamı o zaman tekrar öldürdüm. Yani düşlerimde öldürdüm. Her gece defalarca öldürdüm onu düşlerimde. Kocamın ölmesini hep çok istedim ama yapmadım, yapamadım, Hakime Hanım.

Kocamı Nasıl Öldürdüm?Where stories live. Discover now