Mafya Bozuntusu +18

Bölüm 14

Borayla birlikte sessiz bir şekilde arabadaydık. Nereye gittiğimizi bilmiyordum. Sormayada hiç niyetim yoktu. Sessizliği bozan Bora oldu.

-Ben seni aldatmadım. O videolar o fotoğraflar hepsi oyun. Bana inanmalısın. Ben seni aldatmam. Aldat...

Sözünü yarıda kestim.

-Sus artık bu konu hakkında tek bir kelime daha duymak istemiyorum.

Bora masum bir çocuk gibi bana döndü.

-Tamam. Ama sadece yapmadığımı bilmeni istiyorum.

Cevap vermedim. Cama döndüm dışarı izlemeye başladım.

Hakan'ın dediği belgeleri en yakın zamanda almalıydım. Ondan İstanbul'a dönmemiz gerekiyordu. Belgeler İstanbul daki evdeydi.

-İstanbula dönmek istiyorum.

-Tamam sen ne istersen o.

Hiç itiraz etmemişti. İstanbul'a dönüyorduk. Yolculuk boyunca yine aklımdaki ihanet düşüncelerini silmek için uyudum. Hatta bir ara Bora yemek yiyip yemiceğimi söyledi. Ama ben kalkmadım. Bütün bu olanları aklımdan atmam için uyumam gerekiyordu.

Bora beni kucağında eve taşıyordu. Aslında taşıdığını anladım. Ama uykumun gitmemesi için beni taşımasına izin verdim. Beni yatağa koydu. Üstümü örttü. Kulağıma eğilip fısıldayarak konuştu.

-Sana asla ihanet etmem.

Alnıma bir öpücük kondurdu.

Hâlâ ona ihanet ettiğimi düşünüyordum. Ama bana yaptığı şeyleri unutmam mümkün değildi. Yarın sabah olunca direk o belgeleri alıcam ve bu şey tamamen biticek. Ondan kurtulucam.

😘💗😘💗💓💗💓💗😘😘💗💓💅🏻😘

Sabah olduğunda ilk işim kahvaltı etmek oldu. Dün akşam da bir şey yememiştim. Borayla ikimiz bol bol yedik. İkimizde feci açıkmıştık.

Bugün belgeleri alıcağım için Boranın evde olmaması gerekiyor.

-Bugün bir yere gidicek misin?

Elindeki çatalı bıraktı. Şaşkın gözlerle bana baktı.

-Bir kaç tane toplantım var. Noldu bir şey mi oldu?

-Hayır yok sadece merak ettim.

Fırsat bu fırsattı. Toplantıdayken alıcaktım.

Borayı evden uğurladım. Üst kata çalışma odasına çıktım. Kasa bulmam gerekiyordu. Hakan öyle söylemişti. Dolapların hepsini tek tek açtım. İçinden kasa olan dolabı dördüncü denemem de bulmuştum. Tabiki de şifresi vardı.

Hakan iki üç tane şifre atmıştı. Hepsini tek tek denedim. Allah kahretsin ki hiç biri değildi.

Kendimce bir şeyler denemeye başladım.

Hiç biri değildi. En sonunda umutsuz bir şekilde kendi doğum günümü denedim. Ve kasa tık diye açıldı. Şifrenin doğum günüm olmasına çok şaşırdım. İçimdeki ihanet perileri her yanımı sardı.

Hakan'ın istediği belgeleri aldım. Kasayı geri kapattım. Odadan çıktım.

Hakan yazdım.

-Hakan istediğin belgeleri aldım.

-Tamamdır sağol. Bir saate kapının önüne çık almaya gelicem.

-Tamam.

Evde bir saat boyunca düşündüm. İhanet ediyordum. Kalbim sancıyordu. Saate baktım 10 dakikaya buluşmamız gerekiyordu. Kapıyı açtım. Ayakkabılarımı giydim. Hakan'ın dediği plakalı arabanın önüne geldim. Kapıyı açtım içeri girdim.

Hakan mutlu mutlu bana bakıyordu.

-Getirdin demi?

-Evet al.

-Ne yaptığının farkında değilsin Aida . Bu iyiliğini hiç bir zaman unutmıcam.
Senin sayende Bora içeri giricek.

-Anlamadım. İçeri derken.

Tam o sırada uzaktan bir ses geliyordu. Boranın sesiydi bu.
Kalbim yerinden çıkacak gibi atıyordu.

-Aida arabadan çıkkk.

Arabadan çıktım. Benim arkamdan Hakan da çıktı. Boranın gözleri deli olmuş gibi bakıyordu. Gözleri ile bile beni öldürmeye yetmişti. O kadar sinirliydi ki beni öldüreceğinden korkuyordum.

Hakan konuşmaya atıldı.

-Tik tak tik tak. Senin için çok geç Boracım. Az sonra hapishaneyi boylarsın.

Bora Hakan'ın üstüne doğru atıldı. Hakanı yere yatırdı. Yüzüne yumruklar vurmaya başladı.

Tam o sırada ikinci bir sokumu yaşadım. Siren sesleri geliyordu. Boraya baktığımda oda şok içindeydi. Hakan ise pis pis gülüyordu.
İçimden boku yediğimi söylüyordum. Tam şu anda yok olmak istiyordum. Kendi sonumu kendim yazmıştım.

Arkadaşlar diğer bölüm yarın gelicek. Ve ters köşe onda olucak sakın kaçırmayın derim. Haberiniz olsun.💗😘💓💖🌹❤️💘💕