My Omega - taekook

Benim Omegam ...

Arkadaşlar fice olan ilginiz beni çok mutlu etti. Özellikle yorumlar ❤️ şunu söylemek istiyorum emek verip yazdığım diğer ficlerimden bazılarına çok az yorum ve oy gelince hevesim kalmıyor ve emeğim boşuna gibi hissediyorum. Bu yüzden aynı şeyi bu ficte yaşamamak için oy ve yorum sınırı koymak istiyorum. Bir önceki bölüme göre bunu belirledim. 50 oy ve 75 yorum istiyorum. Bence yapabiliriz bunu. Eğer böyle olursa bölümler peş peşe gelir. Sizi seviyorum iyi okumalar...

....

Kapının kilidi çevrildiğinde Jungkook bir adım geriye doğru gitti. Eğer içeri girerse olacakları düşünmek dahi istemiyordu. Kızını düşünerek kapıya doğru koştu ve tüm gücüyle kapının açılmaması için kapıyı itti. Korkudan tüm gücü çekilen omega terler içinde kalmışken kapının kilit açılma sesini bir kez daha duydu. Ardından kapı açılmaya başladığında Alfa açılan kapının arasına ayağını koyarak kahkaha atmıştı. Jungkook bu gece öleceğini bilse bile kızını koruyacaktı.

Jungkook tüm gücüyle kapının açılmaması için uğraşırken merdivenlerden inen kızını gördüğünde kalbi korkuyla çarpmaya başladı. Kapınaçılmak üzereydi ve Alice burada olmamalıydı. "Baba?" diyerek olduğu yerde kalan kızı babasının halini görüp korkuyla gözlerini kocaman açtı. "Alice kızım bebeğim odana git ve kapını kitle. Sakın ne olursa olsun o kapıyı açma!" diyen babasını bırakmak istemeyerek ağlamaya başladığında Jungkook da ilk kez kızının karşısında ağlamaya başlamıştı.

"Alice lütfen babanı dinle ve odana git. Saklan kızım Jimin amcan gelene kadar saklan ve sakın kapını açma. Seni çok seviyorum." derken Jungkook artık gücünün tükendiğinin farkındaydı. Alice ağlayarak babasının sözünü dinleyip odasına doğru koştuğunda Jungkook derin bir nefes aldı. En azından kızını koruyabilecek, polisler gelene kadar onu oyalayabilecekti.

Alfa.. Alfa kurtar bizi... Taehyung yardım et!

Omegası Taehyung'un alfasına sesleniyordu. Jungkook bunun anlamsız olduğunu düşünüyordu çünkü Taehyung onu duyamazdı. Neden tanımadığı o adamın kendisini kurtarmasını beklediğinide bilmiyordu. Jungkook o kadar yorulmuştu ki pes etmek üzereydi...

Gücü tükenen Jungkook artık kendini bırakmıştı. Dışarıdaki alfa bunu anlayınca iğrenç sesiyle gülmüş ve oyun oynarcasına kapıyı parmağıyla yavaşça itmeye başlamıştı. "Omegaların zayıflığı beni hep tahrik etmiştir. Sakın sana yapacaklarımdan önce bayılmayı düşün-". Alfanın iğrenç sesi kesilip kapının arkasındaki itişi kaybolduğunda Jungkook duyduğu bağırma sesleri ile ayağa kalktı.

Aralık kapıyı yavaşça açarak dışarıda olanlara baktığında Taehyung'un o adamın üzerine çıkıp yumrukladığını gördü. Jungkook tutmayan bacakları ile olduğu yere çöküp kaldığında gözleri sabit bir şekilde yerdeki adamın yüzünü dağıtan alfaya bakıyordu.

"Orosbu çocuğu!" diye bağırdı Taehyung. Öyle sinirliydi ki öfkesinden gözü dönmüştü. "Taehyung omega-" dedi Namjoon. Arkadaşının öfkesinden korktuğundan yanına yaklaşacak cesareti yoktu. Ama omega şoka girmiş gibi görünüyordu. "Biz onu hallederiz, omega iyi görünmüyor" dedi Yoongi bu sefer. Taehyung'un havadaki yumruğu duyduğu şeyle öylece kaldı. Hala adamın üzerindeyken başını arkaya doğru çevirdiğinde omeganın nasıl perişan ve bitmiş bir halde olduğunu görerek çenesini sıktı sinirle.

Ayağa kalkıp yerdeki kanlar içindeki bedene bir tekme atıp arkadaşlarına döndü. "Evime götürün bu iti. Ben gelene kadar kimse dokunmayacak. Onun nefesini ben keseceğim!" diye adeta kükrediğinde Namjoon ve Yoongi yerdeki bedeni tutup sürükleyerek oradan götürdüler.

"Her şey geçti" dedi Taehyung Jungkook'un önünde dizleri üzerinde çökerek. Jungkook öyle çok korkmuştu ki öleceğini düşünmüştü. Ölmek sorun değildi ama bir kızı vardı. Ona nerdeyse az önce veda ettiğini, son kez gördüğünü düşünmüştü. Jungkook hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladığonda Taehyung bu kadar geç kaldığı için kendine öfkelendi. Omeganın yardım çığlıklarını duymuş, buraya nasıl geldiğini bilememişti. Alfası o adamı parçalara ayırmak istiyordu.