BÖLÜM 5

22.2K 1.9K 237
                                    

Medya : Kuzey Karanlık

🖤🖤

BÖLÜM 5 : HÂYAL KIRIKLIĞI

Rất tiếc! Hình ảnh này không tuân theo hướng dẫn nội dung. Để tiếp tục đăng tải, vui lòng xóa hoặc tải lên một hình ảnh khác.

BÖLÜM 5 : HÂYAL KIRIKLIĞI

"Anlat anlat, sonra ne olmuş?"

"Nuriye teyze, bu olaydan sonra da kalp krizi geçirmiş."

Buğra'nın bu dediğinden sonra içtiğim fantayı direkt karşımda oturan Buğra'nın yüzüne püskürttüm.

"Kadın öldü mü?" Diye sorunca göz devirdi ve konuşmaya başladı.

"Hayır geri zekalı. Nuriye teyze şu anda hastanede." Dediğinde rahat bir nefes almıştım çünkü Nuriye teyzeyi severdim ama şeytan kocasını hiç sevmezdim.

Kötü biriydi çünkü.

Ve en sonunda kaçmıştı.

Evet kocaya kaçmıştı.

Yani Buğra'nın anlattığına göre mahallenin bakkalı nın sahibi Mehmet ile kaçmışlardı.

Ve Nuriye teyzenin kocası yani Akif şeytanın yönelimi en başından beri faklıymış.

Hayır yani madem yönelimin farklı ne diye evlendin Nuriye teyze ile.

Yani anlayacağınız bir gece vakti Akif şeytanı ile bakkal Mehmet kaçmışlardı.

Şu anda Buğra ile parkta oturmuş çekirdek çitleyip dedikodu yapıyorduk.

Buğra'ya karıştırılma meselesini anlattığımda başta inanmamıştı ama sonra ciddi olduğumu anladığında kafama birkaç kere vurmuştu ona ilk başta anlatmadım diye.

Sonra ise mahalledeki dedikoduları anlatmaya devam etmişti.

***

"Zahir abiii!!" Diye bağırmam ile bütün korumalar bana dönmüşlerdi.

Ve bana 'napıyo bu mal?' der gibi bakıyorlardı.

Eh tabi ben de deli danalar gibi koşan, bide üstüne deli gibi bağıran birini görsem aynı onlar gibi bakardım hatta bakmakla yetinmeyip bağırırdım 'napıyon lan mal' derdim ama tabi ki de onu koşturan köpeği görmesem böyle derdim.

Bunları boşverip daha hızlı koşmaya başladım ve bağırdım.

"Zahir abii! Kapıyı aç. Öldürcek yoksa bu köpek beni."

Evet şu anda arkamda kocaman bir köpek beni koşturuyor du.

Zahir abi kapıyı açtığında hızla kendimi bahçeye attım, benim arkamdan Zahir abi de içeriye girmişti.

Ellerimi dizlerime koyup nefeslerimi düzene sokmaya çalıştım.

Zahir abi nerden bulduğunu bilmediğim su şişesinin kapağını açıp bana uzattı, hiç beklemeyip hemen aldım ve içmeye başladım.

ARIN DENİZ (Gerçek ailem) Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