Weerspiegeling [Onhold]

8. Lizz

Dat waren de raarste paar uren van mijn leven en ik heb al best veel rare uren in mijn leven gehad. Het leek als of ik een kleuter aan het uit leggen was hoe je moet rekenen: je verteld iemand allemaal dingen die zij niet begrijpt en die voor jou de normaalste zaak van de wereld zijn. Ik sta nu voor de deur van Stephanies "kamer" en ik sta hier al een minuut. na dat ik nog meer tijd heb verspilt met staan en denken loop ik naar het lab. Ik zie Pascal staan en geef het bloed aan hem.

Als ik de volgende dag op mijn kamer op mijn bureaustoel zit wordt er op mijn deur geklopt 'Als ik je mag, kom binnen. als ik je niet mag blijf dan maar buiten staan. ' de deur gaat open maar hij blijft op een kier staan 'Mag je me?' hoor ik Pascals kleinen stemmetje zeggen 'kom maar binnen.' zeg ik met een zucht om hem te laten weten dat hij bij geen van de twee groepen hoord. Hij komt binnen en ik kom rijdend op mijn bureaustoel naar hem toe 'Wat is er?' vraag ik 'Moet er iets aan de hand zijn?' 'ja en beantwoord mijn vraag niet met een vraag dat is heel verwarrend.' 'De test resultaten zijn bijzonder snel voor uit gegaan wat betekend dat onze proef voorbij is.' zij hij zo blij als een kind die net nieuw speelgoed heeft gehad 'Sorry maar mijn IQ is niet 100.' 'De-test- is-voorbij-je-hoef-geen-bloed-meer-af-te-nemen.' zij hij terwijl hij alle woorden heel langzaam en duidelijk uitsprak'Je-hoef-niet-alle-woorden-zo-uit-te-spreken.' 'sorry. o trouwens mevrouw Grand vroeg of je deze raporten met de rest van de leiding wou bespreken als je klaar was.' grand is Charlottes achternaam 'Waarom zou Charlotte dit willen bespreken het is dood saai.''weet ik ook niet maar ik ben niet degene die het moet aan horen.' zij hij met een beetje blijdschap in zijn stem. 'Ugh wens me geluk.'zij ik toen zag ik de klok 'ik moet gaan naar de bespreking van de lijders, doei.' zonder om te kijken ren ik naar de vergaderzaal.

Als ik bij de vergader zaal aan kom ben ik er als één van de eerste, dat nog een keer een verandering met te laat komen. Als de vergadering eindelijk begint staat Charlotte op 'Ik had vernomen dat onze leider leger en wapens het raport heeft van proef 238.' iedereen keek me verwachtingsvol aan en ik had geen idee wat proef 238 was toen zag ik het raport waar blijk baar zonder dat ik het gemerkt had met dik gedrukte letters opstond "PROEF 238" ik was niet echt de slimste vandaag 'Hier zijn de papieren.' zei ik en ik legde ze op tafel zonder dat iemand anders het zag kwam er een diepe frons op Charlottes voor hoofd die: zei wat geweldig ze heeft ze wil je nu een chocolade taart of zo? om eerlijk te zijn wou ik hard op zeggen ja ik wil een chocolade taart maar hoe veel ik er ook van hield dat oude vrouwtje te treiteren ik was niet zo gemeen. 'Waarom is er maar 1 exemplaar.' 'ik had niet genoeg tijd oké als je een kopie wil aan het eind van de gang staat een kopieëraparaat.' Charlotte staat plechtig op 'oké dan rond ik hier bij de vergadering af' dit is nog een rede dat ik Charlotte haat ze is bazig misschien moet ik een lijstje maken met redenen dat ik Charlotte haat.

1. Ze is eritand
2. Ze verbeterd me vaak
3. Ze is bazig
4. Ze is Charlotte

Zo zou het er dan ongeveer uit zien. Langzamerhand verlaat iedereen de vergaderzaal ik wil net gaan als iemand zijn hand op mijn schouder lecht. Ik kijk op en zie iemand waar van ik de naam niet weet maar ik heb hem gezien in het lab 'Ik zou graag iets met je willen bespreken.' 'Oke waar gaat het over. ' 'Missie 05-22.' ik kijk de man aan missie 05-22 is een opdracht waar bij iemand de bovengrondse gaat onderzoeken door middel van er te gaan leven. 'Wat is daar mee?' 'Ik vind dat we het moeten activeren. '
-een nieuw hoofdstuk. -