ÇİFTLİK

674 43 8
                                    


Asel bir süre düşündü

“Tabi ben izin alıp gelirim zaten orada da işim vardı ”

“Çok teşekkür ederim sen bana ne zaman geleceğini söylersin bende ona göre bilet işlerini falan ayarlarım. ”

“Gerek yok ben hallederim hem ne teşekkürü ya Asena biz arkadaşız tabiki böyle günler de birbirimize yardım edicez”

“Olsun biletleri ben ayarlarım. Haber vermeyi de asla unutmuyorsun”

“Tabi haber veririm balım sen merak etme”

Bu dediğine gülmüştüm arkadan hemşirelerin acil ameliyat için çağırdıklarını duydum.

“Asena benim kapatmam gerek”

“Tamam görüşürüz”

“Ben seni sonra arar haber veririm”

Cevap verecekken üstüme kapatmıştı. Umarım ameliyat sorunsuz geçerdi Asel kafasına takan biriydi bir hastasına bir şey olsa içi giderdi. Çok iyi kalpli temiz bir insandı çok severdim onu her anımda yanımda olurdu.

Yemeğim bitmişti masayı toparlarken sabah evi basan o adamlar yine gelmişti. Sıktı ama bunlar da.

Mutfaktan avluya geçtim.

“Ferhat Ağa! ”

Diye bağırıyordu. Avluya geçip korumalara baktım

“Ne oluyor burada her elini kolunu sallayan dallamanın içeriye girmesine nasıl müsaade ediyorsunuz siz. Ne biçim iş bu !? ”

İçeriye dalan adama döndüm bu seferde tam karşına geçip.

“Ne sanıyorsun sen kendini her kafana estiğinde elini kolunu sallayarak gelemezsin. Şimdi defol git! ”

“Sen kim olduğunu sanıyorsun da bana bağırıyorsun benim kim olduğumu biliyor musun? Bana Ferhat ağanı çağır gelecek o buraya! ”

“Ferhat ağa yok ben varım ne diyeceksen bana de ve emin ol ki kim olduğun zerre gram umrumda değil! ”

Karşımda ki adam iyice sinir oluyordu ve bu beni eğlendiriyordu.

“Bana bak çoluk çocukla uğraşacak vaktim yok benim! ”

“Sana defol git dedim madem sen gitmek bilmiyorsun biz gönderelim”

“Mahmut abi alın atın bunu dışarı!”

Bir süre bana baktılar

“Neye bakıyorsunuz atın dedim dimi size!?  İyi siz atmıyorsanız ben atarım”

Diyip kolundan tutup kapının dışına koydum. Görevdeyken çok yaralanan askerim olurdu hepsini sırtımda taşır şehit düşmelerine izin vermezdim.

Bunu kapıdan dışarı atmak benim için kolaydı. Herkes bana şok olmuş şekilde bakıyordu

“Sizde defolun gidin sahibinizin yanına defolun!”

Onları da kovmuş ve kapıyı arkalarından kapatmıştı

“Siz işinizi böyle mi yapıyorsunuz Mahmut abi ? amcam birde size emanet edip gidiyor. Ya işinizi doğru düzgün yapın ya da kendinize başka iş bulun”

Kapının dışından sesler geliyordu

“Eğer benim adım da Afran Afşar ise sana bunun hesabını sorucam lan duydun mu!? ”

“Bok sorarsın lan ağa bozuntusu! ”

Diye bağırmıştım inşallah duymuştur hesabını ödetcekmiş paşam. O kadar komik gelmişti ki bu dediğim kendi dediğim şeye nefessiz kalana kadar gülmüştüm.

GÖREV ADI : İMKANSIZ AŞKWhere stories live. Discover now