Isa ang Merton Academy sa mga kilalang paaralan sa buong Pilipinas. Karamihan sa mga nag-aaral dito ay mga kabataang may talento pagdating sa akademiko at mga laro. Ngunit may isang klase sa loob ng Merton Academy ang tinitingala ng lahat ng estudya...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Oh ba't ganyan ang hitsura mo? Para kang pinagsukluban diyan ng langit at lupa?" Tanong ni mama na kasalukuyang nagsasampay.
Bumuntong hininga ako. Kapag nai-imagine ko talaga yung mga sinagot ko sa exam ay nawawalan na ako ng pag-asa. 80% yata nung laman nung exam ko ay ipinagpasa-Diyos ko na lang. Wala nga akong siguradong sagot.
"Alam mo, ma, feeling ko dapat na 'kong maghanap ng ibang school na papasukan." Sabi ko kay mama. "Punta tayong UST, UP, La Salle, AU para mag-exam o kaya naman, i-enroll mo na lang ako sa public."
"Ano bang pinagsasabi mo riyang bata ka? Kanina lang bago ka umalis ay ang sigla-sigla mo. Tapos ngayon ay aarte-arte ka riyan?" Tanong ni mama.
"'Ma, ang imposible masagutan nung exam nila. Exam yata 'yon para maging isang panginoon eh! Ang hirap!" Reklamo ko.
Bumuntong hininga si mama. "Hintayin mo muna yung result, kung bumagsak ka, maghahanap tayo ng ibang school diyan." Mabuti na lang talaga ay sobra-sobra ang suporta sa akin ni mama. Instead na pagalitan ay pinagaan niya na lang ang loob ko.
Pagkapasok ko sa bahay ay iniiwasan ko talagang Makita ang hinayupak kong kapatid. "Hoy! Ate kong bobo, anong napala mo?" Sigaw ni Jason at may ngisi pa sa mukha ng mokong, sarap hampasin ng martilyo ang ngipin eh.
"Hoy kapatid kong bobo rin naman! Wala kang pakialam. 'Wag mo nga akong kausapin muna," sabi ko at dire-diretsong umakyat sa kwarto upang maiwasang ang matindi-tinding pang-aasar ng kapatid ko. Kapag nang-asar talaga nang matindi 'tong mokong na 'to ay umaabot talaga sa point na napapaiyak ako.
Iginugol ko ang sumunod na linggo sa paghahanap ng school na maaaring pasukan. Pero sa totoo lang, wala akong ibang school na magustuhan dahil pangarap ko talagang makapasok sa Merton Academy. Iyon ang dream school ko bata pa lamang.
Kaso nga lang, mukhang tanging ang matatalinong mga tao nga lang ang maaaring makapasok sa paaralang iyon. You need to excel in a specific field bago ka nila matanggap. Eh ako, saan ako magaling? Magaling ako mag-marathon ng Kdramas, 24 hours. Kaya kong tumapos ng isang season ng anime in just a day. Kaya kong makatapos ng dalawang novels sa wattpad sa isang araw. Talent naman 'yon, 'diba?
Araw ng lunes, ngayong rin ipo-post sa Merton Academy kung sino-sino ang mga pumasa. Tamad na tamad ako gumalaw dahil sa kalungkutan. "Jamie, hindi ka ba pupunta sa Merton Academy ngayon? 'Diba ngayon nila ipo-post sa school nila yung mga pumasa?" tanong ni mama sa akin.
"Para saan pa, 'ma? Parang 100% naman ang chance na hindi ako makakapasok sa paaralang iyon, eh." Pagmamaktol ko. Itinalukbong ko ang kumot sa akin, hihiga lang ako rito sa kama maghapon at hihintaying matapos ang araw. Mukhang kinakailangan ko na nga talagang mag-apply sa ibang school.
Nagulat ako nung biglang hatakin ni mama ang kumot. "Bumangon ka riyang bata ka, tingnan mo na ang resulta doon. Malay mo naman pumasa ka, wala ka kasing bilib sa sarili mo, eh," Sabi ni mama sa akin. "Tingnan mo muna ang resulta. Kapag bagsak, marami pa namang school ang pwedeng pag-apply-an."
