ჩემზე გაიმარჯვე..🔞

მე და ის არ არსებობს

-ეხლა რას ვაკეთებ? სარკის წინ ვიჯექი და პატარა ფორმის კრემს თვალის ქვემოთ ვისმევდი.
-უნდა მაკიაჟი გავიკეთო და მერე ალბათ სამსახურში მოვალ! ხმადაბლა ვუთხარი მიცუკოს და სარკეში წითელი ტუჩსაცხი შევისწორე.
- დღეს მთელი დღეა ჯეონი აქაა, ამიტომ ისე არ ჩაიცვა რომ გეჩხუბოს..
-ჯეონი მანდაა? ჩავიღიმე და თითი ტუჩთან გავაჩერე.
-მერე რა? დროზე სამსახურში! ხმადაბლა მითხრა და ზარი დაასრულა.
-ჯეონი..ჯეონი.. ხმადაბლა ვლაპარაკობდი და თან ტონალურს ჩაშავებულ თვალებზე ვისმევდი რომ როგორმე ეს საშინელება დამემალა ჩემს სახეზე
ჯეონი მიზიდავდა.. ოღონდ არა როგორც მამაკაცი ქალს იზიდავს ხოლმე.
ეს უფრო განსხვავებული რაღაც იყო, სხვა გრძნობა მქონდა სხეულში როცა მას ვიხსენებდი.
ყოველი სიტყვა მახსოვდა რაც მითხრა, ან როგორ მითხრა რა ტონალობით.
არ შემიძლია მასზე არ ვიფიქრო..
სკამიდან ნელა წამოვდექი , ჯინსის დახეული შარვალი მაღლა ავიწიე და ამოღებული მოკლე მაისური დავურთე.
ჯინსის ქურთუკი ხელებში მოვიქცე და სახლიდან უხმაუროდ გავედი.
კიბეებზე ნელა ჩავირბინე, დრო კიდევ მქონდა ამიტომ ტაქსი არ გამიჩერებია, ფეხით გავლა გადავწყვიტე.
გზად ქურთუკი მოვიცვი და შავი ყურსასმენი ნელა გავირჭე ყურებში.
შავ მაღალ ბათინკებს ჰაეროვნად ვადგამდი ასფალტზე, სანამ გვერდით სიახლოვე არ ვიგრძენი, ცუდი სიახლოვე.
შევჩერდი..
გვერდით გავიხედე და ის ტიპი დავინახე, ღმერთო სახელი არ მახსოვს, ღმერთო!
ნომერს მთხოვდა, მე კი მისი სახელი დამავიწყდა.
-ვიღაც ძალიან გაფანტულია! ხმადაბლა მითხრა და საყვარლად გამიღიმა.
-სამსახურის ბრალია!  გავუღიმე და ენა კბილებზე გადავატარე იმის შესამოწმებლად ზედ ტუჩსაცხი ხომ არ შემრჩენოდა.
-სხვათაშორის ერთი ლოკაცია გვაქვს! რამდენიმე წამში მითხრა და ჩემგან ღიმილიც მიიღო საჩუქრად.
-ძალიან კარგი, დიდი ხანია აღარ გამოჩენილხარ..
-მოგენატრე თუ.. ჩაილაპარაკა ხმადაბლა და ჩემს აწითლებულ სახეს დააკვირდა.
-ამმმმ.. დამაგვიანდება ნაბიჯებს თუ არ ავუსწრაფებ! ჩავიცინე და სულ რამდენიმე მეტრში მდგარ შენობას გავხედე რომელიც საშინლად მიყურებდა.
გოგოები უკვე გამოეჭიმათ..
მე და მიცუკომ კი წინა ღამეს დავასაფლავეთ ის საწყალი ახალგაზრდა.
მიცუკოს მონდომებით, მშობლებს შევატობინეთ მისი გარდაცვალების შესახებ.
დანარჩენი კი მათ გააკეთეს.
ვერ ვიტანდი აქაურობას, ვერც აქ მყოფი ხალხს და ზოგჯერ საკუთარ თავსაც, რადგან აქ მიწევს მუშაობა.
-საღამო მშვიდობისა ბატონო ცაიო! დიდ მცველს თავი დავუხარე, მან იქამდე გამიღო კარი სანამ ამას მე გავაკეთებდი.
-საღამო მშვიდობისა, დღეს ადრე მოსულხარ. სიცილით მითხრა და ურიგოდ შემიშვა კლუბში.
-სამსახური ასე მოითხოვს ალბათ.. ჩავიცინე და იმ ტიპს რბილად გავუღიმე.
ის რიგში დადგა, მე კი სამუშაოდ შევედი.
-მიცცცუკკო!!! შევვარდი დერეფანში და მიცუკოს ბარს რომელიც ჩემს წინ იყო დიდი ყურადღება არ მივაქციე ისე მოვეხვიე მას.
ერთადერთი კარგი, და ჩემთვის მნიშვნელოვანი ადამიანი ამ ადგილას მიცუკო იყო.
მოკლე დროში იმდენად დიდი ადგილი დაიკავა ჩემს ცხოვრებაში ვერც წარმოვიდგენდი.
თითქოს ადამიანია, რომელიც მინდა და მჭირდება რომ ჩემს გვერდით იყოს.
--ესე ადრე რატომ პრინცესა? გრძელი ხელები წელზე მომხვია და ნელა ჩაიღიმა.
-მინდა დაგეხმარო, თან ბიჭების პარტია მალე წავა და გვიან რომ მოვსულიყავი აუცილებლად დროში ვერ ჩავჯდებოდი.
-ბიჭების რიგი ჯერ ისევ აქაა.. ამიტომ ცოტა ხნით ჩემთან იყავი, მელაპარაკე! რომ დაიშლებიან სამუშაო მერეც გეყოფა.
გამიღიმა და სქელი შუშის ბოთლი ულამაზესად გადაატრიალა ხელებში.
-ჯჯჯეონი სადაა ისე? რამდენიმე წამში ვკითხე მან კი მხრები აიჩეჩა და წინ ნელა გაიხედა.
-აქ იყო, ვიღაც გოგოს ეზასავება რაც მოვიდა იმის მერე.. არ მესმის ამდენი ხანი სუნთქვა აღარ უჭირს? ჩაილაპარაკა და ერთ ერთ მომსახურეს დიდ მრგვალ შუშაზე სასმელი დაუწყო.
-ეზასავება? ჩავილაპარაკე და დაბლა ნელა დავხარე დამძიმებული თავი.
*რატო მეწყინა , ან რატომ ვეჭვიანობ თუ მესმოდეს*
-შენ რატომ დაღონდი ლამაზო? უცებ თავი ჩემსკენ მოატრიალა და ფართოდ გამიღიმა.
-არა არ დავღონდი, უბრალოდ დღესს.. ის ბიჭი ვნახე წინაზე რომ ნომერი მთხოვა და..
-რას აგედევნა ეგ კიდე! მანიაკი!
-არა არაფერია, უბრალოდ დღეს ნორმალურად მელაპარაკებოდა.
გავუღიმე მან კი ტუჩები აბზიკა და გამომხედა
- ვინმე თუ მოგწონს მასთან ეგრევე არ გაათავო კარგი?!
-გათავება რა შუაშია? და არც მომწონს უბრალოდ სიმპატია მაქვს..
-ეგ ერთი და იგივეა ჭკვიანო! ხმადაბლა მითხრა და შემდეგ მიმტანს განსხვავებული ჭიქებით დაულაგაა სასმელი.
-აი ჯეონიც! რამდენიმე წამში წარმოთქვა და ხელით წინა სავარძელზე მიჩვენა.
რომელიც ბარისკენ ზურგით იყო მიმართული.
და მართლაც, სანუკვარი ჯონქუქი ერთ გოგოს იმ დონეზე კოცნიდა რომ ლამისაა ჩაყლაპავდა.
