KALBE MÜHÜR

2.BÖLÜM "KURŞUN SESLERİ"

"Ölüm korkusunu aşmadıkça insan için özgürlük yoktur.
Ama intihar ile değil. Bu korkuyu aşmak için kendini
bırakmamak gerekir. Hiç burukluk duymadan,
korkmadan ölebilmeli..."

~ALBERT CAMUS~

🤍🤍🤍

Başımdan aşağıya dökülen kaynar sular ve karşımda ki adamın bana doğrultuğu silah yüzünden geçirdiğim şok.Ben silaha,adamın elinde ki silahta bana bakıyordu,karşılıklı bakışıyorduk. Bir insan korkudan ölebilir mi,diye sorsanız önceden belki hayır derdim ama şuan bu noktada bana bu soruyu sorsanız kesinlikle cevabım evet olurdu çünkü her an korkudan tahtalı köyü boylaya bilirim. İçten içe lanet şansıma saydırıyor,bunların hepsinin bir rüya olmasını diliyordum, Allahım lütfen herşey bir rüya olsun lütfen,Allahım herşeyin cevabını kısa bir sürede verdi ve benim kalp krizi geçirmeme neden oldu...
Çünkü eli silahlı psikopat arabanın kapısından kafasını biraz eğip bana bakıp konuştu...
"Çabuk,yan koltuğa geç.!"

