KÜLDEN ELBİSEM

🎭 2 EFENDİLER KAN DÖKTÜĞÜNDE

Lara'nın intikamını isteyen Hazar Orhon için bu gece burada toplanmıştık. Yüksek tepelerden birinin üzerine yerleşmiş dürbünler aracılığıyla aşağıdaki kurbanlarımızı izliyorduk. Türkiye'de değildik. Burası Çin Devleti'nin topraklarıydı. Düşmanlar gününü gün ediyordu. Sevkiyatlar yapılıyordu. Bugün mal değiş tokuşu yapılacaktı. Burada olduğumuzdan kimsenin haberi yoktu. Onlar bizi hâlâ yas tutuyor sanıyordu. Oysa biz yası hiç kurmamıştık. Eğer biri ölmüşse ve eğer o kişi öldürülmüşse ailesi ya yasını tutardı ya da başkasına yas yaşatırdı. Acıma acın diyorsa yas kurulmazdı. Bu racon demek oluyordu. Serserilik, psikopatlık değildi. Racon deli işiydi. Psikopat işi değildi.

Hazar aramızda yoktu. Onun hâlâ uyanmadığını bilmek içime kor ateş gibi düşüyordu. Hazar'ın kendini vuruşunun üzerinden bugün tam olarak yirmi gün geçmişti. Aytekin Orhon terör estiriyordu. İzzet Korkmaz kana kan diyordu. Kızının intikamını istiyordu. Türkiye'de yirmi gündür işler yolunda değildi. Bugün sıra Çin'deydi.

Lara Korkmaz'a yapılanların videosunu izlediğim ilk anı hatırlamıştım. Öfke damarlarımda kan gibi gezinmiş, ruhumu emip yerine geçmişti. Benim ruhum saf öfkeden ibaretti artık. Lara'nın ağabeyini nasıl zapt edeceğimizi o gün bilememiştik. Onun o hâlini gördüğümde içimden sadece şunu demiştim. "Çok kan akacak. Çok ama çok kan akacak."

Evren burada olmayı çok istemişti. Arem izin vermemişti. Daha doğrusu Kamer izin vermemişti. Evren çok öfkeliydi. Öylesine büyük öfkesi, öylesine devasa nefreti vardı ki bu ona ayak bağı olurdu. Veliahtlar öfkesini kontrol edemezdi. Hiçbiri bunu beceremezdi. Onlar sakin oldukları sürece dünyanın efendileri olurlardı. Sakinlik yoksa sıkıntı vardı. Kamer bunu bilirdi. Onun buraya gelişini sadece kız kardeşi Elena'nın kucağından aldığı yeğeni Ekin'i, babasının kucağına vererek durdurmuştu. "Ölürsün. Bu öfkeyle orada ölürsün. Sen ölürsen bu çocuk babasız kalır." Evren'in sanki o an yeni yeni idrak ettiği gerçek yüzüne çarpmıştı. Durup oğluna bakıp, onu uzun uzun izlemişti. Ailesi olan bir adam ölümden korktuğu için değil, ailesini bırakamadığı için kendini ateşe atmazdı. Evren bu yüzden gelmemeyi kabul etmişti.

Bizden sadece tek bir söz istemişti. Kardeşinin intikamını en ağır şekilde ona bunu yapanlardan almamızdı. Söz vermiştik her birimiz. Sözümüz sözdü. Fırtınada ağaçların çatırdaması gibi bugün burada herkesi çatırdatacak hatta ve hatta parçalayacaktık.

Veliahtların gözünde ki nefret ateşini görmüştüm. Kardeş, onlar için her şey demekti. Veliahtların rahat etmediği dünyada kimsenin rahat edebileceğini sanmıyordum. Onlar bu gece kardeşlerinin her ikisine de verdikleri sözü tutacaklardı. Ben de onlara bu uğurda seve seve yardım edecektim.

On bölge arasında Lara'yı kaçıranlar Bölge Dört Yahudi Mafyası ve Bölge Yedi Çin Mafyasıydı. Yahudi mafyası 21. yüzyılın en şiddetli çetelerinden biriydi. Bazı ülkelerin devlet büyükleri ile iş birliği içinde olduklarını öğrensek de bu işte başka iş olduğunu biliyorduk. Onlar hangi devleti arkalarına alırlarsa alsınlar Ulu ve Veliaht yapılanmasına baş kaldırmaya cesaret edemezdi. Zaten özenti bir çete oluşumuna sahiplerdi. Yönetim şekilleri Ulu'lar ve Veliahtlar'ın küçük modeli gibiydi. Silah sektörünü çeteleşerek yönetme peşindelerdi. Organize suç örgütleri, sadece suç örgütleri değildirler ve suçları tek başlarına işlememektedirler. Organize suç örgütlerinin en büyük müttefiki, siyasetti. Bu adamları devletler tutmuştu. Peki ya devletleri kim tutmuştu? Bununla çok sonra uğraşacaktık. Şimdi yüce adaleti sağlama zamanıydı.

Kansu Özkurt.
Doğu Özkurt.
Batı Özkurt.
Mert Aksel.
Erdem Eraslan.
Arem Barkın Soykamer.
Ve ben, Hera Türkeş.

Kendi ekibimin burada olması yanlıştı. Veliahtın hakkını veliaht gözetirdi. Tim-4'ten bugün sadece Lerzan vardı. O da burada Tim-4 adına değil, sevdiği kızın ağabeyinin intikamı adına bulunuyordu. Lerzan veliaht olmasa bile eski veliaht Arzem Soykamer'in oğluydu. Veliahtlar çocukluklarından bu yana nasıl eğitildiyse o da babası tarafından öyle eğitilmişti.