KONSER | TEXTİNG

on dört

Merhabalaarr biz geldik!!

Umarım beğenirsiniz!

Oy ve yorum atmayı unutmayınn

İyi okumalar dilerim🤍!
---------------------------------------------

Bugün günlerden Salı'ydı. Urku'yla buluşma günümüz gelmişti. İkimizinde sabahtan işi olduğu için akşam buluşmaya karar vermiştik.

O yüzden şu an iş yerime gidiyordum. Hava soğuk olduğu için üstüme gri kazak, altıma ise siyah bol bir jean giymiştim. Kış makyajı yapıp kızıl saçlarımı dalgalandırdırmıştım. Üzerime siyah montumu geçirmiş, ayakkabı olarak kahverengi ugg giymiştim.

Evden çıktığımda soğuk hava yüzüme vurdu ve rüzgâr saçlarımı uçuşturdu. İş yerim, evime uzak olduğu için taksi durağına doğru yürümeye başladım. Kulaklığımı çantamdan çıkararak kulağıma taktım, ardından şu sıralar taktığım şarkıyı dinlemeye başladım.

Taksi durağına geldiğimde hız kaybetmeden taksiye binip iş yerime gittim. Aynı hızda uzun binanın içine girip direkt olarak asansöre yöneldim.

Asansörün kapısı kapanacaktı ki elimi hızlı araya sokarak kapanmasını engelledim, asansörün kapısı geri açıldığında karşıma iki çift kahverengi göz çıktı.

Uzun kahverengi saçlı, kahverengi gözlü, benden birkaç santim uzun, kaydırak burunlu, çilleri olan bir kız karşıma çıktı. Üzerine siyah yapışkan bir body, altına ise bol siyah bir jean giymişti.

Asansörü durdurduğum için özür manasında hafifçe gülümseyerek içeri girdim. Bakışlarım direkt olarak asansör kapısındayken, kızın bakışlarının bende olduğunun farkındaydım

Bir süre sonra bakışlarmı kıza çevirdiğimde gözgöze geldik, kız dudaklarını oynatarak bir şeyler dedi ama kulağımda kulaklık olduğu için duymadım. Kulaklığı çıkarıp "Pardon, duyamadım. Tekrarlar mısınız?" dediğimde kız cümlesini tekrarladı.

"Ben seni bir yerden tanıyor gibiyim, ismin ne?" diye sordu.

Dudaklarımı ıslatıp kızın sorusuna cevap verdim;

"Mine."

Kız bir süre gözlerime baktı, yüzümü inceledi. Hafifçe rahatsız bir şekilde kıpırdandığımda kız hatırlamış gibi güldü.

"Sen Urku Güney'in sevgilisisin değil mi?"

"Evet." diye mırıldandığımda asansörün kapıları açıldı. İkimizde dışarı çıktığımızda kıza doğru döndüm.

"Fotoğraflardakinden daha güzelsin." dediğinde gülümsedim.

"Teşekkür ederim," dedim ismini sorarcasına.

"İlkim."

"Teşekkürler, İlkim." dediğimde güldü.

"Seninle tanışmak çok istiyordum, ama Urku bir türlü buluşma ayarlamadı. Kaç haftadır başının etini yiyorum. Şanslıyım ki, aynı iş yerinde çalışıyoruz." dediğinde çok şaşırdım.

"Sen Urku'yla tanışıyor muysun?" diye sordum şaşkın bir şekilde.

"Evet! Çocukluk arkadaşım." dediğinde gözlerim hafifçe açılmıştı.

Ben bir cevap vermeyince, "Bahsetmedi mi?" diye sordu.

"Bahsetmedi." dedim açık konuşarak. "Büyük ihtimalle ikimizde çok yoğun olduğumuz içindir." diye ekledim. İlkim başını olumlu anlamda salladı. "Evet, olabilir."