Pabucumun BadBoyu|TEXTİNG

4.1

Ayyy geldim geldim... İki gün yoktum. Çok yoğundum. Denemeler, dersler derken bir de kardeşim ve annem ayaklarını burkmuş. İkisi de aynı gün farklı yerlerde nasıl burkabilirler anlamıyorum. Yani bir de onlarla ilgilendik.

Kontrol etmeden atıyorum hızlı bir şekilde derse geçmem lazım çok zaman kaybettim. Yazım yanlışı varsa yazın yorum olarak düzeltirim.

İyi okumalar...

~~~

"Tamam baştan alıyorum. Ayşen sus bölme videoyu. Ben Ecem, bunu kayıt ediyorum çünkü Ayşen böyle gidersek ömür boyu sevgili olamayacağımızı söyledi. Ben de bunun gerçekleşmeyeceği üzerinde ve çok yakında sevgili olacağımıza inandığım için bunu kaydetme kararı aldım. Bir ay sonraki Ecem, Ayşen'i göt et."

Ecem videoyu durdurması ile sakladığım gülüşümü, patlattım.

"Ozan çok oralı değil ama yani?"

Ecem susar mısın adlı yan bakışlarını bana atınca ağzıma fermuar çektim.

"Ayşen"

Odamın kapısı açılması ile annem içeri girdi.

"Şey, okul tişörtünü ütüledim."

Okul tişörtünü elinden aldım... Evet bir süredir böyleydi. Akşamları meyve getirir, sabahları kahvaltımı yapardı.

"Gerek yoktu."

"Ben senin annenim. Lütfen böyle soğuk yapma."

Kurduğu cümle ile derin bir nefes aldım ve verdim.

"Anlamıyor musun? Beni nasıl bundan yıllar önce istemediysen ben de şu an seni istemiyorum. Bu bu kadar zor olmamalı. Kıyafetlerimi mi ütüledin? Ben bunu çok küçük yaşta öğrendim zaten. Kıyafetlerimi kendim ütüleyebiliyorum ayrıca inanır mısın öğretende bir annem değildi. Çocuklar çoğu şeyi annesinden öğrenir. Benim annem ise sadece bana yalnızlığı öğretti."

Kaç gündür aklımdan geçenleri sonunda söylemenin rahatlığını yaşıyordum.

Annem bu çıkışımı beklemiyordu. Tepkisi bunu beklemediğini belli ediyordu.

"Yanlışlarımı düzeltmeye çalışıyorum, görmüyor musun?"

"Bazı yanlışlar düzelmezmiş bunu öğrenmiş olduk."

"Bu akşam seninle birlikte baban ile buluşacağız. Her şeyi o anlatsın istiyorum."

Kurduğu cümle ile kaşlarımı çattım.

Annem yetmezmiş gibi bir de babam ile de uğraşacaktım.

"Ben kimse ile buluşmuyorum."

Yatağımda oturan ve anneme iğrenerek bakan Ecem'e döndüm.

"Okula gidelim. Münazara yarışması vardı. Erken gidip çalışayım."

Ecem bana kafa sallayıp oturduğu yerden kalktı ve annemi orada bırakıp odamdan çıktık.

"Teyzem, biz gidiyoruz."

"Erken değil mi daha?"

Kerem'in yan odadan çıkması ile oraya döndüm.

"Münazara yarışmasına çalışacağız."

"Tamam okulda buluşuruz."

Dediğine kafa sallarken teyzem mutfak kapısından çıktı.