Mafya Bozuntusu +18

Bölüm 2

Arkadaşlar lütfen oy atmayı unutmayın. Sizleri seviyorum. Öpücük 😘😘😘
MUAHHHH

Korkudan ölücektim. Adam ensemden tutmuş beni diğer adamların yanına sürüklüyordu. Ya beni öldürürlerse. Ya beni tecavüz ederlerse. Aklıma bu ihtimal geldiğinde ölmek seçeneği daha iyi gelmişti. Allah'ım ne yaşıyordum ben.

-Selam küçük hanım konuş bakalım.

Ne konuşıcaktım ben. Anlamıyordum. Kekeleyerek konuşmaya başladım.

-An.A.. Anla...madım.

Adam iğrenç bir şekilde güldü. Gerçekten çok iğrenç ve miğde bulandırıcıydı.

-Bana bak seni öldürürüm. Kimin adamısın sen?

Eliyle boğazımı tutmuştu. Dahada çok ağladım.

-Ben gerçekten bilmiyorum. Sadece temizlik için geldim.

Elini çektiğinde boğazımın çürüdüğüne emindim. İğrenç adam çok kötü canımı yakmıştı.

Adam kahkaha atmaya başlamıştı.

-Gerçekten buna inanacağımımı düşündün. Bak kızım şuracıkta tetiği çekerim.

-Doğruyu söylüyorum. Patronum iş olduğunu söyledi. Ve buraya temizlik yapmak için geldim.

-Niye saklandın o zaman?

-Sadece ko.. kor..korktumm.

Diğer yardımcı olan adam iğrenç gülen adamın kolunu tuttu.

-Abi gerçekten de doğruyu söylüyordur belki. Bence bırakalım.

Daha çok ağladım. Neden bir gün bile mutlu olamıyordum. Sadece normal bir yaşam sürmek istiyordum. Ve başıma gelen şeylere bakın.

İki adam kendi aralarında konuşmaya başladı. En sonunda pis pis gülen adam patrona haber verelim yoksa bize kızar dedi. Ne yani sonum bu kadar mıydı. Şimdi beni öldürecekler miydi. Diğer ihtimalin gerçekleşmemesine sevinsemde bu yaşta ölmeyi kimse istemezdi. Benim gibi yetimhane çocuğu bile. Ah Hera başıma ne işler açtın böyle.

Adam patronunu aradı ve kısık sesle bir şeyler anlatmaya başladı. Diğer adama masum gözlerle baktım.

-Lütfenn! lütfen öldürmeyin beni.

Adam ellerini kaldırdı.

-Elimden bir şey gelmiyor. Patron ne derse o dedi.

Ve pis pis gülen adamın telefonla konuştuğu adamı göstermeye çalışarak.

İçimden dua etmeye başladım. Ya ölürsem nolurdu. Bunları düşünürken telefonla konuşan adam arkasına döndü ve yavaş yavaş yürümeye başladı. Kalbim deli gibi atıyordu.

-İhsan hadi kızı kaldır o da bizimle geliyor.

İhsan mutlu olmuş gibi bana baktı. Ben ise bir şey anlamamıştım. Beni başka bir yerde mi öldürecekler di.

-Hayır! Hayır nereye götürüyorsunuz beni.

Adam hızla arkasına döndü.

-Seni öldürmemizi istemiyorsan sus.

Bu korkuyla ömür boyu konuşmaya bilirdim. Toparlandım. Beni öldürmeyeceklerdi. Sessizce adının İhsan olduğunu duyduğum adamla arabaya bindim.

Yol boyunca kimse konuşmadı.

Diğer adam arkasına döndü.

-İhsan kızın gözünü bağla.

Bağırdım.

-Niye niye bağlıyorsunuz gözlerimi. İmdaatttt! imdatttttt!!!!

Burda benim kimse sesimi duymazdı. Ama yinede şansımı denemeye çalıştım. Avazım çıktığı kadar bağırdım. Boğazım yırtılma raddesine gelmişti. Ama iki adam da çok rahat bir şekilde benim susmamı bekliyordu.

İhsan sessizce kulağıma eğildi.

-Korkma ajan olma ihtimaline karşı gideceğimiz evin konumunu görme diye bağlıcaz.

Sinirden güldüm.

-Nereye gidiyoruz biz. Başbakanın evine felan mı?

Arabayı süren adam benden bıkmış gibi arkasına döndü.

-Hayır ama Türkiye'nin en büyük mafyasının evine gidiyoruz.

Ve ben şok. Şokkkk ŞOKKK!!!

ŞŞOOOKKKK!!!!!