De volgende ochtend stond Chayenne vermoeid op. Het eerste - naast Daemon natuurlijk – waar ze aan dacht was het examen. Als ze dat maar zou halen! Ze schoot al in de stress bij het idee alleen al en de gevolgen van het niet halen van dit examen leken plotseling een stuk groter dan ze de voorgaande avond hadden geleken. Misschien moest ze maar even een dagje thuisblijven. Dit deed ze liever niet, ze wilde immers zo snel mogelijk een baan. Toch voelde ze deze drang vandaag wel. Ze belde af en liet zich weer in haar bed vallen.
's Middags werd ze wakker van een rinkelend geluid. Het duurde even voor ze zich realiseerde wat het voor een geluid was: de bel ging. Straks waren het haar ouders, schoot meteen door haar hoofd. Dat leek haar erg onwaarschijnlijk, omdat ze nog nooit eerder dan afgesproken thuis waren gekomen. Ze belden juist regelmatig om te zeggen dat ze een paar daagjes langer weg zouden blijven. Ze liep naar de deur, het marmer in de gang koud onder haar blote voeten voelend. Ze draaide de deurknop om en er ging een golf van opwinding door haar lichaam heen toen ze zag wie er in de deuropening stond.
Ze zag een breed grijnzende Daemon staan, die haar van top tot teen, met zijn blik vooral vestigend op bepaalde plekken, in zich opnam. Ondanks een golf van opluchting die door haar heen ging, schaamde ze zich kapot, ook al leek ze hem er een plezier mee te doen. Het was pas net een beetje duidelijk dat ze elkaar leuk vonden en daar stond ze dan in haar pyjama; een te klein donkerpaars kanten jurkje dat net toe over haar billen heen viel. 'Hey,' zei ze, en ze voelde de schaamte door zich heen trekken. Ze hoopte van harte dat haar hoofd niet rood geworden was. 'Hey sexy,' zei hij terug, 'Hoe gaat het met je? Ik hoorde dat je ziek was.' hij klonk lichtelijk bezorgd. 'Ach, beetje moe...' mompelde Chayenne.
Hij lachte, en, na haar een kus te hebben gegeven, vroeg of hij even binnen mocht komen. 'Ik moest je bijpraten over alles wat je hebt gemist – naast het examen dan.' 'Kom binnen,' zei ze. 'lief van je, dat je dat wil doen.' Even keken ze elkaar aan, tot ze samen naar de woonkamer liepen en op de bank neerploften. 'Wow,' zei hij toen hij het huis zag. 'Is dit je eigen huis, of...' 'Nee, nee!' zei ze snel. 'Ik bedoel... ehm...' ze viel even stil. 'Je woont nog bij je ouders.' concludeerde hij hieruit. 'Nee, ja, ehm... Ja.' Ze keken elkaar aan en even dacht Chayenne dat hij zwaar afgeknapt zou zijn. Toen begon hij te lachen. 'Joh, dat maakt toch niks uit!' Weer keken ze elkaar aan, en weer zoenden ze elkaar.
Uren waren voorbijgegaan en de avond viel. 'Waar zijn je ouders eigenlijk?' vroeg Daemon. 'Brussel.' Ze bedoelde het niet zo kortaf als het had geklonken, al praatte ze er niet graag over. 'Aha,' zei hij. 'voor hoe lang?' 'Ehm... Ze gingen een weekje en dinsdag komen ze terug.' 'Over 4 dagen dus.' Ze knikte. 'Wil je blijven eten trouwens?' 'Lekker,' antwoordde hij. 'Het is niet veel bijzonders hoor, ik was van plan pizza te bestellen. Als jij dat ook wil, dan.' 'Goedgekeurd!' Ze keken elkaar lachend in de ogen en Chayenne pakte de telefoon. 'Even bellen, hoor. Welke pizza wil jij?' ze maakten hun keuze en bestelden, om vervolgens weer terug op de bank neer te ploffen en in een zoensessie te belanden.
