4.2

26.1K 1.8K 495
                                    

Ay noluyo noluyo? Son bir haftadır yoğunluğum halis midir???? Dershaneden ayrılacağım diye tüm hafta bununla uğraştım derken işin sonunda dershaneden ayrılmamam şoku...

Kontrol etmeden atıyorum. Yazım yanlışı olabilir. Yorum olarak düzeltebilirsiniz.

~~~

"Ayşen girebilir miyim?"

Kapımın açılması ile teyzem kafasını kapıdan uzattı.

Elimdeki kalemi kitaba koyarken "Gir tabii teyze" dedim.

Teyzem yavaşça yanıma oturdu.

"Ayşen, biliyorum ve seni anlıyorum. Babanı ve anneni görmek istemediğini de biliyorum."

"Görmek istememek değil, anne ve babamı görmek isterdim. Eğer onlarda zamanında beni görmek isteseydi."

"Anlıyorum kuzum, seni çok iyi anlıyorum. Yine de annen ile bugün babanın buluşmasına git. Onları bir dinle. Tepkini yine ver sadece dinle."

Yine bu konuydu anlaşılan.

"Anlatacakları ne olabilir ki? Ne diyebilirler bana?"

"Dinle onları kendi sorularını sor. Neden bıraktıklarını sor. Kendine sorduğun soruların cevaplarını bul."

Kendine sorduğum sorular...

Ben onlara o kadar toz koyduramıyordum ki içimden bana neden böyle yaptıklarını bile sormamıştım kendime.

"Ayşen, bir dinle onları. Mahkeme öncesi sana ne anlatacaklarsa anlatsınlar. Dinle ve mahkemede ona göre karar ver."

Teyzemin konuşmasını bitirmesiyle kendime küfür ettim.

Ne kadar çabuk ikna oluyordum...

Teyzeme olumlu anlamda kafa sallarken, kalkmam için elimi tuttu.

"Güçlü ol. Çünkü seni ben yetiştirdim. Onlara güçlü bir kız olduğunu göster."

Dediği ile gülümsedim.

"Seni seviyorum."

Ağzımdan çıkan cümleler ile bana kollarını sardı.

"Ben de seni seviyorum kuzum. Çok seviyorum."

Ona sarılırken kapıdan bize bakan annemi gördüm.

Ne zamandır oradaydı bilmiyordum.

Teyzem benden ayrılırken annemin arkasından Kerem kendini belli etti.

"Ben de gelcem."

"Kerem, anne ve babası ile tek kalmalı."

Teyzemin, Kerem'i reddetmesi ile Kerem kaşlarını çattı.

"Banane, banane ben de gitmek istiyorum."

"Kerem, inatlaşma zamanı değil."

"Seni dinlemiyorum vee hazırlanıyorum ben de."

"Kerem, saçmalama oğlum."

"Tarçının arkadaşları Gülçin, Nurçin ve Yalçın'ı. İster misin tanımayı
Kakuleyi, Tarçını? Elmır onlara gelince, çocuklar sevinince, Tarçın sana gülümser ne bilmek istersin der. Bir tohum filizlenir serpilir çiçek açar, sırlar açığa çıkar ve meraklanır çocuklar.
Çın çın çın çın çın çık ortaya tarçın."

Pabucumun BadBoyu|TEXTİNGHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin