1.1

35.8K 1.2K 157
                                    

Oy vermeyi unutmayın lütfen

   Keyifli okumalarr💘

°°°

Bakışlarım hemen arkamda duran Mert'i buldu.

-"Nereye gideceğiz?"

-"Gidince görürsün." Cümlesini bitirmiş kolumdan çekiştirerek yürütmeye başlamıştı.

Etrafta bizden başka kimsenin olmaması canımı sıkıyordu.

Sonunda uçağa binmiştik. Hemen yanımda ki koltuğa oturup kemerini taktı.

Etrafta birilerinin olma umuduyla başımı kaldırıp bakındım. Takım elbiseli adamlardan başka kimse yoktu.

-"Kemerini tak. Kalkarız birazdan."

Dediğini yaptım. Kemerimi taktım. Şu anda kaçmak gibi bir girişimde bulunamazdım. Uçaktan inemeden enselenirdim.

Nereye gideceğimizi merak ediyordum. En çok da o Karan itinin ne planladığını...Bir yaptığı bir yaptığını tutmuyordu.

Herif resmen bipolardı.

İstanbuldaydık. Benim evimde İstanbul da olduğuna göre beni bırakmak gibi bir isteği yoktu beyefendinin.

Ama bende Elif'sem onların elinden kaçacaktım.

-"Yine ne planlar kuruyorsun acaba?" Mert'in sesini duymam ile bakışlarım onu buldu.

-"Sen ne biçim insansın ya? Tüm mafya kitaplarında kız kaçırıldığında mafyanın sağ kolu ona acıyıp yardım eder." Aklıma gelen şey ile devam ettim.

-"Tamam acıma sen bana ama yardıma da hayır demem yani."

Söylediklerimden sonra Mert sırıtarak konuşmaya başladı.

-"Okudukların gerçek oluyor. Fena mı işte. Şükret."

Dedikleri sinirimi bozmuştu.

-"Okuması güzel! Yaşaması değil!"

Gülmüş ama telefonunun çalmasıyla susmuştu.

Çaktırmadan arayan kişinin adına baktım.

Karan Arıyor...

Açma tuşuna basarak aramayı cevaplamış ardından telefonu kulağına götürmüştü.

-"Efendim?"

Allah kahretsin ki Karan'ın konuşmasını duyamıyordum.

-"Evet."

-"..."

-"Şimdi bindik."

-"..."

-"Kalkacağız birazdan."

-"..."

-"Dört veya beş saate vararız gibi."

-"..."

-"Yok. Gerek kalmadı sakinleştiriciye. Çok uslu abisi maşallah."

Benden bahsettikleri yetmiyor birde dalga geçiyorlardı.

Dayanamayıp konuştum.

-"Köpek miyim ben be? Görürsünüz şimdi usluyu yaramazı."

Ben duyamıyordum ama Karan benim sesimi duyabiliyordu.

Mert dediklerime gülmüş ardından telefona geri dönmüştü.

Karan ne söylediyse gülmesini de kesmiş ciddi bir hale bürünmüştü.

-"Tamamdır. Görüşürüz."

Telefonu kapatıp cebine koydu. Ardından takım elbiseli adamlardan birine seslenip konuştu.

-"Pilota söyleyin. Kalkalım artık. Sizde oturun. Bağlayın kemerlerinizi."

Ardından bana dönüp konuştu.

-"Karan sana bir şey iletmemi istedi."

Neymiş dercesine başımı salladım.

-"Oyun...daha yeni başlıyormuş."


~BÖLÜM SONU~

☆☆☆

Dedim ki bölümü bu heyecanlı yerde neden bitirmeyeyim

Sizce ne oyunundan bahsediyor Karan? Tahminleri alayımm

Bir sonra ki bölümü muhtemelen yazıp gece atarım

Atamazsamda panomdan yazıp sizi bilgilendiririmm

Bir sonraki bölüm görüşmek üzere kendinize dikkat edinn❤️‍🩹

GEÇMİŞ Mİ GELECEK Mİ?Where stories live. Discover now