I Fell in Love 💖🔐🤞-შემიყვარდა💖🔐🤞

11. დავთანხმდი??

  ციტახანს ვიფიქრე და ჩემი პასუხი  იყო...
      იცი ლუკა, ეს ყველაფერი მოულოდნელი იყო, არ ვიცი რა გითხრა, ცოტახანს მადროვე, დაფიქრება მჭირდება, ესე პირდაპირ ასეთ სერიოზულ საკითხზე პასუხს ვერ გაგცემ.
    - კარგი ნიცა, მე მესმის შენი, მოულოდნელი იყო ეს ყველაფერი და დაგელოდები, დაგელოდები მანამ სანამ შენ ეს დაგჭირდება.
   - მადლობა, რომ გამიგე, ეხლა უბრალოდ წავიდეთ კარგიი.
    - წავიდეთ.
  და ჩვჯექით მანქანაში, მხოლოდ ის სიტყვები მიტრიალებდა თავში ეხლა მე, რაც ლუკამ მითხრა სულ რაღაც 5 წუთის წინ, ღმერთო რა ვქნა არ ვიცი, დამეხმარე, არ მინდა ჩემმა პასუხმა დატანჯოს, არ მინდა, რომ ცხოვრება დაუნგრიოს ერთმა სიტყვამ რომრლიც სულ რაღც  ერთი სიტყვაა, როგორ ვუთხრა, რომ ამისთვის მზად არ ვარ,არ ვიცი რა ვქნა.
    სახლთან, რომ მივედით ლუკამ შუბლზე მაკოცა, ოთხში ავედი და ტანსაცმლიანა დავეხეთქე საწოლს, არ ვიცი ლუკა მართლა მომწონს, მომწონს მისი ხასიათი, გემოვნება ყველაფერი, მაგრამ ის ისე არ არის ჩემთვის როგორც სანდრო, მასზე ვერ ვეჭვიანობ, არ მაქ ისეთი შეგრძნება, როგორიც სანდროზე, ვეცდები რამენაირად ავუხსნა.
    მოკლედ მთელი ღამე ამაზე ფიქრში გავატარე, დილას სადღაც 7 საათზე სანდრო დამადგა სახლში და მაღალი ტონით მესაუბრა.
   - ძლივს, როგორც იქნა სახლში დაგიჭირე, არ შეიძლება ჩემს ზარებს, რომ უპასუხო? ან მომწერო რომ უბრალოდ არ გცალია, ესეიგი შენთვის აღარაფერს წარმოვადგენ, ძაღლადაც არ მთვლი, რომ ელემენტარული პასუხი დამიბრუნო.
   - გეყოს ჩემთან ასეთი საუბარი, იცი რაა შენთვითონ დაიწყე ეს ყველაფერი, თიკასთან შეხვედრები, სიყვარულის ახსნები და ლეკვის ჩუქებები, ასე რომ მარტო ჩემთან ნუ გექნება პრეტენზია და საერთოდაც არც მინახავს შენი დანარეკები და მონაწერები და რომც მენახა არ მოგწერდი.
    - თიკა საერთოდ რა შუაშია პასუხის დაბრუნება არდაბრუნებასთან და საერთოდ იმ ლუკას გამო აღარც კი გახსოვარ იქნებ და ვკვდები არ უნდა მომიკითხო, უი თუ სულ დამავიწყდა პირველი ხომ შენს ცხოვრებაში ლუკაა, ის ხომ ძალიან გამგებიანია და თან ჩემნაირად  არ გესაუბრება, ალბათ საკმაოდ კარგი დრო გაატარე ეს რამოდენიმეხანი უჩემოდ, ლუკას მკლავებში. შემთხვევით ხელიც ხომ არ გთხოვა და დათანხმდი.
   - კი, საკმაოდ კარგი დრო გავატარე, თიკასთნ როგორი იყო, მოგეწონა მასთან ერთად გატარებული წამები? და გაინტერესბდა მთხოვა თუ არა ხელიი, კი მთხოვა გუშინ ღამე და იცი რა ვქენი ვუთხარი რომ დაფიქრება მჭირდებოდა, რადგან არ ვიცოდი უარი როგორ მეთქვა ისე, რომ გული არ სტკენოდა,შენს გამო, შენ კიდე მეუბნები, რომ არ ვდარდობ შენზე იცი რაა მგონი შეცდომა დავუშვი და დავთანხმდები.