ის საწყალი ახალგაზრდა კი მოკუნტული იჯდა მის კალთაზე და ცდილობდა ადგილის პოვნას, მაგრამ უშედეგოდ.
რამდენიმე წამში ჯონქუქმა გოგონას ხელი დაიჭირა და აიძულა მისი შარვლის ქვეშ შეეყო.
ვატყობდი როგორ არ უნდოდა მას ამის გაკეთება, მაგრამ როგორც მიცუკომ თქვა
" რასაც უფროსი იტყვის ის უნდა გაკეთდეს თორემ, აქაურობასაც  დედას მოუტყნავს და შენც ზედ მიგაყოლებს"
-საწყალი გოგო.. გავხედე მათ მაგიდას და ხმადაბლა ვთქვი.
-არა ნუ იცოდებ, მისი ნება იყო რომ ჯონქუქის დორბლი გაესინჯა.
-რას გულისხმობ? ნელა ჩავილაპარაკე და მის სახეს გავხედე.
-ხოოო, დღეს ჯონქუქი არაფრის კეთების ხასიათზე  იყო, რაც მოვიდა ან მუშაობს ან რაღაცას ეძებს.
მხრები აიჩეჩა და ჭიქა მოასუფთავა.
-რას ეძებს?
-არ ვიცი.. დილის ათი საათიდან აქააა. ვაკვირდებოდი, ახალ ფურცელს რომ გადაშლიდა ბარს თვალს მოავლებდა და გააგრძელებდა ისევ მუშაობს.
-საინტერესოა.. თავზე ხელები დავილაგე და მათ მაგიდას გავხედე თითს როგორ იწევდა ერთ ერთი მათგანი.
-ამმმ მიცუკო, ყველა დაკავებულია და შემიძლია რომ მათ მაგიდას მე მოვემსახურო! გავუღიმე და ქურთუკი მხრებიდან მოვიშორე.
-ღმერთო ერთ ადგილზე ვერ ჩერდები.. წადი მოემსახურე! გამიღიმა და ხელებში ჩემი სტიკერებით გაფორმებული დღიური მომცა.
ნაბიჯებს ძალიან ძნელად ვდგამდი, ძალიან ძნელად, არც მინდოდა იქ მისვლა მაგრამ თითქოს სხეული მეუბნებოდა რომ პირველი ნაბიჯები მე უნდა გადამედგა.
იქ არ მისულს უკვე მესმოდა ჯონქუქის ცივი და ვნებიანი ხმა როგორ საუბრობდა.
-ამას თუ დაივიწყებთ კარგი იქნება! ჩაიცინა და მეგობრებს ხმადაბლა უთხრა.
-გავიგე, გუშინ ის ოფიციანტი გოგონა..! სიცილი დაიწყო ყველამ მათ შორის ჯონქუქმაც და ხელები ზემოთ ასწია .
-არაფერი ყოფილა, ვაღიარებ! უბრალოდ ცოტა დავუმასაჟორე..
სიცილით თქვა,
მისი სიტყვის დამთავრება და ყველას სიცილი ერთი იყო იმ წამსს.
-ერთდღიანია რა! გააგრძელა უცებ ისევ და ამ სიტყვებმა უკვე მაგრძნობინა ის რაც აქამდე უნდა მეგრძნო.
იმედგაცრუება..
ტკივილიც..
უკან გავიხედე, და მოვემზადე წასასვლელად სანამ მივხვდი იმას თუ რატომ დავიწყე აქ მუშაობა.
იმისთვის რომ მომავალი მქონოდა და არა იმისთვის რომ ჯონქუქისთვის მეტირა. ტრაკშიც წასულა.
გონება ნელა გავისუფთავე და მათ მაგიდას გაღიმებული მივუახლოვდი.
სახე არ მიცვლია, ვიღიმოდი ყალბად და ვუყურებდი ყველას ჯონქუქის გარდა.
-ამმმმ.. ჩემი დანახვის დროს ყველა დაიბნა, ისე რომ ენები ჩაყლაპეს ნაბოზრებმა.
