GEÇMİŞ Mİ GELECEK Mİ?

0.4

Keyifli okumalarr

🎠🎠🎠

Bakışlarımı elindeki şırıngadan çekmeden konuştum.

-"Onu bana batırmayı falan düşünmüyorsun değil mi?"

Sorum üzerine gözleri gözlerime değmişti.

-"Kıpırdama." Üzerime doğru gelmesiyle çığlık attım.

-"Uzak dur benden!"

Ne kadar dirensem de başarısız olmuştum. Önce bileğimi tutarak ona yaklaşmamı sağlamış ardından bileğimi bırakıp boynumu tutmuştu. Hareket etmemi engelledikten sonra şırıngayı boynuma batırmış, istediğini yapmıştı.

Boynumu bıraktıktan sonra pür dikkat beni izlemeye başladığının farkındaydım.

Gözlerim yavaş yavaş kapanmaya başlamıştı. Ama direnecektim. Bilincimin kapanmasına izin vermeyecektim.

Kurduğu cümle sinirimi bozmuştu.

-"Ne kadar dirensen de sonun kollarımda bayılman ile bitecek Elif."

Onaylamazca başımı salladım.

-"Hayır...gayet de...iyiyim...direniyorum."

Gözlerim kaymaya, etrafı bulanık görmeye başlamıştım. Sonunda dayanamadım. Direnmeyi bıraktım.

Önce gözlerim kapanmış ardından başım yanımda ki kişinin omzuna düşmüştü. O omuzun sahibinin Karan olduğunu bile unutmuştum.

Bilincim kapanmadan önce tek hatırladığım şey belime değen ellerin bedenimi kaldırarak koltuk ile temasımı kesmesiydi.

🎠🎠🎠

Gözlerimi araladım. Başım kazan gibiydi. Ellerimle şakaklarımı ovmaya başladım.

O sırada gözümün önüne gelen görüntülerle ellerimi şakaklarımdan çektim. Hızlı bir şekilde yattığım yerden doğruldum.

Duvarlar, perde, yatak örtüsü, parke, halı...her şey siyah renkteydi.

Yatak Odası Temsili👇🏻

Odada kimsenin olmadığını fark edip yorganı üzerimden atarak kalktım. Üç tane kapı vardı.

İlkine girdiğimde ofladım. Banyoydu.

Banyo Temsili👇🏻

Bu adamın siyaha takıntısı vardı
galiba.

Her şey oldukça lüks döşenmişti. Diğer kapıya yaklaşıp kulpunu çevirdim.

Gördüğüm görüntü ile gözlerimi devirdim. Yuh yani. Siyah rengini bende severdim. Ama bu kadar fazla olması da insanın içini daraltıyordu.

Giyinme Odası Temsili👇🏻

Son bir umut diğer kapıya yöneldim. Burası çıkış olmalıydı artık. Kapı kulpunu çevirdim.

Kilitli olmasıyla kapıya bir tekme attım.

Ellerimi saçlarıma daldırıp önüme gelen tutamları geriye ittirdim. Buradan çıkmam gerekiyordu.

Hemde hemen.

Pencereye yönelip etrafa bakınmaya başladım. Bir umut belki pencereden atlarım diye düşünüyordum.

Gördüğüm görüntü ile ağzımdan çıkan küfüre engel olamadım.

-"Hay sikeyim."

Evin Konumu Temsili👇🏻

Ben neredeydim böyle?

Bırakın buradan atlamayı evden kaçsam bile nereye gidecektim ki? Yüksek bir yerde olmamıza rağmen her yer ormanlık alan gibi gözüküyordu.

Kapının açılma sesini duyunca pencereden ayrıldım.

Elleri cebinde içeri girdi. Kapıyı kapatıp, kilitledi.

Bunları yaparken gözlerini bir saniye bile olsun benden ayırmamış olması korkmama neden oluyordu.

Herif burada beni parçalara ayırsa kimsenin ruhu duymazdı.

Yatağın karşısında ki koltuğa oturup bir bacağını diğer bacağının üzerine attı. Eliyle oturmam için yatağın önünde ki pufu işaret etti.

Oturmadım.

Tam karşısında ayakta durup konuşmaya başladım.

-"Şimdi. Bana her şeyi anlatacaksın. Kimsin? Ben neden buradayım. Burası neresi?"

Yüzünde ki sert ifadesinden ödün vermeyerek ayağa kalktı. Tam önümde dikildi. Boyu benden uzun olduğu için eğilmek zorunda kalmıştı.

-"Burada. Dağ başında. Tek başınasın. Hareketlerine dikkat etmelisin. Canımı sıkarsan seni şuradan atsam bedenin çürüse bile seni bulamazlar."

Kaşlarımı çatıp sordum.

-"Ne yani. Beni tehdit mi ediyorsun?"

Başını aşağı yukarı salladı. Geri koltuğa oturken konuştu.

-"Bir nevi."

~BÖLÜM SONU~

☆☆☆

Madem yazmışım dedim bir bölüm daha neden atmayayım?

Oy vermeyi ve bölüm aralıklarında yorum yapmayı unutmayın.

Bir sonraki bölüm görüşmek üzere🧸