Hoofdstuk 2 - Voor de rest van je leven

45 0 0
                                    

De hele les kon ze alleen maar aan Daemon denken. Was vanavond nou een date? Ze zuchtte. Volgden ze maar elke les samen. Jammer genoeg kon dat niet, aangezien ze met haar studie Nederlands erbij maar de helft van de lessen met Daemon bij kon wonen.

Die middag zat ze alleen thuis. Zoals altijd alleen, haar vader reisde immers veel voor zijn werk en haar moeder hoefde maar af en toe te werken, waardoor zij – elke keer dat ze vrij was – meeging. Nu zaten ze bijvoorbeeld een weekje in Brussel, vorige maand waren ze twee keer zo lang naar Praag geweest. Ze kon goed voor zichzelf zorgen, maar soms miste ze haar ouders wel eens. Bijvoorbeeld als ze niet bij een belangrijke diploma-uitreiking aanwezig konden zijn – waar ze gelukkig zo nu en dan toch hun reisschema op aanpasten – of gewoon als ze moe thuis kwam en het liefst gezellig een kopje thee met haar moeder wilde drinken. Maar ach, ze moest niet zeuren. Ze stond van de grote, comfortabele sofa op en liep de brede trap op, naar haar – ook niet zo kleine – kamer. Daar pakte ze een leuk jurkje, dat ze speciaal voor dit soort gelegenheden gekocht had. Het was een zwarte 'little black dress' met een bordeauxrode strik. Daaronder trok ze haar zwarte stiletto's aan, die ze vervolgens weer uitdeed na in de spiegel te hebben gekeken. Het ging haar er meer om dat ze wist hoe de combinatie eruitzag, nu wilde ze eerst even douchen.

Die avond, opgetut en wel, kreeg ze een sms'je met het adres van de kroeg waar ze af zouden spreken. 'In case you forget ;),' had haar date erbij gezet, met de enige echte knipoogsmilie en al. Ze voelde zich warm worden van binnen, ze verheugde zich dan ook echt op de avond.

Ze zette haar fiets neer bij kroeg 'KNALLUH MAAR', die met grote neon-kleurige letters enorm opviel, voor het geval dat mensen zoals zij het adres waren vergeten. Ze herinnerde zich nog dat ze vroeger wel eens met haar moeder erlangs was gelopen. Haar moeder had het een afkeurende blik toegeworpen, waardoor ze had verwacht dat het niks zou zijn. Toch was het, tegen deze verwachting in, juist heel gezellig van binnen. Er hing een vrolijke sfeer, en ze was meteen in haar beste humeur toen ze Daemon zag, in een wijd shirt en een kapotte spijkerbroek. Ze zag dat hij iets met zijn haar had gedaan. Iets wat haar behoorlijk beviel. Sterker nog, ze vond hem helemáál geweldig. Het was zelfs zo erg, dat het ooit zo verantwoordelijke meisje in haar even wegviel en het leeftijdsverschil haar niets meer uitmaakte. Ze ging ervoor, vanavond moest ze zijn hart zien te veroveren...

ZonsondergangWhere stories live. Discover now