- რას ინებებთ? ნელა ვუთხარი და თეჰიონის სახეზე გავჩერდი რომელიც მხოლოდ აწეული წარბით მიყურებდა.
- შეგიძლია მარტინი მომიტანო? სიჩუმე თეჰიონმა ჩაახშო და ჩემს სახეს დააკვირდა.
-კი შემიძლია! სხვა? კიდევ ინებებთ რამეს?
ყველას გავხედე მხოლოდ ჯონქუქს არ ვაქცევდი ყურადღებას.
-მომშორდი! უცებ დაიღრიალა ჯონქუქმა და გოგონა სხეულიდან მოიშორა.
ამ საქციელმა არც იმოქმედა ჩემზე ისე გავაგრძელე საუბარი და ყველას დავაკვირდი.
- მეც მარტინი თუ არ შეწუხდებით.. გამიღიმა დიდტუჩებამ და ჯონქუქისკენ გაიხედა.
მისი სახის დაუნახველად ვგრძნობდი რომ ალი ედებოდა მაგრამ არ ვაპირებდი რომ მისკენ გამეხედა.
-პრობლემა არაა.. თუ სხვა არაფერი გინდათ, მაშინ წავალ! გავუღიმე და ნელა მივტრიალდი სანამ ჯონქუქის ხმამ არ გამაჩერა.
-მეირმედი, მინდა! მომაძახა , მე კი არც მივტრიალებულვარ მისკენ ისე ჩავიწერე და წინ უხმაუროდ წავედი.
მიცუკოს სასმელები ჩამოვუთვალე და იქვე დავჯექი რომ ჩამოსხმას დავლოდებოდი.
-მგონი კიდევ ვიღაცას სჭირდება მომსახურება! გავიღიმე და იმ ტიპს გავხედე, რომელიც შემოსვლამდე ჩემთან ერთად მოვიდა
-მიდი მოემსახურე თორემ გადმოგეკარკლა თვალები! მიცუკოს სახეს დავაკვირდი და იმ ბიჭისკენ გაგიჟებული გავეშურე.
-გამარჯობა კიდევ ერთხელ! გავუღიმე მან კი თავი თითებში მოიქცია და ჩემს სახეს დააკვირდა.
-ესეთი ლამაზი როგორ ხარ? ჩაილაპარაკა ბიჭმა  და ჩემი გაწითლებაც შეძლო მალევე.
-ღმერთო რა სირცხვილია! ლოყებზე ხელები დავილაგე და გაღიმებულ სახეზე ხელი ავიფარე.
- სტეიკი და რაიმე მაგარი სასმელი მომიტანე.. ფასს მნიშვნელობა არ აქვს! გამიღიმა და მენიუ გვერდით გადადო.
- თქვენი შეკვეთა მალევე იქნება! გავიღიმე და მენიუს ასაღებად რომ დავდე ხელი მისი თითები ვიგრძენი ჩემსაზე.
ჩემი გაყინული ხელი თავისაში მოიქცია და ნელა აკოცა.
"ამდენი ლამაზი ბიჭი, ამდენი რაღაც! რასა იქმნ, მკლააამ?"
-თუ ამ დღის ბოლომდე შენს ნომერს მომცემ, ამ კვირის ბოლოს ერთად სადმე წავიდეთ..
-ამმმმ.. ამოვიკნავლე და ჩავიღიმე სანამ ჯონქუქისკენ არ გამექცა თვალები.
ღმერთო მიყურებს, ის მიყურებს.
ჰალსტუხი დაბლა ჩამოიწია, და ფეხი ფეხზე გადაიდო.
მარჯვენა ხელის თითით ბიჭზე მიჩვენა, შემდეგ კი ცერა თითი ყელზე დაიდო და გვერდით ნელა გასწია.
თვალები ნელა გავაფართოვე, და ბიჭის ხელებიდან ჩემი აკანკალებული ხელები გამოვაძვრინე.
-შეკვეთას მალე მოგიტანთ..
თავი დავუხარე და მზარეულს შეკვეთა გადავეცი.
