"Nesneleri hareket ettirdin diye sana akıllısın dememi bekliyorsan avucunu yalarsın"
"Ben koskoca karanlıklar efendisi karanım yakışıklı olduğum kadar aklıyımdır sen ne cüretle benle böyle konuşursun"
"Bak sen şu yakışıklı karan beye aaa birde aklıymış hıı papucumun efendisi ne olacak"
Karan sinirle yanıma yaklaşıp belimden tutuğu gibi beni kendisine çekti gözlerimin içine bakıp
"Benimle bu şekilde konuşma hakkını sana kim veriyor ben bu evrenin karanlıklar efendisiyim şimdiye kadar kimse benimle böyle cüretkar konuşmaya cesaret edemedi sen kimsin ki benimle böyle konuşursun"
"Sen bu evrenin efendisi olabilirsin ama benim efendim değilsin bana soru sordun bende cevabımı verdim kaldıramıyacağın soruların cevaplarını sorma o zaman"
Gözlerime uzun uzun baktıktan sonra sıkıca kavradığı belimi bırakıp arkasına dönüp giderken kolundan tutup
"Karanlıklar efendisi nereye gidiyorsun daha konuşacaklarımız bitmedi"
"Bana inamayıp beni aptal olarak görüyorsun seninle ne konuşabilirim beni cidiye almayan kişiyle konuşmak tercihim değil"
"Kadın gibi trip atmayı bırak ciddi bir şekilde konuşalım ayrıca seni aptal gibi gördüğümü nereden çıkardın"
Karan sinirden deliye dönmüştü nesneler haraket etmeye başlayıp Bana doğru geliyordu korkudan duvara yaslanmıştım karan yanıma yaklaşıp duvara yumruk attı nesneler yere düştü
"Önce bana karşı saygılı olmasını öğren seni ben kurtardım doğru düzgün teşekkür bile etmesini bilmiyorsun benden özür dilemeden seninle muhattap olamam"
YOU ARE READING
paralel evrende Aşk⚡❤⚡
Fantasy"Yokluğunda harabeydi gönülüm Kalbim sen diye atardı Şimdi sensiz sesiz kaldı atmıyor artık eskisi gibi yağmurda ansızın çıkan gökkuşağımdın dikeni batsada acıtmayan gülümdün sen benim nefesimdin Bedenime yokluğunun acısını ölümün soğuk nefesi gibi...
