Sıkkınlıkla Savaşın ağzıma sokmaya çalıştığı iğrenç karışıma baktım ve burnumu kıvırdım.
"Ya Savaş çek şu iğrenç şeyi kusucam birazdan!" dedim.
"Bunu yemelisin bi kaşık ye bari hadi zaten hastaneden erken çıktın! Evde dinlencem diye! Hadi dedim izin veriyim evdede rahat durmuyosun ki! Bi bu yana bi o yana yaramaz çocuklar gibi!... Hadi ye şunu!" dedi ağzıma kaşığı götürüp.
"Savaş çek ya şunu! İğrenç bu hem bu kokuyo ki!" dedim tiksinerek.
"Melisa eğer yemezsen 5 hafta evde durursun! Ki durmayacağını zannediyosan yanılıyosun paşa paşa durusun beni deli etme ve artık ye şunu!" dedi Savaş.
Gözlerimi kısarak ona baktım.
Uyuz ya!
5 hafta evde kalmak!
Of allahım yemek zorundayım galiba!
Gözlerimi kapattım ve yüzümü buruşturdum.
Savaş kaşıkla yedirdiği zaman yüzüm limon yiyince nasıl olduysa onun gibi olmuştu.
"Iyyyk bune yaa! Kusucam şimdi!" dedim.
"Ohhh yarasın benim Meleğime" deyip burnumu öptü ve mutfağa gitti hızlıca.
Çok tatlıydı bu adam yaf!
Sonra tekrar geldi.
"Hadi bakalım koca bebeğim uyu biraz sonra iyileş.... Hadi sana ödül vereyim eğer iyileşirsen ilk önce lunaparka sonra da Sinemaya ne dersin?" deyip elini uzattı ve göz kırptı.
Şuan resmen gözlerim araba farı gibi parladı.
"Ne diycem tabikisi EVET derim" dedim heyecanla.
Savaş bu halime güldü.
"Hadi kay yana ve şu kaslı kollarımda uyu bebeğim" dedi egolu bay
Yana kaydım.
Ve oda yattınca göğsüne yattım.
Kollarını bana sardı.
Ah bu kokuyu hiç bir şeyle deyişemezdim.
Gözlerim yavaş yavaş kendini uykuya bıraktı...
Akşam:21.50
Uyandığımda oda karanlıktı.
Hava kararmıştı,saat kaçtı ki?
Telefonumu alıp baktığımda 21.50'ydi...
Savaş hala bana sarılı uyuyodu...
"Savaş" dedim.
"Efindim meliğim" dedi tuhaf bir sesle.
"Gece olmuş nerdeyse hadi kalk" dedim.
"Boş ver uyuyalım" deyip daha çok sarıldı.
"Savaş ne uyuması bu minnoş miden aç benim aç hemde hayvan gibi" dedim.
Tek gözünü açtı ve bana baktı.
Sonra kendine gelip,iki gözünü.
" o zaman bu minik meleğin karnını doyuralım"dedi.
Sonra kalkıp,ışıkları yaktı.
Beni kucağına aldı.
Küçük çocuk gibi.
Bacaklarımı beline sarmaladım.
Ellerimi omzuna,kafamda omzuna koydum.
Savaş bu halime guldu.
"Küçük çocuk gibisin ve bu özelliğini seviyorum güzelim" dedi.
Ama harbinden üstümde beyaz ve pembe,mor,mavi,yeşil,sarı ne renk varsa tek boynuzlu küçük atlı pijamlarım vardı.
YOU ARE READING
Bay Psikopat
Teen Fiction(BAY PSİKOPAT HİKAYESİNİN DEVAMIDIR) Ön Bilgilendirme Eğer ki ilk bu kitapla karşılaştıysan @yldzmujgan hesabına girip hikayeyi okuyup buradan devam edebilirsin 14 yaşında yazdığım bu hikaye ilk kitabında ufak bir yazım hatası yüzden ismi Bay Piskop...