-ლიზ.. სასმელი მზადაა! შუშის მრგვალი ნივთით გამომიწოდა მიცუკომ სასმელი და ფრთხილად გამიღიმა.
-მივუტან... ძლივს ძლივობით ავიღე სასმელები და ძალიან დიდი ოთახის ბოლოში ძლივს ძლივობით მივედი.
დიდი "თეფში" მათ მაგიდაზე დავდე და სასმელის ჩამორიგება დავიწყე.
-თქვენი მარტინი..არც მივსულვარ გადავიწიე და თეჰიონს სასმელი ხელებში მივეცი.
-მადლობა..
ჩაიღიმა და თვალი უხამსად ჩამიკრა.
-ეს თქვენი! ახლა დიდტუჩებას მივეცი და მისგანაც დამსახურებული ღიმილი მივიღე.
მაგრამ არა თვალებში არამედ ამოყრილ მკერდზე ისე მიყურებდა თითქოს ყოველ მეორე გოგოს არ ჟიმავდეს ამ კლუბში.
-და თქვენი მეირმედი.. თავჩაღუნულმა დავუდე და მომრგვალო შუშა ხელში დავიჭირე, წასასვლელად მოვემზადე, ერთი ნაბიჭი გადავდგი და..
-მე მეირმედი არ შემიკვეთია! ნაცნობი ხმა ჩაისმა ყურებში უცებ,
შევჩერდი და ნელა გავიხედე ისე რომ შევეცადე ტუჩი არ ამომიღია და არ მეტირა.
-არა? ამოვიკნავლე და ჯიბიდან პატარა დღიური ამოვიღე.
*Jk-mairmad* და თვალი გადავავლე შეკვეთას იქ კი ყელაფერი სწორი იყო.
-კი მაგრამ შეკვეთაში.. დღიური უნდა მეჩვენებინა როცა ხელიდან გამოგლიჯა და ზედ შემოიხია.
ტუჩი მიკანკალებდა, ცოტაც და ბავშვივით ავტირდებოდი.
- შეკვეთის დედას შევეცი.. რასაც გეუბნები გონებაში უნდა ჩაიბეჭდო, და არა ამ ყლე ფურცელზე! თითებს მიტრიალებდა, წინ და თან იმხელაზე ყვიროდა მთელი კლუბი შემოიხვია თავზე.
-ჯონქუქ დაწყნარდი! წამოდგა თეჰიონი და მისი ხელი დაიჭირა რომელსაც ასე ცუდად ატრიალებდა ჩემს წინ.
-სასმელია უბრალოდ, ახალს ვერ მოგიტანს? ხმადაბლა უთხრა და ნელა შეეცადა მის ჩემგან მოშორებას.
-ერთხელ რომ შეეშლება ადამიანს არ უნდა შეარჩინო! თორემ გაიმეორებს მეორედ.. ხმამაღლა დამიყვირა, მე კი თავი ისევ დაბლა მქონდა ჩაღუნული, თვალის გასწორება არ შემეძლო.
-ღმერთო რა ამბავი ატყდა! წამოდგა ნაცნობი ტიპი მაგიდიდან.
-გოგონას ბრალი არაფერი არაა.. ხელი რბილად მომხვია და ნელა გამიღიმა
-ვიცოდი რომ ამ ბარის მეპატრონე იყავით, და მინდოდა რომ თქვენს საპატივსაცემოდ მეირმედის მძიმე სასმელი შემესვა.. მეც მეირმედი შევუკვეთე და თქვენს მიმტანსაც ვთხოვე რომ მეირმედი მოეტანა თქვენთვის.
არა გოგონა? ხელი მხარზე დამადო და ისევ თბილად გამიღიმა.
-დიახ ასე იყო.. რამდენიმე წუთში პასუხი რომ ამოვილუღლუღე, ჯონქუქისგან იმედგაცრუებული მზერა მივიღე და ცოტა შევშფოთდი კიდევაც.
თითქოს დაღონდა, ისეთი სახე ჰქონდა.
