Brent moved out. Nag-away pa kami. Nagsira pa sya ng gamit. Parang nung una lang. But this time, baliktad na. Ako na yung umayaw...
Hindi matanggap ng ego nya na ako ang nakipag-break sa kanya. Pero hindi ko hinayaan ang sarili ko na maawa sa kanya at bawiin yung sinabi ko.
Hindi rin ako umiyak.
I guess I was relieved to let him go... finally.
--
Pero si Kent? Wala pa rin akong balita. Nga pala.. friends na ulet kami nina Ree. Mas naging close pa nga kaming tatlo nung nawala si Brent sa buhay ko eh. Parang sya lang yung panggulo sa buhay ko.. ngayon ko lang narealize. Ang tanga ko pala talaga...
Ngayon nga pala, gagala daw kaming tatlo. Halos araw-araw na nga kaming gumagala eh. Intayan daw dito sa park sa may fountain. Kanina pa nga ako dito weh.. ang tagal naman nila..
"Hey.. wanna dance?"
I heard a familiar voice say.
May shadow na humarang sa 'kin mula sa sikat ng araw. At may kamay din na nakalahad..
I looked up.
He has perfect teeth and lips that girls would be dying to kiss.
Eyes that you could drown into.
Face that you would love to see every morning beside you.
And smile that would truly melt your heart.
My vision became a blur... and I realized that it's just my tears that are causing that effect. Umiiyak na pala ako...
He pulled me up into his arms in a tight embrace.
I missed this...
His arms.
His warm hug.
His smell.
His heartbeat.
Namiss ko yung taong tumulong sa 'king makausad. Namiss ko yung taong nagmahal sa 'kin ng walang hinihinging ano mang kapalit.
"Namiss kita..." I said in a croaky voice. Talagang umiiyak na naman ako...
He kissed the top of my head.
"Miss na miss na miss na rin kita..." Sabi nya. My heart beated faster... almost to the point na parang sasabog na sya sa sobrang saya.
"Bakit ngayon ka lang nagpakita?" I asked in a muffled tone. Nakasubsob kase ako sa dibdib nya.
"Ngayon ka lang kase natauhan eh.." Natatawa nyang sabi.
I looked up to his smiling face. "Adik ka."
"Mas adik ka. Binalikan mo pa talaga sya eh..."
I pouted. "Ikaw kase!"
He kissed me.
"May sinasabi ka?" Nakangiti nyang tanong.
Napangiti ako. "Wala.. sabi ko isa pa."
He obliged and kissed me again...
Haaay... I feel like I'm floating on air...
Naputol lang ang pangangarap ko ng biglang tumunog ang phone ko. Wala palang Kent na dumating. Taeng yan... nananaginip na 'ko ng gising.. Haaay..
"Hello?"
"Mira? San ka?"
Nagpahid ako ng luha. "Nandito sa may fountain. Ikaw?"
"Malapit na. Nadyan na ba si Ree?"
"Wala pa eh—wait." Tiningnan ko yung phone ko. May incoming call. Si Ree naman. "Tumatawag si Ree. Wait. Sagutin ko lang."
Ini-on-hold ko si Denise. Saka ko sinagot yung tawag ni Ree.
"Hello Ree? Asan ka na?"
"Nandito na. San ka?"
"Sa may fountain." Tamo 'tong mga 'to. Usapan namin di alam?
"Ah.. sige kita na kita. Bye."
Pinatay ko na yung phone ko. I sighed. Akala ko talaga totoo na yung kanina.. Sayang...
"Mira!" Nakangiting bati ni Ree.
I smiled a little. Saka tumayo para yakapin sya.
"Kanina ka pa?" Tanong nya.
I rolled my eyes. "Aba oo. As usual late na naman kayo. Haynaku.."
"Bumabawi lang kami noh! Dati nga nung inaaya ka namin, hindi ka sumasama eh..."
"Sus. Nanisi pa!"
"Mira! Ree!"
"Denise!"
Nag-group hug kaming tatlo. Sweet namin noh? Hehe.. parang hindi madalas magkita eh.
"Umiyak ka ba?" Kunot-noong tanong ni Ree habang ini-examine ang mukha ko.
"Huh? Oo nga noh.." Sabi naman ni Denise na para bang saka lang napansin yung mukha ko.
Umiling ako.
"Weh.. eh ba't ang pula ng mata mo?"
"Napuwing ako." Pagdadahilan ko. Mahangin naman eh. Understood na kung mapuwing. Kaso hindi naman talaga ako napuwing eh. Nagising lang ako sa isang magandang panaginip.
"Si Brent na naman ba?" Concerned na tanong ni Denise. "Nanghihinayang ka na naman at nakipag-break ka?"
Umiling ako. Hindi si Brent...
"Eh sino?" Ree asked.
Tinaasan ko sila ng kilay. "Ba't ba ayaw nyong maniwalang napuwing ako?"
"Sus.. isa lang namang tao ang iniiyakan mo eh."
Isa lang ba talaga?
Aba bago 'to ah... isa nga lang tao ang iniyakan ko pero ibang tao na. Hindi na si Brent, si Kent na. Kakayanin pa kaya ng puso kong magmove on na naman? Parang kaka-repair pa lang, nasira na naman... haay.. durog na ata eh.. -_-
"Mira?"
"H-Ha?"
Dumadami na ang worry lines ng mga kaibigan ko dahil sa 'kin. Haay...
"Are you okay?"
"Yeah... sa'n tayo?"
"Sure ka?"
"Oo nga. Ano ba naman kayo? Tara na!"
Umuna na 'kong maglakad. Asar kase.. umaalpas na naman yung mga luha ko...
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
