FLORANTE AT LAURA SCRIPT

Scene 9

Scene 9: Muli, sa Isang Madilim na Gubat

Narrator: Inilabas na ng piitan si Florante at idinala na siya sa madilim na gubat at iginapos sa puno ng higera. At si Florante ay iniwan sa gubat.

Florante: Diyos ko, anong uri ng kalupitan ang parusang ito!

Narrator: Parang nakikiramay ang kapaligiran sa kanya. Mistula itong libingan na ang tanging maririnig ay huni ng ibon at mumunting hayop. Isa man ay walang makadadamay sa kanya. Ang kanyang ama ay wala na, si Menandro ay walang kaalam alam na naiwan sa Etolya at si Laura ay nasa kapangyarihan ng malupit na Konde.

Florante: Laura, o aking Laura! Malupit sa atin ang kapalaran. Sa pook na ito'y wala akong makitang pag-asa.

Narrator: Lumipas ang magdamag na di halos namalayan ni Florante. Isang pikit man ay di makatulog. Sa kabila ng nanghihinang katawan ay pinipilit paring makatakas subalit wala siyang magawa. Samantala sa kabilang panig isang girero ang ....

Aladin: Napakadilim ng gubat na ito. Dito muna ako magpapalipas ng pagod.

*lions are attacking Florante*

Florante: Saklolo!

Aladin: Sino kaya iyon? Humuhingi ng tulong. Sandali lang.... nasapanganib siya.

*Aladin kills the lions*

Florante: Si-sino ka? Ang kasuotan mo'y nagpapahiwatig ng Moro!

Aladin: Huwag kang matakot ligtas ka na sa panganib. Oo, isa nga akong Moro na kaaway ng iyong lahi, subalit ngunit sa pagkakataong ito'y tao rin ako na may puso at damdamin.

Florante: Maraming salamat sa pagligtas mo sa akin.

Aladin: Walang anuman iyon. Mapanganib ang pook na ito, humanap tayo na ligtas na pook. Kaibigan may natira pa akong pagkain. Heto kumain ka na. Alam kung gutom na gutom kana.

Florante: Salamat sa pagkain.

Narrator: Naging palagay ang loob ni Florante sa Girerong Moro. Naubos niya ang tinapay at nakatulog.

Aladin: Huwag kang mag alala kaibigan, babantayan kita magdamag!

Narrator: Sa pangambang baka masila ng mabangis na hayop binantayan ng Moro si Florante hanggang ito'y magising.

Florante: Hindi ka natulog? Kay buti mo, hindi ko malaman kung paano kita pasalamatan.

Aladin: Kaibigan, maaari mo bang sabihin sa akin kung bakit nagkaganito ka?

Florante: Kaibigan ang pangalan ko ay Florante, makinig ka sa isasalaysay ko ang aking buhay mula sa kamusmusan.

Narrator: Isinalaysay ni Florante, ang kanyang buhay, mula pagkabata hanggang lumaki, ang mga nangyari sa kanya, at kung paano siya nakapunta sa gubat.

Florante: At sa tuwing maaalala ko si Laura ay halos mawalan ako ng diwa.

Aladin: Masalimuot pala ang pinagdaanan ng iyong buhay, Florante.

Florante: At sa maraming digmaan sinuungan ko'y isa na si Heneral Osmalik sa aking nagapi, na ayon sa balita ay siyang pangalawa sa tapang ni Aladin!

Aladin: Huwag kang maniwala sa mga balita, sakaling totoo man ay maraming dagdag.

Florante: At ayon pa nga sa balita ay walang kasing bangis si Aladin.

Aladin: Yayamang natalos ko ang iyong buhay, pakinggan mo naman ang aking kapalaran.

Florante: Ikaliligaya kong mabatid kaibigan.

Aladin: Florante, ang Aladin na iyong binabanggit na bantog sa persiya ay.... ako.