"ecmel hanım nasılsın hatırladın mı beni"
Gözlerimi açtığımda karşımda gıcık kadını görmüştüm lidyayı
"Noldu hatırlamadın dimi tüh üzüldüm buna şimdi dur kendimi nasıl hatırlatacağımı iyi biliyorum"
Saçımı tutup çekmışti
"Bırak saçımı pislik"
"aşk olsun ecmel bunu çok üzüldüm bak"
Saçımı daha çok çekmeye başladı ellerim iple bağlı olduğu için birşey yapamıyordum
"Ellerimi çöz aşağlık kadın o zaman görürsün"
"ecmelcim yapma böyle üzülüyorum bak"
Yere çömelip yüzüme şamar atıyor ayağa kalkıp karnımı tekmeliyordu
"Benim olana göz dikmenin bedelini ödeyeceksin benimle tepeden konuşuyordun yine konuşsana"
"Seni aciz kadın senin gibi korkaklar anca böyle işe kalkışırlar ayrıca benim kimseye göz diktiğim yok beni ne kadar tanıyorsun ki buna karar verdin bu yüzden mi buraya hapis ettin beni böylemi korkutacaksın gerçekten"
"Karanı çok seviyorum bu evrenden sürekli dünyaya gidiyordu onu kadim dostlara takip ettirdim dünyada senin yanına geliyormuş uzaktan seyredip gidiyormuş"
Duyduklarım karşısında şoka girmiştim karan annemin karnında öldügümü biliyordu hem neden takip etsin beni kafam karışmıştı
"Yanlışın olmalı karanı ilk defa bu evrende tanıdım ben öncesi yok"
"Yanlışım falan yok benim seni öldürsün diye cehennemden diyojeni çıkarıp dünyaya yolladım karan seni kurtardı yine diyojeni cehennemden çıkardım seni öldürsün diye ahmağın kendisi öldü en son çare seni kara kutuya kapatmaktı bunda başarılı oldum seninle oyuncak gibi oynayacağım yavaş yavaş yaratığa dönüşeceksin ölmek için yalvaracaksın ecmel ama ölmeyeceksin sürüneceksin"
"Fazla hayal kuruyorsun Lidya ellerimi çöz seninle savaşıyım neden bunu yapmıyorsun benden korkuyorsun buna cesaretin yok dimi"
Yüzüme tokat atmış saçlarımdan tutup beni kendisine çekmişti
"Sen kimsin ki senden korkacağım senden daha güçlüleriyle savaştım"
"Madem öyle çöz ellerimi"
"Tamam sen kaşındın gel savaşalım"
Lidya ellerimi çözüp
"Önce dövüşeceğiz daha sonra kılıç kullanacağız"
Lidya saçımdan tutup beni duvara yapıştırdı boğazımı sıkmaya başaldı bende bileklerinden tutup onu geri itirdim bacaklarımla karnına tekme attım yere düşmüştü üstüne çıkıp yüzüne yumruklar savuruyordum kafasını kaldırıp burnuma kafa atmıştı yere yığılmıştım burnum kanıyordu
"Bu kadar dövüş yeter sana demiştim benle baş edemezsin"
"Kılıçı ver daha hiçbir şey bitmedi"
"Düşündümde senin sürünmene gerek yok ölsen daha iyi al bakalım kılıcı"
Kılıc sesleri havada uçuşuyordu lidyanın bacağını yaralamıştım ama banamısın demiyordu sanki hiçbir şey olamış gibi hamlelerime karşılık veriyordu yaralı bacağına tekme attım yere düştü kılıç tutuğu elini büktüm kılıcı yere düştü kalıcı boynuna dayadım
"Sana demiştim hiç birşey bitmedi diye öleceksin Lidya"
Suratıma bakıp gülüyordu bacağımda acı hissediyorum ne olduğuna bakmak için eğildiğimde Lidya ellimden kılıcı çekip almıştı kılıcı boynuma dayadı
"Çok salaksın hemen sevinmemen gerektiğini öğrenememişsin bacağını hançerle ben yaraladım dikkatini dağıtmak için beni yanıltmadığın için teşekkür ederim ölüm vaktin geldi ecmel elveda"
Gözlerimi kapatmıştım galiba sona doğru yaklaşmıştım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
paralel evrende Aşk⚡❤⚡
Fantasy"Yokluğunda harabeydi gönülüm Kalbim sen diye atardı Şimdi sensiz sesiz kaldı atmıyor artık eskisi gibi yağmurda ansızın çıkan gökkuşağımdın dikeni batsada acıtmayan gülümdün sen benim nefesimdin Bedenime yokluğunun acısını ölümün soğuk nefesi gibi...
