Ruh Çağırma

162 10 4
                                    

Multi:Yağmur Kaya

"Ne bakıyosun öyle Yağmur!"dedi Merve

"Yoooo sen gerçek değilsin!"dedim

"Hadi hazırlan bir cafeye gidip,oturup konuşalım"dedi

"Git başımdan hayal misin nesin!"dedim korkuyla

Merve yanıma geldi ve beni sarstı

"Saçmalama Yağmur ölmedim işte yaşıyorum!"dedi sinirle

"Ama olamaz ki senn"dedim ve ayağa kalktım. Merveye sıkıca sarıldım "Sen yaşıyosunn"dedim heyecanla

Hayatımda ilk defa bu kadar mutlu olmuştum.

"Şu haline bak mafolmuşsun git bi kendine gel sonra bir yere oturup konuşalım"dedi

"Tamam...eee o zaman ben gidip hazırlanayım"dedim ve dolabımdan rastgele pantolon ve bluz alıp banyoya girdim. Dar paça buz mavisi kotumu giydim. Dizleri hafif yırtıktı üzerime beyaz badimi giyip,içine soktum. Kemerimide taktıktan sonra saçlarımı taradım ve tepeden sıkıca at kuyruğu yaptım. Göz altlarıma kapatıcı sürdüm. Salaş kot ceketimi giydim ve banyodan çıktım. Beyaz spor ayakkabılarımıda giydikten sonra "Hazırım hadi çıkalım"dedim

"Tamam"dedi Merve ve çıktık,Mervenin arabasına bindiğimizde,Merve siyah peruğunu ve gözlüğünü taktı"Neden böyle bir şey yaptın?"dedim

"Alaz'ın akıllanması gerekiyordu"dedi soğukça

"Merve 2 senedir ortalıkta yoksun. Hadi ben neyse vicdan azabından böyle oldum peki ya Alaz,Melisa,Masal,Öykü,Eylül Savaşlar,onlarıda mı düşünmedin?"dedim

"Sen işime karışma!"dedi

"Onlar seni affetmeyecek karşılarına çıktığında! Niye bukadar bekledin!"dedim

"Çünkü cesaret edemedim duydun cesaret edemedim! Alaz çok kötü yıkıldı bu kadarını tahmin edemiyordum"dedi

"Ah Merve ne yapacaksın şimdi?"dedim

"Bilmiyorum Alaz'ın özleminden bende beter hale geldim. Karşılarına çıksam beni affetmeyecekler!"dedi çaresizce

"Birinin sevdiği kızsın birinin kardeşi.Tabi affetmezler!"dedim

"Sus sende! Hepsi senin yüzünden kendine hakim olamayıp,öpmeseydin Alaz'ı!"dedi sinirle

"Sonuçta zorla öptüm,o isteyerek öpmedi bu yaptığın çok çocukçaydı!"dedim

"Seni ilgilendirmez! Bana bak ben en kısa zamanda karşılarına çıkıcam sen o süre boyunca herhangi birine gidip,bir şeyler dersen benim ölüm oyunu mu senin üzerinde gerçekçi hale getiririm duydun mu?!"dedi tehtidkar sesle

"Demezdimde zaten bir daha size karışmıycam ne haliniz varsa görün!"dedim

"Afferim"dedi sonunda kafeye gelmiştik. Oturduk ve iki kahve söyledik

"Nasıl bu kadar gerçekçi bir oyun sürdürdün?"dedim

"Yurt dışındaki arkadaşlarım sayesinde onlar olmadan asla böyle bir şey yapamazdım,tabi doktorlara bir teklif sundum. Paranın kokusunu alınca,kabul ettiler.Herşeyden hazırdı,yoğun bakımda yatmak çok kötüydü.Ha bide ölmemin gerçekçi olması için bedenimin soğuk olması için buz banyosu yaptım.O soğuğa katlandım.Beni yoğun bakımdan çıkartıklarında Alaz dudaklarıma kapandı ya ve sonra ağlayarak konuşmaya başladı orda dedim naptım ben?! Ama iş işten geçmişti...  Aslında Alaz o an sarıldığında kalp atışlarımı farketmedi,o benin için şanstı.Kefene ise benim boylarımda,kilomda sahipsiz bir ceset koyuldu,herşey şanstı. Ve bir gün Alazların evine hizmetçi kılığında girdim.Odasının kapısını çaldım. Ses gelmeyince içeri girdim.Uyuyodu ve uykusunda konuşuyordu.Kendimi tutamadım ve onla konuşmaya başladım ve eline bir not bırakıp,odadan çıktım. Oda rüya sandı,şimdi napıçağımı bilmiyorum. Alaz çok acı çekti. Mezarda çok ağladı. Doğum gününde bende vardım. Yine kılık değiştirdim.Liseden zannedip,farketmediler bile benim olduğumu.Alazın doğum günününde herşey benim üzerime kurulmuştu. Birde Melisa var o zaten bana çok kırılır,oda çok kötü yıkıldı. Yaptığıma o kadar pişman oldum ki. Onlara bunu yapmaya hakkım yoktu.İnan Yağmur çok çaresizim"dedi ve derin nefes aldı

Bay PsikopatWhere stories live. Discover now