Adamın sesiyle irkildim ve yan koltuğa geçtim o ise ağzında bir kaç küfür geveleyip arabaya bindi ve kapısını kapatıp kemerini taktı. Silahını el freninin yanında ki boşluğa koydu ve arabayı benim geldiğim yolun tersine sürmeye başladı. Adamın hareketlerinde gözümden kaçmayan birşey olmuştu; sürekli arkaya bakıp bakıp durması. İçimden bir ses arkaya bakmamı söylüyordu,içimde ki dürtüye engel olamayıp arkama döndüm ve arkama bakmamla beraber ikinci bir şoku yaşamam bir oldu...Elinde silah ve silahlarını arabama doğru tutan iki adamla karşılaşmam bir oldu,Allahım ben ne günah işledim de bunlar benim başıma geliyordu. Yanımda ki şahıs bu zamana kadar hiç gitmedigim bir hızla arabayı sürünce kemerim takılı olmadığı için,eğer kollukları tutmasaydım nerdeyse torpido ya yapışıyordum. Pür dikkat yola bakan ve arada kafasını arkaya uzatan adamı inceledim,kimdi bu adam hayatımda ilk defa gördüğüme adım kadar emindim, ki zaten hayatımda silah kullanan kimse yoktu. Adamı incelemeyi bırakıp içimi yiyip bitiren o soruyu sordum...
"K-kimsin sen.?" Korktuğum için kekeleyerek konuşmuştum. Adam bana bakıp inceledi ve sonra cevap vermeden tekrar önüne döndü,kendini bir şey zannediyordu herhalde. Onun bu tavrına çok sinirlenmiştim çünkü bu hayatta en nefret ettiğim şeylerden ikiside şunlardı;
1;ben senle konuşurken bana bak.
2;ben sana birşey sorduysam ve sen o soruyu duyduğun halde cevap vermiyorsan beni delirtmiş olursun.
Bu şahıs bu ikisini yaparak beni delirtmiş ve ne kadar korksam da onun bu yaptığı şeye yükseldim...
"Kime diyorum, eşek başımıyım ben burda.?"ne alaka Hazan ne alaka kızım yaa,sus sana adamın elinde silah var silahhh. Adam bu yükseleşimle bana bakıp kaşlarını çattı ve çok şükür konuştu...
"Eğer susmazsan seni öldürecek kişi."dediğin de yutkundum, yaparmıydı peki,bence yapardı,silahı var adamın Hazan. Korkuyordum ama yinede ona bakıp soru sorma isteği içimi yiyip bitiriyordu,hadi ama napıcam ben şimdi,bence bir kere daha şansımı deneyip ona bir soru daha sorabilirdim,ölüme bir adım daha atıp ona doğru bakıp tekrar konuştum...
"Bak ben seni tanımıyorum ve şuan arabamda olup bana neden silah doğrultuğunu da bilmiyorum,seni ilk defa görüyorum ve sana bir yanlış yaptığı mı da düşünmüyorum."bence bu sefer mantıklı bir konuşma yapmıştım,adam beni duymazdan gelmeye devam etti ben ise susmadan tekrar konuştum,bu sefer arkaya bakıp konuştum, arkamızda hala bizi takip eden adamlar vardı...
"Bu adamlar niye bizi takip ediyor,senden ne istiyorlar.?"sana ne Hazan ha kızım sana ne yaniii. Bu sefer bana baktı ve sonra ise arkasına bakıp ağzının içinden bir küfür geveledi,sonra bana bakıp konuştu...
"Sen ne laf anlamaz bir kızsın,sana sus diyorum dimi,niye hala susmuyorsun kafamı ütüledin,"dedi ve elindeki silahı bana doğrultup salladı ve tekrar dudaklarını aralayıp konuştu...
"Susmazsan masum demem,sesini sonsuza kadar keserim kadın duydun mu.?" Pislik herif,o silahı gözüme gözüme sokmasına gerek var mıydı,bence yoktu sus deseydi zaten susardım,ama zaten adam sana sus demişti hazan ve sen susmamıştın o yüzden bence silahı sana doğrultması mantıklı bir fikir. Elimle hala havada tuttuğu silahı indirdim ve önüme dönüp ellerimi göğsümde alıngan bir çocuk gibi birleştirdim. Az önce ateş etmekte duran adamlar şimdi tekrardan kurşunlarını bize gönderiyorlardı. Korkudan kalbim yerinden çıkacakmış gibi göğüs kafesime çarpıyordu. Arkaya baktığımda hala bizi takip ettiklerini görünce yerimde kas katı kesildim,yanımda ki adam bana baktı ve tekrar konuştu,"kafanı eğ ve ben çıkar diyene kadar çıkarma!"bulunduğum yerde çivilenmiştim sanki çünkü korkudan şok geçiriyordum,onun komutuyla hareket etmediğimi gören adam "ya sabır!"çekti ve elini kafama koyup baskı uyguladı ve şunları ekledi "Şok geçirmenin sırası değil,eğ kafanı."doğru söylüyordu şuanda şok geçirmenin sırası değildi çünkü şuan kafama kurşun yeme ihtimalim vardı . Kemeri mi takıp koltukta aşağıya doğru eğildim ellerimi kulaklarıma koyup bu çatışmanın bitmesini bekledim. Yanımda ki adam arabayı az önceye göre daha hızlı kullanmaya başlayınca ellerimi kulaklarımdan çekip kemerime sarıldım,çok hızlı gidiyordu bu kadar hızlı giderse arkadakiller bizi yakalamadan biz zaten ölmüş olurduk. Arkamızda ki kurşun sesleri kesildi,yanımda ki de arabayı az önceye göre daha yavaş sürüyordu.
Arkaya baktığını ve sırıttığını görünce bende merak duygusuyla koltukta doğruldum ve arabaya baktım,ama gördüklerim içimi biraz rahatlamıştım çünkü az önce bizi takip eden araba şimdi ise bariyerlere çarpmış bir şekilde duruyordu,hemen yanımda ki adamın konuşmasıyla bakışlarım onu buldu...
"Cehennemin dibine kadar yolunuz var oruspu çocukları."dedi sonda ki küfür çok ağırdı ama bence hakettiklerini düşünüyorum,araba hala yavaş yavaş ilerlerken aklım da bir sürü soru vardı mesela bu adam kimdi ve niye o adamlar onun peşindeydiler. Adama baktım ve baştan aşağa süzdüm,esmer teni,hafif dalgalı saçları ve üzerinde gömlek olduğu için belirgin olan kasları, sakalları hafif çıkmıştı yüzün de ise hiç leke yoktu,benim onun üzerinde ki bakışlarımı hissetmiş olacak ki kafasını bana çevirip baktı bu sayede bende gözlerinin rengi öğrenmek için gözlerine baktım,gözleri siyah renkti. Bu adam fazla şeydi...fazla yakışıklı,adam konuşunca hemen düşüncelerimden sıyrıldım ve ona kulak verdim...
"Niye öyle bakıyorsun.?"nasıl baktın kızım adama da adam sana böyle diyor...
"Şey..."dedim kekeleyerek "hiç öylesine baktım,rahatsız etmek istememiştim."dedim belli ki rahatsız olmuştu...
"Korkuyorsun."
"Ne.!"dedim hemen,neyden korktuğumu bahsediyordu ki...
"Benden korkuyorsun."dedi yola bakmaya devam ederek,aslında elinde silah olmasaydı belki ondan korkmazdım ama işte elinde silah var...
"Elinde silah olmasaydı ve bana yardıma ihtiyacın olduğunu söyleseydin senden korkmazdım,ve sana yardım ederdim."dedim ona bakarak,söylediklerimle hemen bana baktı ve uzun uzun inceledi,sonra tekrar dudaklarını araladı ve konuştu...