GEÇMİŞ Mİ GELECEK Mİ?

3.7

Rastgele şarkı;

Yaşlı Amca- İstanbul Beyefendisi

Keyifli okumalarr

☆100 Yorum☆

°°°

-"Bir daha seni hayatta bırakmam."

Son sözleri bu olmuş ardından muhtemelen ilacın etkisiyle uykuya dalmıştı.

Bu haline tebessüm ederek yavaşça yanından ayrıldım. Koltuğa oturup Burak'a hitaben konuştum.

-"Nereye gidiyoruz?" Bakışları bana dönmüş konuşmaya başlamıştı.

-"Karan'ın eskiden aldığı bir ev vardı. Dağ başında. Oraya gidiyoruz. Bir süre orada kalacağız." Başımı sallayarak onayladım.

Neler olacağını merak ediyordum. Bundan sonra nasıl bir hayat beni bekliyordu?

Ben düşüncelere dalmışken ne kadar zaman geçtiğini bilmiyorum araba durmuştu.

-"Biraz mola verelim." Diyerek arabadan inen Burak'a Mert de eşlik etmiş ikiside dışarı çıkmışlardı. Arkalarından kapanan arabanın kapısına baktım.

-"Sonunda."

Anında duyduğum sesle yerimde sıçradım.

-"Karan?"

Kolunu alnına koymuş gözleri aralık bana bakıyordu.

-"Söyle güzelim?"

Derin bir nefes verdim. Yanına yaklaşıp boş kalan yere oturarak konuştum.

-"En başından beri uyanık mıydın?" Sorumun cevabını başını sallayarak reddetti.

-"Yo. Uyumuştum. Ama son on dakikadır bekliyorum ki bizi bıraksınlar bir yanlız kalalım."

Kendimi tutamayıp güldüm.

-"Sen iyisin anlaşılan." Dediğim şey üzerine yüzünü buruşturdu.

-"Hayır. Çok kötüyüm hâlâ." Kaşlarımı alayla yukarı kalkırdım.

-"Ya. Demek kötüsün. Ne yapabilirim peki senin için?" Cevabını bildiğim soruyu sorup beklemeye başladım.

-"Hımm. Yaklaş söyleyeyim."

Artık Karan'ı tanımıştım. Yaklaştığım anda dudaklarıma kapanacağını biliyordum.

Onun için çok korkmuştum. Endişelenmiştim. Bendeki yerini artık biliyordum.

Dediğini yaptım. Yaklaştım.