მაგრამ ბრაზი წაეკიდა მალევე, რა თქმა უნდა იტყუებოდა, და ამგვარი საქციელის გამო სიტყვას ვეღარ გადათქვამდა.
ყველამ გაოგნებული სახე მიიღო..
დანარჩენებმაც იცოდნენ რომ ჯონქუქმა ის სასმელი შეუკვეთა რომელზეც მედავებოდა, მაგრამ ამგვარი გამოსცა მოულოდნელი იყო.
არავის წარმოედგინა რომ მე ვინმე დამიცავდა.
-შენი დაპატიჟება ჩემს კლუბში რაში მჭირდება? საზიზღარი ტონით უთხრა, ბიჭმა კი მხრები აიჩეჩა და თავი ნელა დაუხარა.
-მხოლოდ მინდოდა პატივი მეცა თქვენთვის! გაიღიმა და ნელა დაუბრუნდა თავის მაგიდას, საიდანაც ხელი ასწია ისე რომ ვინმეს მომსახურება ითხოვა(მეორედ)
ფეხი რომ გადავდგი მასთან მისასვლელად, ჯონქუქის ხმადაბლა ნათქვამი გავიგე..
-15 წუთში ჩემს კაბინეტში დამხვდი! ნელა ჩაილაპარაკა და  უკან დაუბრუნდა თავის ადგილს.
-მადლობა.. ამოვიგმინე ხმადაბლა და იმ ბიჭის მაგიდასთან ძალაგამოცლილი დავდექი.
-ამ ნაბიჭვართან არ უნდა მუშაობდე! შეგიწირავს! ხმადაბლა მითხრა და ისიც კი შეამჩნია რომ თვალიდან პატარა ცრემლი ჩამომივიდა.
მაგრამ იქამდე მოვიწმინდე სანამ ტუჩეებამდე მივიდოდა.
სახე ძალიან შეეცვალა, მოიმანჭა და თავი აქეთ იქით გააქნია.
-დიდი ბოდიში.. თქვენი შეკვეთა აგვიანებს! წავალ შევამოწმებ. ცრემლი მოვიწმინდე და სანამ ნაბიჯი გადავდგი იქამდე ვიგრძენი მისი ხელი ჩემსაზე
-მოიცა! მუჭაში რაღაც ჩამიტენა და თვალი ჩამიკრა ნელა.
-დამირეკე.. ესღა თქვა და მაგიდიდან ნელა წამოდგა, ქურთუკი მოისხა, წინა უხმაუროდ წავიდა და გასვლამდე ისევ იგივე ღიმილი მოირგო სახეზე.
ნელა მიმოვიხედე გარშემო და შევამჩნიე რომ ჯონქუქის "კუთვნილ" მაგიდაზე აღარავინ იჯდა.
-დამენძრა! ჩავილაპარაკე და ვადამდე სირბილით მივედი, იქ კი არავინ იყო.
სადაა მიცუკო?
ნელა მიმოვიხედე და უკვე ვიგრძენი სხეულში მომატებული სიცხე რომელიც შიშს მგვრიდა.
ორ წამში შავმა ტელეფონმა დარეკა.
*შავმა ტელეფონმა* ჯონქუქი რეკავს, და მე ჯოჯოხეთში მისტუმრებს.
ხელის კანკალით ყურმილი ავიღე და პასუხს დაველოდე.
-მიცუკო... ხმის ტონალობა საგრძნობლად შეიცვალა.
-მინდა ვიცოდე, ლიზააა რატომ არ არაა ჩემს კაბინეტში..
პირველად გავიგე მისი ხმით ნათქვამი ჩემი სახელი, ლამაზად ჟღერდა.
-მიცუკო! ხმას რატომ არ მცემ?
ეხლა რომ გავუთიშო, მიცუკოს დანძრევა მე რომ ხმა ამოვიღო მე ჩავიჯვავ.
-ბბბატონო ჯეონ.. ამოვიგმინე მან კი სიჩუმე შეინარჩუნა და ხმადაბლა მითხრა.