    - მოიცა, მართლა გთხოვა ხელი?
    - კი
    - დაა შენ ჩემს გამო უარი უთხარი?, (არ არსებობს ღმერთო ეხლა დაშორდდბიან ოცნება ამიხდა)
    - კი, უარი ვუთხარი.
    - და რატომ, თუ გიყვარდა რატომ გააკეთე ეს?
    - არ ვიცი, არა, უბრალოდ სადაც არ უნდა ვიყო ყველგან, შენზე მეფიქრება, ლუკასთნ ერთად, რომ ვიყავი იახტაზე მაშინაც შენზე ვფიქრობდი, როცა ხელი მთხოვა ჩემს ფიქრებში ისევ შენი იყავი და არ ვიცი რატომ, შენ კიდე სულ აღარ გაინტერესებ, რაც თიკა გაიცანი სულ მასთან ხარ, დაბადებისდღეზე ჩემთვის არ გიჩუქნია ლეკვი და იმ გომბეშოს აჩუქე, სერიოზულად სანდროო.
   - შენ რა თიკაზე ეჭვიანობ?
   - დიახაც ვეჭვიანობ, ვეჭვიანობ თან ძალიან და რა, შენ ეს მაინც არაფერში არ გადარდებს.
   - ზუსტადაც რომ მადარდებს და ძალიანაც მიხარია ამ სიტყვების შენგან გაგონება, რადგან მარტო მე არ ვყოფილვარ ასე, იცი მეც ნერვები მეშლება ლუკას გვერდით რომ ხარ, არამარტო ლუკასი ნებისმიერ ბიჭს შენს გვერდით, რომ ვხედავ მინდა დავახრჩო, ჩემს არეულ ფიქრებშიც მუდამ შენ ხარ, ხშირად მიჩნდებიდა კითხვა რატომ ვიყავი ასე და მივხვდი, მივხვდი იმას რომ მიყვარხარ, მიყვარხარ ნიცა და ეხლა იცი რა მინდა ავდგე და ვიყვირო, რომ მიყვარხარ და ასეც ვიზამ.
    ღმერთო ჩემო ეს დებილი მართლა გავიდა გარეთ და მართლა მთელ სამეზობლოს გააგებინა, რა დროსაც სლოკინი დამეწყო(ისევ), ძალიან მიხაროდა მისგან ამ სიტყვების გაგონება, გული საგულეში აღარ ჩერდებოდა.
   - ახლა კი შენგან მინდა იგივეს მოსმენა - მითხრა სანდრომ.
   მეც გავედი აივანზე და იგივე სისულელე ჩვიდინე რაც სანდრომ, არ მეგინა ასე თუ ოდესმე გავგიჟდებოდი. მერე ავდექი და რაც ძალა მქონდა მის სხეულს მივეკარი ტკიპასავით. არცისე დიდი დრო გავიდა, რომ კითხვა დამებადა და არც მიფიქრია ისე დავუსვი.
  - თიკას, რას ეტყვი?
  - ეხა რასაც გეტყვი არ გაბრაზდე და აგიხსნი.
  - კარგი, გპირდები.
  - მე და თიკა ერთდ არ ვართ, ის უბრალოდ თმაშობდა, იმ ღამეს რომ მითხარი წადი და სიყვარული აუხსენიო, მაინტერესებდა შენი რეაქცია, ვუთხარი თიკას რაც უნდა ექნა და როგორც და საკმაოდ კარგად ითამაშა.
   - და ის ლეკვი, რომ აჩუქე, კიდევ სთორებს, რომ დებდი ხომე?
  - იცი, ეგ ლეკვი მე კი არა მისმა შეყვარებულმა აჩუქა, სთორები კი შენს გამო იყო.
   - ვაი შენ ნაგავო, მოდი აქ - და ბალიში გავუქანე სახეში, ასე დაიწყო ბალიშებით ჩხუბი.