Pabucumun BadBoyu|TEXTİNG

2.0

Ayyyy aklıma harika bir şey geldi. Şimdi benim Instagramda anonim bir şekilde ders sayfam vardı. (Şu an fark ettim neden her yerde anonim takılıyorum) neyse...

Gerçekten ders çalışma morali olur ya da beraber etütler şeklinde çalışabiliriz.

Ya da kitap hakkında yazmak istediklerinizi yazabilirsiniz. Gerçi buradan da yazsanız dönerim ben.

@nurelladailyy

~~~

Arda ile her türlü risklere karşı Alsancak'ta kahve içmeye karar vermiştik ve izbana binmiştik.

Alsancak, izban yani metro ile 5 duraktı.

Gerçekten Arda'ya ayıp olsun istemiyordum çünkü Bartın yeterince sorun çıkarmıştım. Daha fazla sorun çıkarmasına izin veremezdim.

Bu yüzden Kerem'e açıkça olduğumuz ilçedeki kafeler de olmayacağımı dile getirmiştim.

Arda ile ikili karşılıklı koltuklara oturmuştuk. Yanımızda tanımadığımız insanlar vardı.

Sesli bir şekilde sohbet edemiyorduk çünkü metro oldukça sessizdi.

Sadece arada bir şey gösteriyor ve buna gülüyorduk.

Şu kafe işinden sonra derslere geri yönelmem lazımdı. Acayip boşladığımı hissediyordum.

Ben bunu düşünürken telefonuma bildirim gelmesi ile bakışlarım kucağımdaki telefona kaydı.

Kerem'in mesaj attığını görmem ile mesaja bile bakmadan kapattım.

Kesin onsuz gittiğim için saydırıyordur. Çünkü gezerken kesinlikle onunla gezmem gerektiğine inanıyordu.

Afedersin de yani ne bu göt ve don gibi.

Artık son durağa yaklaştığımız da hafifçe oturduğum yerde dikleştim. Arda da aynı şekilde dikleşirken karşıdan gelen kişileri görmem ile gözlerimi devirdim.

Kerem ve Bartın mı? Şaka mı? Nasıl bulmuşlardı?

"Şaka yapıyorsunuz?"

"Kızım neden telefonuna bakmıyorsun. Sizi bulmak için kaç duraktır vagon değiştirip duruyoruz."

Kerem'in cümlesi ile gözlerimi büyüttüm.

Vagonların içinde geçit yoktu yani her durakta vagondan inip diğer vagona binmeleri gerekiyordu.

"Manyak mısınız? Baş başa gezemeyecek miyiz biz?"

"Gezemeyeceksiniz."

Bartın'ın dediği cümle ile gözlerimi devirdim.

Sana mı sorduk yar...

"Gözlerini devirip durma bana. Kerem istedi geldim."

Aynen ondandır.

"Sen demedin mi elin adamları ile gidiyor seni sattı diye."

Kerem'in, Bartın'a dediği cümle ile bakışlarımı Bartın'a çevirdim.

"Tam anlamadım şu an? Ne oluyor?"

Arda'nın olaya yabancı gözlerle bakması ile ona döndüm.

"Tanıştırayım Kerem kuzenim."

Kerem, Arda'ya elini uzatınca Bartın ters bakışlarını yolladı.

"Arda ben de"

"Bartın'ı zaten tanıyorsun."

"Yani pek tanıdığım söylenemez. Abin sanırım. Her şeyine bu kadar karıştığına göre."

Çok güzel bir noktaya bastın Arda.

Neden bu kadar karıştığını biz de bilmiyoruz maalesef.

"Abim değil."

"Abisi değilim."

Bartın ile aynı an da söylediğimiz cümle ile ona baktım.

Bana itici tebessümünü yollarken Arda'ya döndü.

"Ardacım tam tanışamadık."

Elini Arda'ya uzattı.

Ne oluyor şu an da?

Dikkatlice onlara bakarken Bartın'ın diyeceği cümleyi bekledim.

"Ayşen'in erkek arkadaşıyım."

NE?

"Kız, Emine al şu çiğdemi çok heyecanlı yer başlıyor."

Sese bakışlarımı çevirdiğim de karşımıza oturan yaşlı çiftin film izler gibi bizi izlediğini gördüm.

Sadece onlar değil.

Tüm metro bizi izliyordu.

Ayrıca tüm metro bizi Bartın ile sevgili sanıyordu.

~~~

Ay ay ders çalışmaya koşun hadi. Akşam belki bir bölüm daha atarım. Emin değilim ama zaman bulursam atacağım.