-ჩემს კაბინეტში ამოდი! ყურმილი დავკიდე და მარჯვნივ კიბეებისკენ ნელა წავედი ისე რომ ცოტაც და დავგორდებოდი.
გრძელი დერეფანი, აუჩქარებლად გავიარე და ბოლო კარის წინ დავდექი რომელსაც უფროსის სახელი და გვარი ეწერა.
კარზე ნელა დავაკაკუნე და პასუხს დაველოდე რომელიც არ მინდოდა რომ გამეგო.
-შემოდი! დაიყვირა ჯონქუქმა მე კი ხელის კანკალით შევედი ოთახში.
საწერ მაგიდაზე ფეხები ელაგა თვითონ კი ტყავის სკამიდან ხელებგადაჯვარედინებული მიყურებდა.
-რითი..
-ეგ ყლე წინადადება არ დაასრულო თორემ მეოთხე სართულიდან გადაგკიდებ!
გავჩუმდი და ხელების წვალება დავიწყე იქამდე სანამ მის პასუხს გავიგებდი.
-რატომ? ხმადაბლა თქვა და ნელა ამომხედა.
-რას გულისხმოთ?
-რატომ გადმოხტა შენს დასაცავად ვიღაც ათას ყლეზე გადამხტარი ტიპი? მაინტერესებს.. სკამიდან წამოდგა და ჩემს წინ დადგა.
- ჩემს დასაცავად არ წამომდგარმა, მან მართლა შეუკვეთა თქვენთვის სასმელი მე კი ის სასმელი მოვიტანე თქვენამდე.
-მოდი თვალთმაქცობა დაასრულე, ყველამ კარგად ვიცით რომ სასმელი სწორად მომიტანე.
ჩაილაპარაკა ნელა, მაგრამ ჩემგან პასუხი მაინც არ მიიღო.
ხელში მწარედ დამავლო ხელი და სავარძელზე რომელიც *თავისთვის* იდგა .
ზედ დამაგდო, და თავისი მოკუმული ფეხი, გამაგრებული მუხლი ფეხებშუა დამაჭირა.
-გახსოვს რა გაგაფრთხილე ბიჭებთან ფლირტაობაზე?
-კკკიიი.. ამოვიგმინე მან კი ჩაიცინა და ყურზე ცხელი ენა ამისვა.
-არააა რომ გხსომებოდა, დღეს არც ის ბიჭი დაგიცავდა, და არც შენ იქნებოდი ცუდ მდგომარეობაში.
-არ მინდა.. ფართხალი დავიწყე მან კი ხელები დამიჭირა და სავარძელზე გადამაწვინა.
- არც მიკითხავს გინდოდა თუ არა..
თავისი დიდი ხელები ჩემს ბარძაყებზე მოათავსა და ნელა ჩაჩოჩდა დაბლა.
-არა.. მოიცა.. შევეცადე ხელებით მომეშორებინა მისი სხეული მაგრამ უშედეგოდ.
შარვალი სხეულიდან მომაშორა და ჩემს შავ საცვალს დააკვირდა.
ური თითი საცვლის ზემოდან გადამისვა ნელა, და ფრთხილად.
ისე აკეთებდა ყველაფერს ეს იმაზე მეტად მტკენდა ვიდრე არასდროს.
-გოგონას არ უნდოდა, მაგრამ ისეთი სველი ხარ..თავი დაბლა დახარა და საცვალზე ნელი კოცნა დამიტოვა.
ვკვდებოდი ისე მინდოდა შეხება, ის კი ჯერ ამას არ აკეთებდა.
-მოდი ცოტა გავერთოთ.. ხმადაბლა თქვა და საცვალი გადამიწია.
თავი უფრო დაბლა დახარა, ენა ტუჩებზე გადაიტარა და ვაგინაზე თავისი ცხელი ენა გადამატარა.
წელი ზემოთ ავწიე მოულოდნელი სიამოვნებისგან.
ეს ჩემს თითებზე უკეთესი იყო, ან თუნდაც ვიბრატორზე.
-აჰჰჰჰ.. მე..
ლაპარაკს რომ ჩევეცადე, ენის მაგივრად ცოტა ტკივილი ვიგრძენი დაბლა, რომელიც სიამოვნებაში გადადიოდა.
-ჩემი კბილები ძალიან მოსწონს არაა? თვალი უხამსად ჩამიკრა და ჩემსკენ ამოიწია.
სახე თავიდან ბოლომდე მიხურდა, ამას ვგრძნობდი ისე რომ სიცოცხლე იწვოდა შიგნიდან.
ვერ მოვტვინე ისე შემიცურა თავისი ენა პირში და ჩემი კოცნა დაიწყო.
ძალიან ღრმად მკოცნიდა, ისე რომ მისი აყოლა ფაქტიურად ვერ შევძელი.
დაბლა თითებით ხოლო მაღლა პირით თავის ნებაზე ხმარობდა.
მე კი ძალაგამოცლილი ვეგდე სავარძელზე მის ხელებში.
კოცნას რომ მორჩა, ორი თითი ჩემი დაღლილი თვალების წინ ამოსწია და ნელა დააშორა ერთმანეთს.
მის თითებზე გავათავე, ისე რომ ეს ვერც მივხვდი.
-ცხელი, წებოვანი.. შენგან გამოვიდა! ყურში ჩამჩურჩულა და ისე დაიწყო მისი გალოვკა ვერც გავანაალიზე.
-ვერ გიტან.. ხმადაბლა ძალაგამოცლილი ხმით ვუთხარი, მან კი ჩაიღიმა და თავი ისევ დაბლა ჩასწია.
ტუჩები გამოსწია წინ და კლიტორზე ნელა მაკოცა, შემდეგ კი ისევ აილოკა ტუჩები.
- სანამ არ გავიგებ რომ ჩემზე გიჯდები იქამდე ტუჩებით სიგიჟემდე გაგათავებინებ.
გამიღიმა და თავი ისევ იგივე მიმართულებით დახარა, ენა კლიტორზე გადამისვა და ერთდროულად დაიწყო თითებით შემოსვლა.
-არააა... აჰჰჰჰჰჰ..
ხმამაღლა ვკნესოდი მის ოთახში, და ისიც მეკიდა ფეხებზე თუ რა ხდებოდა ჩემს გარშემო ან სად ვიყავი.
-გთხოვ.. აჰჰჰჰჰჰ
არ გაჩერებულა, პირიქით ჩემს სიტყვებზე უფრო გააგრძელა მოძრაობა და უხეში კბილების ჩასობა ჩემს ვაგინაზე.
-შშეეე..ნნ.ზზე.. ამოვიგმინე ხმადაბლა და მის კმაყოფილ თვალებს დავაკვირდი.
-ვვგიჯდები.. ბოლო სიტყვები ერთმანეთს გადავაბი და მის გაღიმებულ სახეს დავაკვირდი.
ნელა მაკოცა აწითლებულ ვაგინაზე და შემდეგ ლოყებზე რომლებიც იწვოდნენ.
-დღეს შეგიძლია არ იმუშავო..
ყურში ხმადაბლა მითხრა და ჩამოწეული თმები სახიდან გადამიწია.
ძალაგამოცლილი და უძლური სავარძელზე მოვიკუნტე და თვალები დავხუჭე.
აღარც მახსოვს როგორ დამეძინა..

_____________

ხოდააა ჩვენმა კეთილმა მეგობარმა განაახლა და აბააა შეაფასეთ ჩემი საყვარელი მკითხველებო.
მიყვარხართ და ბოდიშით ამდენი ხანი რომ არ ვაქტიურობდი..
ერთ ბიჭს შევუყვარდი და ვცდილობდი მეთქვა რომ მე უბრალოდ გრძნობები არ მაქვს😂😂😂😂❤❤❤ ბოჯე მოიი..
მიყვარხართ დაა აბააა კაიაა? ცუდიაა? არი რაა?
და ხო ხო მთავარი..
მინდა გაგაცნოთ
მუძაკო

დააააა მიცუ~